Εωλο, σαθρό και εν πολλοίς υποκριτικό, είναι το "πολιτικό σκεπτικό", το οποίο παρουσίασε και χτες ο πρωθυπουργός, δικαιολογώντας τη σκανδαλώδη απόφαση της αναστολής των δικών.

Ξαφνικά, ο Α. Παπανδρέου θυμήθηκε την ανάγκη "αποκατάστασης της αξιοπιστίας του πολιτικού κόσμου" και, βέβαια, το κλασικό "συμφέρον του τόπου". Επικαλείται, επίσης, την "υπεράσπιση της πολιτικής, που δεν είναι τίποτα άλλο από την υπεράσπιση της δημοκρατίας".

Οσον αφορά τη χαμένη αξιοπιστία των πολιτικών εκφραστών της οικονομικής ολιγαρχίας και των διαχειριστών των συμφερόντων της, αυτή έχει αλλού τις ρίζες της. Στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν, στην επαίσχυντη κοροϊδία του λαού με τις προεκλογικές διακηρύξεις κ.ο.κ. Καθημερινά, λοιπόν, θα βουλιάζουν στην ανυποληψία, την αναξιοπιστία, τη λαϊκή κατακραυγή. Τα σκάνδαλα, βέβαια, θα φυτρώνουν κάθε μέρα σαν μανιτάρια, στο θερμοκήπιο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Ο,τι, λοιπόν, και αν κάνουν, δεν πρόκειται να αποκαταστήσουν τη χαμένη αξιοπιστία τους. Μπορεί να βολεύονται προσωρινά, γιατί έχουν καταφέρει να "εμφυσήσουν" την αηδία μεγάλων τμημάτων του λαού στην πολιτική και τους πολιτικούς γύρω από το στερεότυπο "όλοι ίδιοι είναι", αλλά σ' αυτό το τόπο γνωριζόμαστε πολύ καλά.

Και, βέβαια, δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι...