Σημειώναμε, ακόμη, ότι ο δικομματισμός, στο όνομα της "καπιταλιστικής ολοκλήρωσης", δεν οδηγεί τη χώρα στον καπιταλισμό, αλλά στην αποικιοποίηση!Μέσα σε ελάχιστες ώρες, η στήλη επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά από την ίδια την κυβέρνηση...
Εδέησε, δηλαδή, να περάσουν δεκαεφτά ολόκληροι μήνες διελκυστίνδας, να ασκηθούν εκατοντάδες φορές πιέσεις σε επίπεδο τεχνοκρατών, σε επίπεδο γενικών γραμματέων, σε επίπεδο υφυπουργών, υπουργών, κομμάτων και πρωθυπουργού, για να αναγνωρίσει η κυβέρνηση ότι είναι ανίκανη να ξεπεράσει τους σκοπέλους και να προχωρήσει στα Μεγάλα Εργα!...
1. Οτι Μάαστριχτ σημαίνει τη νομιμοποίηση της καταλήστευσης των ανίσχυρων από τους ισχυρούς και των φτωχών από τους πλουσίους.
2. Οτι Δεύτερο Πακέτο Ντελόρ σημαίνει δέλεαρ και εφεύρημα του ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου για να αποδεχθούν ευκολότερα οι φτωχές χώρες την κυριαρχία ή επικυριαρχία των πλουσίων.
3. Οτι, τα Μεγάλα Εργα θα γίνουν - αν γίνουν, τελικά, - με γνώμονα τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας και όχι με γνώμονα τις ελληνικές ανάγκες για έργα υποδομής και ανάπτυξης.
4. Οτι, το Δεύτερο Πακέτο Ντελόρ, ακόμη κι αν επρόκειτο να εκταμιευθεί ολόκληρο, με την κατασκευή και των Μεγάλων Εργων, δεν αναμένεται να βοηθήσει στην ανάκαμψη της οικονομίας, αφού τις πιστώσεις του θα εισπράξουν ξένες - και όχι ελληνικές - εταιρίες. Και,
5. Οτι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες, οι οποίες, με την υστερόβουλη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, μπήκαν στο Χρηματιστήριο, κινδυνεύουν, καθώς- και να γίνουν τα Εργα - το φιλέτο θα πάει στις πολυεθνικές...
Και οι τρομακτικές ευθύνες της είναι δύο ειδών:
Είναι η... "ικανότητά" της να εισπράττει όλες τις ζημίες από το Μάαστριχτ(ανεργία, εκποίηση του δημόσιου πλούτου, ξήλωμα του κοινωνικού ιστού, δημοσιονομική πειθαρχία, εγκατάλειψη του πρωτογενή τομέα, αποβιομηχάνιση της χώρας, εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων κλπ. κλπ.). Και, επιπλέον:
Είναι η ανικανότητά της να εισπράξει έστω και τα ελάχιστα οφέλη που θα μπορούσε να έχει η χώρα από το Μάαστριχτ (απορρόφηση όλων των πόρων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, ενεργοποίηση δυναμικών αναπτυξιακών προγραμμάτων προς όφελος του παραγωγικού ιστού και όχι υπέρ των "τρωκτικών", διεκδίκηση νέων προγραμμάτων, απορρόφηση ολόκληρου του Πακέτου Ντελόρ, εξυγίανση του χρηματοδοτικού συστήματος κλπ. κλπ.).
Και στα δύο αυτά ερωτήματα, θα απαντήσει σύντομα ο ελληνικός λαός.