Δεν μπορούσε να κρύψει την ενόχληση και ταυτόχρονα την απογοήτευσή του ο πρόεδρος της ΝΔ Μ. Εβερτ, μιλώντας προχτές στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του. "Εχουν σωρευτεί, είπε, πάρα πολλά προβλήματα, όπως το Σκοπιανό, το Αλβανικό, οι σχέσεις με Τουρκία, το μέγα θέμα της οικονομίας, επειδή η κυβέρνηση έχει ακολουθήσει το δρόμο της αναβολής".

Ο Μ. Εβερτ πολύ θα επιθυμούσε η κυβέρνηση να δώσει "λύσεις" άμεσα σε ορισμένα από τα παραπάνω ακανθώδη προβλήματα, προφανώς για να μην τα φορτωθεί ο ίδιος όπως προσδοκά μετά τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Επιπλέον μπορεί βάσιμα να προβάλλει την επιθυμία του ως αξίωση για τον απλούστατο λόγο ότι μέχρι σήμερα έχει στηρίξει την κυβερνητική πολιτική.

Επίσης ο πρόεδρος της ΝΔ έχει καταστήσει σαφές ότι δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση η παρατεταμένη προεδρολογία και εκλογολογία, να επηρεάσει "παραλυτικά" στην υλοποίηση των κυβερνητικών επιλογών. Αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που μέχρι τώρα έχει προχωρήσει σε πολλαπλά διαβήματα στην κυβέρνηση, μέσω του προέδρου της βουλής, να ορίσει μια ημερομηνία για την κατάθεση των υποψηφιοτήτων από τα κόμματα, ώστε να προχωρήσει απρόσκοπτα η κυβέρνηση στην "εκκαθάριση ορισμένων ενοχλητικών εκκρεμοτήτων".

Χαρακτηριστική της βούλησης της ηγεσίας της ΝΔ είναι η στάση που κράτησε απέναντι στο θέμα της τελωνειακής ένωσης ΕΕ - Τουρκίας, όπου παρ' όλο που υποστήριξε ότι "τα δώσαμε όλα και δεν πήραμε σχεδόν τίποτα", έμμεσα πλην σαφώς υπέδειξε στην κυβέρνηση να μην υπαναχωρήσει, γιατί "θα διαταραχτούν σε σοβαρότατο βαθμό οι σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση". Μετά την τακτική υπαναχώρησης της κυβέρνησης ο Μ. Εβερτ δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του λέγοντας ότι "η Ελλάδα άλλη μια φορά απομονώνεται".

Γενικότερα είναι φανερό ότι η συναινετική γραμμή πλεύσης και η "εποικοδομητική" και "υπεύθυνη" αντιπολιτευτική τακτική του Μ. Εβερτ δεν επηρεάζεται σοβαρά από την "κομματική αντιπαράθεση", που ήρθε στο προσκήνιο ενόψει της προεδρικής εκλογής.

Στα πλαίσια αυτά φαντάζει εκ πρώτης όψεως αντιφατική η άκαμπτη στάση της ηγεσίας της ΝΔ στο ζήτημα της προεδρικής εκλογής. Με βάση τη γραμμή της συναίνεσης το αναμενόμενο και φυσιολογικό θα ήταν ο Μ. Εβερτ να προχωρήσει "τολμηρά" στην ολοκλήρωση και το επισφράγισμά της, στηρίζοντας από κοινού με το ΠΑΣΟΚ τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.Αυτό εξάλλου ζητούσαν από την αρχή ορισμένοι από τους "συνεπείς" βουλευτές όπως οι Στ. Μάνος, Σ. Χατζηγάκης, Γ. Λιάπης, Α. Παπαληγούρας κ. ά.

Από την άλλη πλευρά όμως η στάση του Μ. Εβερτ στην προεδρική εκλογή υπαγορεύεται από το ρόλο του στο δικομματικό σύστημα και την ανάγκη σταθεροποίησης και διαιώνισής του.Ο Μ. Εβερτ, αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές, όταν προδιέγραψε τη στάση του στην προεδρική εκλογή, εξέφρασε την αγωνία του για το μέλλον του δικομματισμού, τον οποίο χαρακτήρισε ως το καλύτερο σύστημα.

Είναι υποχρεωμένος, λοιπόν, έστω και αν αυτό τον "στενοχωρεί", να μη συμπράξει ανοιχτά στην προεδρική εκλογή και να δείξει ότι προτιμά τις κάλπες, ώστε να αναδειχτεί ένας καλύτερος διαχειριστής.

Εκ των πραγμάτων δηλαδή πρέπει να δείξει στον κόσμο ότι διαφοροποιείται από την "κακή" κυβέρνηση, ώστε να ενισχύσει τη δική του θέση και να περιμένει να εισπράξει τη "φθορά".

Ταυτόχρονα όμως δεν επιδιώκει, για πολλούς λόγους, τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών αλλά μεταθέτει την ευθύνη για την αποφυγή τους στο ΠΑΣΟΚ και την Πολιτική Ανοιξη.

Στα πλαίσια αυτά κάθε μέρα που περνάει φροντίζει να αφαιρεί τα περιθώρια για στήριξη "κοινού υποψηφίου" με το ΠΑΣΟΚ. Ετσι προσδιόρισε ότι ο υποψήφιος που θα προτείνει θα προέρχεται από τον "ενεργό δικό μας χώρο", ενώ εξασφάλισε ομόφωνη απόφαση της ΚΟ ότι δεν πρόκειται να γίνει συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.

Η φορά των πολιτικών εξελίξεων δεν εξαρτάται όμως μόνο από τις επιθυμίες και τα σχέδια της ηγεσίας της ΝΔ. Ετσι δεν μπορεί να προβλεφτεί η αντίδραση του Μ. Εβερτ στην περίπτωση που ο Αντ. Σαμαράς αποφασίσει να αναλάβει το "κόστος των πρόωρων εκλογών". Παράλληλα είναι άγνωστο πώς θα αντιμετωπίσει ενδεχόμενη επίθεση φιλίας από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο μπορεί να φτάσει στην ψήφιση του δικού της υποψηφίου. Πρόβλημα όμως αντιμετωπίζει και στο εσωτερικό του κόμματός του, όπου αρκετοί βουλευτές τρέμουν στη σκέψη των πρόωρων εκλογών, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιθανολογούν ότι θα τις χάσει η ΝΔ.

Πάντως, σε κάθε περίπτωση παίζει στο γνώριμο γήπεδο του δικομματισμού με γνώμονα τη διαφύλαξη της σταθερότητας και της αναπαραγωγής του, όσο αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ