Ενα από τα στοιχεία που καθιστούν το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» μοναδικό θεσμό για τα νεολαιίστικα δεδομένα, είναι ότι στήνεται χωρίς σπόνσορες και χορηγούς, αποκλειστικά από τη δουλιά των μελών και των φίλων της ΚΝΕ. Κάθε ΚΝίτης, κάθε ΚΝίτισσα προσθέτουν με τον ενθουσιασμό, την έμπνευση και τη δημιουργικότητά τους, το δικό τους λιθαράκι για την επιτυχία του Φεστιβάλ.

Πέρα από τις εκατοντάδες εκδηλώσεις του σε όλη την Ελλάδα, έχει ήδη αρχίσει και η προετοιμασία της κορύφωσής του, του κεντρικού τετραημέρου της Αθήνας, που θα πραγματοποιηθεί στις 20, 21, 22 και 23 Σεπτέμβρη στις αθλητικές εγκαταστάσεις της Πανεπιστημιούπολης, στα Ιλίσια. Ξεκίνησε η μάχη του εισιτηρίου για το τετραήμερο και μαζί μ' αυτή, τα μέλη της ΚΝΕ έχουν μπει και στη μάχη προπαγάνδισής, για να κάνουν γνωστό το γεγονός της μεγάλη γιορτής του Σεπτέμβρη, σε κάθε νέο και νέα. Η αφίσα του 26ου Φεστιβάλ κοσμεί τις εκδηλώσεις του στις γειτονιές και γωνιές και δρόμους της Αθήνας, ενώ τα γιγαντοπανό που θα αναγγέλλουν το νέο του Φεστιβάλ σε μεγάλες λεωφόρους και εθνικές οδούς ετοιμάζονται μαζικά στην αποθήκη του Κόμματος στον Κολωνό.

Εκεί βρεθήκαμε πριν δυο μέρες και ζήσαμε μαζί με τους νέους της ΚΝΕ μοναδικές στιγμές δημιουργίας και κεφιού. Το πρωί της Τετάρτης, δούλευαν στην αποθήκη μέλη της ΚΝΕ από τις Τομεακές Οργανώσεις Φυσικομαθηματικής της Σπουδάζουσας, Βορειοανατολικών συνοικιών και 3ου - 4ου διαμερίσματος της Αθήνας. Σ' ένα δωμάτιο ο Παναγιώτης, ο Φάνης κι η Λένα από τη Φυσικομαθηματική δουλεύουν πυρετωδώς, δε σηκώνουν κεφάλι και με δυσκολία μάς λένε δυο κουβέντες, γιατί η Οργάνωσή τους έχει βάλει άμιλλα μ' αυτή του Πανεπιστημίου Αθήνας για το ποιοι θα φτιάξουν τα πιο πολλά πανό. Παρά τη ζέστη, το ανακάτεμα με τις μπογιές δε φαίνεται να τους ενοχλεί. «Είναι κι αυτό ένα μέρος του αγώνα μας», μας λέει η Λένα, που είναι μόλις μια βδομάδα μέλος της ΚΝΕ και κάνει αυτή τη δουλιά για πρώτη φορά. «Το πρώτο πανό ήταν όλο λάθη. Σβήναμε, γράφαμε... μετά πήρα φόρα», προσθέτει.

«Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει γκρίνια για το παραμικρό», μας λέει η Νατάσα Μιχαήλ, μέλος του Συμβουλίου Σπουδάζουσας Αθήνας, που συντονίζει τη δουλιά στην αποθήκη. «Οι σύντροφοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστεί και δουλεύουν με μεγάλη όρεξη. Είχαμε βάλει πλάνο αρχικά για 500 πανό συνολικά, αλλά θα το αναπροσαρμόσουμε, αφού κάθε βάρδια (πρωινή και απογευματινή) ημερησίως βγάζει πάνω από 50».

Η Ντίνα, μαθήτρια από το Βοτανικό, ιδιαίτερα ενθουσιασμένη μας λέει: «είναι πολύ ωραία η δουλιά εδώ. Η συντροφικότητα, η οργανωτικότητα που έχουμε είναι μοναδικά στοιχεία». Πολλά από τα παιδιά δε γνωρίζονταν μεταξύ τους, αλλά βρέθηκαν μαζί και συνεργάζονται, συντονίζονται σαν να γνωρίζονταν από χρόνια. «Το μεσημέρι κάνουμε συνήθως ένα διάλειμμα κι όλο και κάποιος φέρνει κάτι και τσιμπάμε. Σήμερα έχουμε καρπούζι! Πού και πού παίρνει κι ο Παναγιώτης την κιθάρα»...

Μοναδικές στιγμές, μοναδικοί δεσμοί συντροφικότητας κι αλληλεγγύης, που χτίζονται μέσα από την κοινή δράση, τα κοινά όνειρα, το τραγούδι και τον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, όπως λέει και το σύνθημα του 26ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».