2ο θέμα

Τι προβλέπει η ΚΑΠ

Με τη νέα ΚΑΠ που εφαρμόζεται από το 1992 και έχει οξύνει στο έπακρο τα αγροτικά προβλήματα, αποφασίστηκε, στα τρία επόμενα χρόνια:

Να μειωθούν οι θεσμικές τιμές (τιμή παρέμβασης) στα σιτηρά (στάρι σκληρό και μαλακό, καλαμπόκι κλπ.) κατά 35% στην προοπτική προσέγγισης των μισών διεθνών τιμών. Ταυτόχρονα για τη μείωση των συνολικών δαπανών και της συνολικής παραγωγής σιτηρών αποφασίστηκε να εφαρμοστεί το καθεστώς της υποχρεωτικής αγρανάπαυσης (εγκατάλειψης των καλλιεργούμενων εκτάσεων) κατά 15% υποχρεωτικά για τα κράτη - μέλη της Ενωσης με τη χορήγηση ορισμένων ενισχύσεων. Επίσης αποφασίστηκε να δίνονται στρεμματικές ενισχύσεις που, όπως αναφέρθηκε δεν καλύπτουν τη συνολική απώλεια του εισοδήματος των αγροτών από τα παραπάνω περιοριστικά μέτρα. Πέραν αυτών, το σίγουρο είναι πως οι ενισχύσεις αυτές - έστω και μειωνόμενες σε πραγματική αξία - προβλέπεται να δίνονται για μια 5ετία. Πέραν αυτού του χρόνου κανένας στην Κοινότητα δε συζητά τι θα γίνει και το τέλος τους είναι προδιαγραμμένο...

Είναι χαρακτηριστικό ότι με την εφαρμογή του καθεστώτος αυτού στη χώρα μας, οι σιτοπαραγωγοί έφθασαν να πουλήσουν, πέρσι το στάρι 34 - 35 δραχμές το κιλό ενώ πριν δύο χρόνια πούλησαν με 55 δραχμές το κιλό το σκληρό στάρι! Η μεγαλύτερη ακόμα απώλεια που είχαν οι παραγωγοί καλαμποκιού (σε αρδευόμενες εκτάσεις) υποχρέωσε πολλούς αγρότες να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια με αποτέλεσμα να μην επαρκεί πλέον η ντόπια παραγωγή για τις ανάγκες της κτηνοτροφίας μας.

Στον τομέα της κτηνοτροφίας αποφασίστηκε δραστική μείωση στις τιμές του βόειου κρέατος, του γάλατος και του βουτύρου ενιαία σ' όλες τις χώρες - αλλά και στην Ελλάδα που είναι πολύ ελλειμματική στα παραπάνω προϊόντα. Και ακριβώς, για να "χρυσώσουν το χάπι" υποσχέθηκαν να εγκρίνουν αύξηση της ποσόστωσης παραγωγής αγελαδινού γάλατος κατά 100.000 τόνους - πέραν 525.000 τόνων συνολικά που επαρκούν για την κάλυψη του 50% των αναγκών της εσωτερικής κατανάλωσης. Αλλά και αυτή την ελάχιστη αύξηση - έναντι των 500.000 τόνων της Ισπανίας και πολύ περισσότερο της Ιταλίας.. - την παραχώρησαν με αντάλλαγμα την εξατομίκευση της ποσόστωσης παραγωγής που δημιούργησε πρόσθετα προβλήματα για τους κτηνοτρόφους. Είναι χαρακτηριστικό ότι 2 χρόνια μετά, την επιπλέον αυτή ποσότητα δεν την έχουν οριστικοποιήσει... Περιορισμοί και χειροτέρευση επιβλήθηκε και στο καθεστώς αιγοπρόβειου κρέατος με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις σε βάρος της χώρας μας...

Πλέον αντιδραστικά

Αλλά στην πλέον αντιδραστική τους μορφή τα μέτρα του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών εφαρμόστηκαν στην περίπτωση της καλλιέργειας του καπνού όπου: Μειώθηκε δραστικά η παραγωγή καπνού για τη χώρα μας από 170 και πλέον χιλιάδες τόνους παραγωγής στα 1992, στους 133.200 στα 1993 και μετέπειτα στους 126.700 τόνους! Καταργήθηκε κάθε προστατευτικός μηχανισμός, ο θεσμός της παρέμβασης και η τιμή παρέμβασης. Καταργήθηκαν οι εξαγωγικές επιδοτήσεις και όλη η κοινοτική στήριξη της παραγωγής περιορίστηκε στο "μισό" πριμ που κι αυτό δίνεται στους παραγωγούς με μεγάλη καθυστέρηση μηνών από τη συγκομιδή με αποτέλεσμα να ευνοεί, τελικά, τους καπνεμπόρους. Οι τελευταίοι έχουν εξασφαλίσει έναν ακόμα μηχανισμό καθυπόταξης των καπνοπαραγωγών με τα γνωστά συμβόλαια καλλιέργειας που υποχρεωτικά πρέπει να υπογράφουν οι αγρότες.

Ολα τα παραπάνω μέτρα που συμφωνούν και εφαρμόζουν τα κόμματα του δικομματισμού - που άλλωστε εναλλάξ υπέγραψαν, το ΠΑΣΟΚ την α αναθεώρηση της ΚΑΠ (α πακέτο Ντελόρ) και τελευταία, τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, και η ΝΔ υπέγραψε τη νέα ΚΑΠ και προετοίμασε τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ πριν την αποδεχτεί και υπογράψει το ΠΑΣΟΚ - έχουν οδηγήσει στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο τους αγρότες και τη γεωργία μας. Για τα αδιέξοδα αυτά, τα οποία διαπιστώνουν"χειροπιαστά" και αντιδρούν τόσο δυναμικά, τώρα, μόνον το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει τους αγρότες. Τώρα και οι αγρότες κατανοούν πως, αν δεν ανατραπεί αυτή η πολιτική, δεν υπάρχει διέξοδος και σωτηρία για τους ίδιους και τη γεωργική παραγωγή...