Η δημιουργική παρουσία της έχει σφραγίσει το χορωδιακό τραγούδι στη χώρα μας, προσφέροντας στιγμές μοναδικές. Ο λόγος για την Τερψιχόρη Παπαστεφάνου,που με συνέπεια, ταλέντο και μεράκι επί 46 χρόνια γράφει τη δική της, σημαντική ιστορία στο μουσικό "τετράδιο" της χώρας μας. Την καλλιτέχνιδα και το έργο της τιμά με αφιέρωμα, αύριο (9μμ), το Φεστιβάλ Βύρωνα,στο Θέατρο "Μελίνα Μερκούρη". Το συναυλιακό μέρος της εκδήλωσης θα ξεκινήσει με το έργο της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου "Αδούλωτοι",πάνω στον κύκλο ποιημάτων της Ελλης Παπαδημητρίου "Μαρτυρίες". Στη συνέχεια θα παρουσιαστούν μελοποιημένα τραγούδια της σε ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου και διασκευασμένα από την ίδια τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Ηλία Ανδριόπουλου.

"Οι χορωδίες, λέει η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, μου έχουν προσφέρει πολλές ευτυχισμένες στιγμές. Πολλές χαρές και συγκινήσεις". Αναπολώντας, θυμάται την πρώτη "κλασική περίοδο". Τότε που, έχοντας αναλάβει τη διεύθυνση του παραρτήματος του Εθνικού Ωδείου στα Τρίκαλα,ιδρύει την περίφημη Χορωδία Τρικάλων και την Πανθεσσαλική Ορχήστρα.Τότε που εμπνέει και εμπνέεται από ανθρώπους, που αψηφώντας πολύ δύσκολες συνθήκες, βρίσκουν δημιουργική διέξοδο στη μουσική. Θα θυμηθεί και τη "μεγάλη στροφή", το '63, τότε που τολμά να διασκευάσει έργα του Θεοδωράκη και να βάλει το μπουζούκι πλάι στη χορωδία της. Μια περίοδος πολύ δημιουργική, που σφραγίζεται από πλατιά απήχηση, αμεσότητα, ζεστασιά.

"Ηταν μια εποχή",λέει η Τ. Παπαστεφάνου "πολύ σημαντική για το χορωδιακό τραγούδι, που στάθηκε αφορμή για να στραφούν και άλλες χορωδίες στις διασκευές έντεχνων λαϊκών τραγουδιών".Η δικτατορία ανακόπτει αυτή την πορεία, αλλά με τη μεταπολίτευση η χορωδία της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου ανασυγκροτείται σε καινούριες βάσεις και ξεκινάει μια δυναμική πορεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. "Σήμερα στη χώρα μας", λέει η Τ. Παπαστεφάνου, "υπάρχουν πολλές χορωδίες. Το ερώτημα είναι γιατί δε γεμίζουν οι αίθουσες. Εγώ, πάντως, αυτό το πρόβλημα δεν το έχω αντιμετωπίσει".

Ρ. Σ.