Τα γνωστά και από πέρσι ιδεολογήματα των "εχόντων και κατεχόντων" ανασύρει και πάλι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενόψει των "θερμών" οικονομικών μέτρων που επεξεργάζεται το οικονομικό επιτελείο για την επόμενη χρονιά και σε μια προσπάθεια να θολώσει τα νερά για την ουσία και το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής της. Ετσι, παρά το γεγονός ότι τα μέτρα στο σύνολό τους θα πλήξουν και πάλι - άμεσα ή έμμεσα - τα ισχνά εισοδήματα των μισθωτών, των συνταξιούχων και των άλλων εργαζομένων, στο υπουργείο Οικονομικών υπάρχει, σύμφωνα με πληροφορίες του "Ρ", "άνωθεν εντολή" για παρουσίαση των μέτρων που θα ληφθούν ως μέτρων που θα αγγίζουν τις διάφορες κοινωνικές ομάδες ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.

Στα πλαίσια αυτά το υπουργείο Οικονομικών επεξεργάζεται σενάρια αλλαγών τόσο στην κλίμακα φορολογίας Φυσικών Προσώπων, όσο και στη φορολογία των Νομικών Προσώπων (εμποροβιομηχανικές επιχειρήσεις). Ειδικά για τα Νομικά Πρόσωπα, σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Ρ", μεταξύ των σεναρίων που εξετάζονται είναι και αυτό της αύξησης του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% που είναι σήμερα σε 40%, κάτι που είχε συμβεί πέρσι με τη φορολογία των τραπεζικών κερδών. Σε περίπτωση που τελικά προκριθεί ένα τέτοιο σενάριο, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών εκτιμούν ότι θα υπάρξουν για το δημόσιο συμπληρωματικά έσοδα 70 - 80 δισ. δραχμών. Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη, ενδεχόμενη υιοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου δε θα έχει τόσο οικονομική όσο πολιτική σημασία, αφού με κάθε τρόπο οι "εκσυγχρονιστές" - αυτοί που δίνουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ενισχύσεις στο μεγάλο κεφάλαιο - θα το εκμεταλλευτούν ως "πειστήριο" της ισοκατανομής των φορολογικών βαρών. Πάντως, καθόλου δε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι τελικά θα αποφασιστεί η αύξηση αυτού του συντελεστή φορολόγησης, μια και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου συνηθίζουν ν' αντιδρούν έντονα σε τέτοια μέτρα. Σ' αυτά τα πλαίσια οι υπηρεσίες του υπουργείου εξετάζουν και το ενδιάμεσο ενδεχόμενο να επιβληθεί για το 1998 ένα είδος έκτακτης εισφοράς στα κέρδη των επιχειρήσεων, κατά το πρότυπο των προτάσεων της ομάδας Σπράου.

Στο φόντο της νέας πολύπλευρης αντιλαϊκής επίθεσης ένα οποιοδήποτε μέτρο που φαινομενικά θα αφορούσε τις επιχειρήσεις Θα χρησιμοποιηθεί σαν κερασάκι στην τούρτα, ώστε ο κομματικός και κυβερνητικός μηχανισμός να αποδυθεί και πάλι στα γνωστά ιδεολογήματα περί των θυσιών που θα πρέπει να υποβληθούμε όλοι μη εξαιρουμένων και των "εχόντων και κατεχόντων", ώστε να μη χάσουμε το τρένο της Ενωμένης Ευρώπης... Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η πρωτόλεια ιδέα της "ισοβαρούς κατανομής των βαρών" μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας ανήκει στον καθηγητή Γ. Σπράο, ο οποίος παρουσίασε πρόταση μείωσης του πληθωρισμού στο 2% το 1999 μέσω της καθήλωσης των μισθών και ημερομισθίων και της εφάπαξ επιβολής φόρου 10% στα κέρδη των επιχειρήσεων, πρόταση, τις γενικές κατευθύνσεις της οποίας προωθεί το οικονομικό επιτελείο υπό την πρωθυπουργική εποπτεία.

Στην πραγματικότητα βέβαια τα βάρη της σχεδιαζόμενης προσαρμογής θα τα σηκώσουν και πάλι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, καθώς και τα φτωχά μικρομεσαία στρώματα. Σημειώνουμε απλώς ότι η κυβέρνηση τη διετία 1998 - 1999 προωθεί:

• Δύο προϋπολογισμούς προδιαγραφών Μάαστριχτ, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι η επιβολή φορολογικών βαρών στα φτωχά λαϊκά στρώματα και η μεγαλύτερη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών.
• Ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων κερδοφόρων ΔΕΚΟ.
• Ριζικές αλλαγές στη δομή του κράτους σε αντιδραστική κατεύθυνση τύπου προγράμματος Καποδίστρια και της συγχώνευσης - κατάργησης φορέων του δημοσίου και παράλληλο άνοιγμά τους στις "δυνάμεις της αγοράς". Μέτρα δηλαδή που προϋποθέτουν νέα συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων, αύξηση των κοινωνικών δαπανών για παιδεία, υγεία καθώς και αύξηση της ανεργίας.

Αλλαγές προωθεί η κυβέρνηση και στη φορολογία Φυσικών Προσώπων, με μία φιλοσοφία... συμψηφισμού κερδών και ζημιών. Προωθούν δηλαδή μία νόθα τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας (5% ή 6%) και μία αύξηση του αφορολόγητου ορίου στο 1.500.000 δραχμές (από 1.300.000) που είναι σήμερα για μισθωτούς, συνταξιούχους, και την όποια υστέρηση εσόδων υπάρξει από ένα τέτοιο μέτρο επιδιώκουν να την καλύψουν με την αλλαγή του τρόπου παρακράτησης του φόρου εισοδήματος (επαναφορά του προ του 1993 καθεστώτος) και με αλλαγές στη φορολογική κλίμακα. Αλλαγές τέτοιες με τις οποίες θα αυξηθεί η φορολογία στα θεωρούμενα "μεσαία" εισοδήματα των 5 - 7 εκατ. δραχμών. Αλλωστε τα μικρότερα εισοδήματα τα έχουν "ξετινάξει" και δεν έχουν τίποτα περισσότερο να περιμένουν από αυτά.

Αξίζει τέλος να αναφέρουμε ότι οι αναφορές του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ,ότι κάθε μονάδα τιμαριθμοποίησης των φορολογικών κλιμακίων κοστίζει 20 δισ. δραχμές, ελέγχονται... ως ανακριβείς. Σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες από τις μετρήσεις του ΚΕΠΥΟ προκύπτει για κάθε μονάδα επιβάρυνση περίπου 11 δισ. δρχ. (50% λιγότερο). Προφανώς η ανακρίβεια στο ύψος της επιβάρυνσης (στην πραγματικότητα δεν υπάρχει επιβάρυνση δεδομένου ότι η μη τιμαριθμοποίηση ισοδυναμεί με κλοπή εισοδημάτων) αποσκοπεί στην αποδυνάμωση του αιτήματος των εργατικών συνδικάτων για γνήσια και ουσιαστική τιμαριθμοποίηση.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ