Παρασκευή 14 Νοέμβρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Νέες ταινίες

Να αγαπάμε τις τραγωδίες μας; "Το γλυκό πεπρωμένο"

Αν η κάθαρση είναι ο σκοπός της θεατρικής τραγωδίας, πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί μια τέτοια διαδικασία ψυχικής λύτρωσης σαν αποτέλεσμα κάποιας από τις σκληρές, αληθινές τραγωδίες της πραγματικής ζωής; Τι μπορεί να αντισταθμίσει τον ξαφνικό, άδικο χαμό των πιο αγαπημένων προσώπων; Ενα σχολικό λεωφορείο γεμάτο με παιδιά μιας μικρής αμερικανικής πόλης βγαίνει από το δρόμο και βυθίζεται μέσα στα νερά μιας παγωμένης λίμνης. Λίγον καιρό μετά ένας δικηγόρος φτάνει στην πόλη, για να πείσει τους κατοίκους να ζητήσουν αποζημίωση. Τι πιο φυσικό για τους ζωντανούς να ανταλλάξουν έτσι τον πόνο και την οργή τους, να αναζητήσουν έναν ένοχο, εκεί που τα συναισθήματα τακτοποιούνται φαινομενικά χάρη σε μια ψευδαίσθηση δικαιοσύνης; Ο δικηγόρος, σημαδεμένος κι αυτός από την εν ζωή απώλεια της δικής του κόρης, λειτουργεί σαν εκφραστής ενός τέτοιου πραγματισμού, που θέλει κάθε είδους εσωτερικό κενό να πληρώνεται με ένα χρηματικό αντίτιμο. Ενός πραγματισμού που, επιχειρώντας να κυριαρχήσει στις συνειδήσεις των κατοίκων της πόλης, αφήνει να ξεδιπλωθούν τα μικρά δράματα αυτών των ανθρώπων. Και, ταυτόχρονα, δημιουργεί την έκφραση μιας εσωτερικής τάσης που ζητά να διατηρήσει τη μνήμη, ζητά να ανακαλύψει ένα διαφορετικό βλέμμα απέναντι στον κόσμο, να βυθιστεί σε αυτόν που με έναν οξύμωρο τρόπο μπροστά στο συντελεσμένο δράμα κατονομάζεται σαν "γλυκό πεπρωμένο". Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ράσελ Μπανκς η ταινία του Ατόμ Εκογιάν ανήκει σε μια πλευρά του κινηματογράφου, που εισχωρεί στα ψέματα κι αποκαλύπτει τα μυστικά μας, αναζητώντας τις διαδρομές των ζωών μας, όχι στα χνάρια μας στο χιόνι, αλλά σε μονοπάτια απάτητα, γνώριμα αλλά θαμμένα, ξεχασμένα. Μια ταινία που διεκδικεί άμεση σχέση με το κοινό, με τρόπο όπου δε χωράνε "μεταφραστές" και μεσάζοντες.

"Παράφορα ερωτευμένοι"

Ο Εντι (Σον Πεν) και η Μορίν (Ρόμπιν Ράιτ) ζουν έναν έρωτα τόσο δυνατό που τους πληγώνει. Ο Εντι χάνει το μυαλό του και καταλήγει στο ψυχιατρείο, απ' όπου η Μορίν τού υπόσχεται ότι θα βγει σε τρεις μήνες. Ετσι τα δέκα χρόνια που περνά εκεί ισοδυναμούν για τον Εντι με τρεις μήνες, διάστημα που επιτρέπει στον έρωτά του να παραμείνει ζωντανός. Ομως μέσα σε αυτό το τρίμηνο η Μορίν έχει πάρει διαζύγιο, έχει ξαναπαντρευτεί, έχει κάνει τρία παιδιά, ένα δικό του και δύο από τον νέο της άντρα (Τζον Τραβόλτα), και ζει μια οικογενειακή ζωή κανονική, πολύ μακρινή από την ακαταστασία του παλιού πάθους. Τώρα όλοι θα βρεθούν συγκεντρωμένοι στο ίδιο σπίτι, σε ένα είδος οικογενειακού συμβουλίου. Δύο διαφορετικοί άντρες διεκδικούν τη Μορίν, δύο άντρες ερωτευμένοι, κι η Μορίν πρέπει να αποφασίσει. Από τον Νικ Κασσαβέτη σε σενάριο του πατέρα του Τζον, μέσα από την παράδοση του οποίου βρίσκει τους δικούς του, προσωπικούς δρόμους έκφρασης.

"Λολίτα"

Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ναμπόκοφ η ταινία του Αντριαν Λάιν απλοποιεί πρόσωπα και πράγματα, αρκείται στην εικονογράφηση των χαρακτήρων στερώντας τους από τα κίνητρα της δράσης τους. Καθώς η κάμερα πλησιάζει εμφατικά σε κάθε εκδήλωση προκλητικής αμεριμνησίας της 12χρονης Λολίτα(Ντομινίκ Σουέιν), το εμμονοληπτικό πάθος του Χάμπερτ (Τζέρεμι Αϊρονς) υποβαθμίζεται μπροστά στη σκηνοθετική εμμονή στα εξωτερικά στοιχεία της αφήγησης, και το δράμα του Ναμπόκοφ σε μια ακόμη "ολέθρια σχέση". Η Μέλανι Γκρίφιθ - μητέρα, αναζητεί ακόμη το ρόλο της. Το αιματοβαμμένο φινάλε εντυπωσιάζει (;), ενώ η εισαγωγή από την παιδική ηλικία του Χάμπερτ νομίζεις ότι τα εξηγεί όλα... Δε θα ενοχλούσε τόσο αν δεν ήταν αναπόφευκτη η σύγκριση με την εκδοχή του Κιούμπρικ.

"Free Willy 3, η διάσωση"

Το μικρό αγόρι ακολουθεί χαρούμενο για πρώτη φορά τον πατέρα του σε ένα ταξίδι με το αλιευτικό τους, αλλά η χαρά του χάνεται όταν ανακαλύπτει ότι ο πατέρας του είναι φαλαινοθήρας. Το είδωλο γκρεμίζεται και το αγόρι συγκρούεται με τον πατέρα για να σωθεί ο Γουίλι, η γνωστή φάλαινα - όρκα της κινηματογραφικής σειράς. Σκηνοθεσία Σαμ Πίλσμπουρι.

"Τι είχαμε τι χάσαμε"

Ο λευκός γιάπι (Τομ Ρόμπινς) μπλέκει σε περιπέτειες μαζί με έναν άνεργο μαύρο επιστήμονα και ληστή της συμφοράς (Μάρτιν Λόρενς),καθώς πιστεύει ότι η γυναίκα του τον απατά με το αφεντικό του. Σκοπός του η ολοκληρωτική εκδίκηση, αφού δεν έχει πια τίποτα να χάσει. Σκηνοθεσία Στίβεν Οντερεκ.

Αγης ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ