Μεταξύ Σκύλας (των "εσωτερικών" δανειστών) και Χάρυβδης (προσφυγή σε εξωτερικό δανεισμό) κινείται το πρόγραμμα δανεισμού του δημοσίου, καθώς το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει μέχρι το τέλος του 1997 να καλύψει δανειακές ανάγκες ύψους 2 τρισ. δραχμών.Με χτεσινή του ανακοίνωση το υπουργείο έκανε γνωστό ότι:

• Το πρόγραμμα εξωτερικού δανεισμού μέχρι το τέλος του 1997 θα ανέλθει σε 5 δισ. δολάρια, αντί για 4,2 δισ. δολάρια που είχε αρχικά προγραμματιστεί.
• Μέσα στο Δεκέμβρη - δηλαδή μέχρι το τέλος αυτού του μήνα - θα υπάρξουν δύο δημοπρασίες εντόκων γραμματίων και ομολόγων. Η δημοπρασία εντόκων γραμματίων τρίμηνης, εξάμηνης και ετήσιας διάρκειας θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα 8/12 και το δημοπρατούμενο ποσό ανέρχεται σε 320 δισ. δραχμές. Γίνεται επίσης γνωστό ότι το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκέμβρη θα διεξαχθεί και νέα δημοπρασία, ομολόγων αυτή τη φορά με κυμαινόμενο επιτόκιο.

Αξίζει πάντως να σημειώσουμε ότι το υπουργείο Οικονομικών αποφεύγει να δώσει στοιχεία για το πραγματικό ύψος των - ούτως ή άλλως μεγάλων - δανειακών αναγκών, με αποτέλεσμα η παραφιλολογία να ανθεί...

Το ουσιαστικό θέμα όμως που προκύπτει από τις δυσκολίες του δημοσίου να καλύψει τις δανειακές του ανάγκες, είναι το ξεγύμνωμα της κυρίαρχης άποψης ότι "η οικονομία πάει καλά", στους δείκτες δηλαδή, και ότι χρειάζεται μία μικρή μόνο προσπάθεια για να μπούμε στην ΟΝΕ. Οι λίγες μόνο βδομάδες που κράτησε η χρηματιστηριακή - νομισματική κρίση, ήταν αρκετές για να αποδειχθεί ότι "ο βασιλιάς ήταν γυμνός" και εκτεθειμένος σε κάθε μορφής εκβιαστές και εκβιασμούς.

Υπό το βάρος των μεγάλων δανειακών αναγκών, οι εμπορικές τράπεζες ήταν οι πρώτες που "πάτησαν το πόδι" και απαίτησαν υψηλότερα επιτόκια για την αγορά κρατικών τίτλων. Ετσι, το Νοέμβρη, το επιτόκιο των κρατικών τίτλων αυξήθηκε από 9,5% σε 11,2 και 11,7% για να μειωθεί και πάλι στο 11,2% την προηγούμενη βδομάδα. Εκτος από αυτό οι τραπεζίτες πήραν και "κάτω από το τραπέζι" υψηλή προμήθεια 0,45% για τα ποσά των τίτλων που αγόραζαν. Αυτό όμως ήταν το λιγότερο, καθώς εξανάγκασαν τον υφυπουργό Οικονομικών σε δημόσια ομολογία ότι τα επιτόκια των κρατικών εκδόσεων θα καθορίζονται μόνο μέσω δημοπρασιών, μέσω δηλαδή των τραπεζών και το κυριότερο: με το σχέδιο νόμου περί "πρωτογενών διαπραγματευτών" 10-12 εμπορικές τράπεζες ανακηρύσσονται επίσημοι διαχειριστές του δημόσιου χρέους ύψους 40 τρισ. δραχμών.

Μπροστά στον ασφυκτικό κλοιό που είχαν δημιουργήσει οι "εσωτερικοί δανειστές", το υπουργείο Οικονομικών κατέφυγε στη λύση του αυξημένου εξωτερικού δανεισμού. Ηδη το Νοέμβρη σύναψε δύο ομολογιακά δάνεια σε γερμανικά μάρκα (ένα δισ. μάρκα) και ολλανδικά φιορίνια, ενώ οι παράγοντες του υπουργείου υποστηρίζουν ότι θα συνάπτουν ξένα δάνεια με χώρες οι οποίες αναμένεται να εισαχθούν στην πρώτη φάση της ΟΝΕ. Σπασμωδικές κινήσεις μίας κυβέρνησης που με την πολιτική της ωθεί την ελληνική οικονομία στην απόκλιση και την περιθωριοποίηση.