Κυρίες και κύριοι, γεια σας. Σήμερα το πρωί πήρα αυτή την πρόσκληση από κάποιους συντρόφους σας και παρευρίσκομαι εδώ όχι σαν εκδότης, ούτε σαν δημοσιογράφος, αλλά σαν απλός Ελληνας πολίτης.

Αυτή την πρόσκληση είμαι από εκείνους που την περίμενα 50 χρόνια, όσο είναι και η ηλικία μου. Αυτή η πρόσκληση, η οποία για μένα θα μείνει στην ιστορία, διότι εάν τα όσα λέγονται εδώ ή κάποια από αυτά κατορθωθούν και γίνουν πράξη, τότε να είστε βέβαιοι - τουλάχιστον εγώ είμαι - ότι αυτή η πρόσκληση θα μπει στις ιστορικές σελίδες τις χρυσές.

Μεταφέρω εδώ και καταθέσω στη συγκέντρωσή σας τις απλές σκέψεις μου, οι οποίες παράλληλα είναι και σκέψεις των ανθρώπων της γειτονιάς μου, συμμαθητών μου και συμφοιτητών μου, συγγενικών μου προσώπων, φίλων, γνωστών, επαγγελματιών, βιοτεχνών, εργαζομένων, φοιτητών, μαθητών, τσιφλικάδων - γιατί η περιοχή μας έχει και κάποιους τέτοιους ακόμα - εφοπλιστών κτλ.

Είμαι ένας άνθρωπος της καθημερινότητας, που προσπαθώ και καταβάλλω καθημερινά προσπάθεια να ακούω, να βλέπω, να αφουγκράζομαι και να κραυγάζω. Ακούω τις καθημερινές ειδήσεις και το βομβαρδισμό εκείνο και δεν κάνω τίποτα άλλο από μέσα μου να καταλαβαίνω ότι σε λίγες μέρες θα απαγγελθεί η θανατική μου ποινή.

Βλέπω στις ειδήσεις τους δείκτες των Χρηματιστηρίων και διερωτώμαι για ποιο λόγο ο κυρ Βαγγέλης της γειτονιάς μου ή η κυρα-Μαρία της γειτονιάς μου θα πρέπει να τις βλέπουν και τι καταλαβαίνουν από αυτό. Είναι οικονομολόγοι; Εχουν καταθέσεις; Παίζουν στο Χρηματιστήριο; Η αυτό είναι ένα άλλο εφεύρημα ούτως ώστε να δείχνουμε τον μπαμπούλα της οικονομίας και να κατευθύνουμε συνειδήσεις όπως τις θέλουμε;

Αφουγκράζομαι τον πόνο, το παράπονο και την απέλπιδα προσπάθεια του νεοέλληνα στη σημερινή και σύγχρονη ζωή του. Τα πράγματα δεν πάνε καλά. Τούτη η χώρα δεν πάει καλά. Και διερωτώμαι πώς γίνεται όλοι να λένε το ίδιο σε κατ' ιδίαν συζητήσεις και διερωτάται κανείς ποιοι τελικά έχουν δίκιο.

Το ίδιο λένε και οι μεγάλοι βιομήχανοι, το ίδιο λένε και οι μικροί βιοτέχνες. Το ίδιο λένε και οι εφοπλιστές, το ίδιο λένε και οι αγρότες. Το ίδιο λέει και ο εργαζόμενος, το ίδιο λέει και ο άνεργος. Και βέβαια, ο λαός με το αλάθητο ένστικτό του ξέρει ποιοι έχουν δίκιο. Μόνο που αυτό το δίκιο δε βρίσκεται ποτέ.

Τέλος, σήμερα "κραυγάζω" και επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω μαζί με την κραυγή μου κάτι που εσείς και το κόμμα σας γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, κι αυτό είναι η αγωνία και η μοναχικότητα που αισθάνεται ο σημερινός πολίτης, ιδιαίτερα ο αστός.

Κατά τη διάρκεια των προομιλητών, κάποιος είπε ότι δύο φτωχοί κάνουν δύο πεινασμένους. Θα ήθελα να προσθέσω ότι δύο μοναχικοί κάνουν δύο ανύπαρκτους. Και αυτή την ανυπαρκτότητα κάποιοι τη χρησιμοποιούν όπως θέλουν.

Είναι τα άτομα σήμερα κατά τέτοιο τρόπο απομονωμένα που τους έχει στερηθεί κι αυτό το κρυφό σχολειό που δεν μπόρεσαν να στερήσουν επί 400 χρόνια οι Τούρκοι. Σε μια απομόνωση που οδηγεί πού αλλού; Στον πνευματικό αργό θάνατο.

Εδώ πιστεύω ότι χρειάζεται μια νέα επανάσταση, μια νέα Φιλική Εταιρεία κι αυτό μπορεί σήμερα να το κάνει η ισχύς εν τη ενώσει, όπως έγινε από τους προγόνους μας πολλές φορές και ιδιαίτερα στην Τροία.

Και μέσα σ' αυτό πρέπει οπωσδήποτε να είναι το ΚΚΕ, το κόμμα σας. Το οποίο μπορεί να είναι αριθμητικά μικρό, όπως το προζύμι στο ψωμί - και δε θα έλεγα η μαγιά, γιατί η μαγιά είναι παράγωγο του προζυμιού - που όμως για να γίνει τελικά το καρβέλι έχει οπωσδήποτε την ανάγκη του προζυμιού.

Αυτό το προζύμι υπάρχουν πιστέψτε με πάρα πολλοί έξω από το χώρο σας που το ασπάζονται, το δέχονται και βέβαια έχουν και τις όποιες ενστάσεις τους. Εχει υποχρέωση το Κόμμα σας σε κάθε κοινότητα, σε κάθε δήμο, σε κάθε γειτονιά να τους βρει, να μιλήσει μαζί τους, να δει πού συμφωνούν, πού διαφωνούν και τι τελικά πρέπει να γίνει. Είναι ο άλλος δρόμος όπως εσείς τον λέτε, έτσι εγώ τουλάχιστον τον αισθάνομαι.

Και τελειώνοντας θέλω να σας μιλήσω για το θέμα που είναι επίκαιρο αυτές τις μέρες με την κλωνοποίηση και με την ευκαιρία του γιατρού Φρανκεστάιν που βρίσκεται στη χώρα μας. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτό που λανσάρουν πειραματικά στα εργαστήρια, το έχουν κάνει εδώ και αρκετά χρόνια. Δηλαδή εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν κλωνοποιημένα παιδιά, διότι δεν είναι δυνατόν διαφορετικά μια χώρα σαν την Αμερική να έχει γεννήσει σε μια συγκεκριμένη περίοδο τόσους πολλούς δολοφόνους.

Και τώρα επιτρέψτε μου, τελειώνοντας, να σας θυμίσω για την πόλη που ζω και που έχω αποφασίσει καλώς εχόντων των πραγμάτων από εκεί να φύγω για το ταξίδι που δεν έχει γυρισμό. Πάνε 12 χρόνια που εγκατέλειψα καριέρα σε ημερήσιες εφημερίδες, γιατί πίστεψα ότι το μετερίζι του καθενός πρέπει να το επιλέγει ο ίδιος και να δίνει τη μάχη του.

Εξέδωσα μία εβδομαδιαία εφημερίδα πολύ μικρή τόσο όσο μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου και τα μικρά μου οικονομικά και στον Αη - Γιάννη το Ρέντη και στο Μοσχάτο. Και σήμερα σας μεταφέρω εδώ την αγωνία μου για το μέλλον αυτής της πόλης.

Μια αγωνία η οποία ξεκινάει από την ανάθεση στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων και σήμερα, εκεί στην περιοχή μου στην παραλία προς το Παλαί ντε Σπορ, φρόντισαν να υπάρχει μια παραλία μοναδική και αδιαμόρφωτη από την Καστέλα ως το Σούνιο.

Εκεί λοιπόν προετοιμάζονται και ετοιμάζονται ή έχουν αποφασίσει κάποιοι να εκτελέσουν κάποια έργα, εν ονόματι της Ολυμπιάδος κ. λ. π. Εχουμε τον Κηφισσό ποταμό, τον οποίο κάποιοι αποφάσισαν να τον κλείσουν, παρά τις αντιρρήσεις των κατοίκων, παρά, παρά, παρά, αυτά τα ξέρουν και ο κύριος που μίλησε προ ολίγου κι άλλοι πολύ καλύτερα.

Σας λέγω και τούτο ότι ο "Καποδίστριας", κι αυτό θα το ξέρουν όσοι ασχολούνται με την πολιτική πολύ καλύτερα από εμένα, θα υπάρξει και "Καποδίστριας Νο 2", που θα προβλέπει κάποιους δήμους σαν το Μοσχάτο να εξαφανιστούν και να ενοποιηθούν με κάποιους άλλους μεγαλύτερους και μέσα στο κέντρο της Αθήνας και 10 χιλιόμετρα από το υπέρλαμπρο μνημείο την Ακρόπολη, να γίνουμε περιφέρεια. Και αυτό έχει πιστεύω αποφασιστεί και για το Μοσχάτο.

Και για το λόγο αυτό, σήμερα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι κλωνοποιημένη, γι' αυτό αναφέρθηκα στην κλωνοποίηση. Υπάρχουν δήμοι και κοινότητες που έχουν το αυτό μοντέλο, τρόπους σκέψης και δράσης. Η πόλη μου είναι από αυτές, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Και παρακαλώ πολύ εσάς και το κόμμα σας και όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους να σκύψουν στο πρόβλημα της πόλης, που θα είναι άμεσο για τα επόμενα χρόνια. Σήμερα αν εδώ είναι η θεωρία, η πράξη θα δοθεί στις δημοτικές εκλογές και πιστεύω μέχρι τότε να βρείτε τη φόρμουλα εκείνη που πράγματι δε θα επιτρέψει σε κάποιους να ολοκληρώσουν τα όποια σχέδιά τους και να μην μπορούν να πουν όχι σε οποιεσδήποτε αποφάσεις κάποιων κέντρων.

Τέλος ευχαριστώ για το κάλεσμα. Σήμερα, πιστεύω ότι γιορτάζοντας τα 80 σας χρόνια, θα έπρεπε να γιορτάζει μαζί σας ολόκληρη η Ελλάδα, γιατί αυτό τον άλλο δρόμο θα πρέπει να τον ξέρουν και να τον δουν όλοι. Ευχαριστώ πολύ.