Μία από τις τελευταίες μεγάλες μπαλαρίνες του αιώνα μας, η Γκαλίνα Σεργκέγιεβνα Ουλάνοβα,έχασε τη μάχη για τη ζωή, στα 88 της χρόνια στο Κεντρικό Νοσοκομείο της Μόσχας. Η Γκαλίνα Ουλάνοβα, που το όνομά της συνδέθηκε με την ιστορία του σοβιετικού μπαλέτου, ήταν η πρώτη μπαλαρίνα, που έδειξε στο δυτικό κοινό τι σημαίνει σοβιετικό μπαλέτο."Ηταν ένας άγγελος και χόρευε σαν άγγελος" ήταν η δήλωση της άλλης μεγάλης κυρίας του χορού, της Μάγιας Πλισέτσκαγια.

Η Γκαλίνα Σεργκέγιεβνα Ουλάνοβα, που είχε μαθητεύσει δίπλα στη μητέρα της, εντάχτηκε το 1928 στο δυναμικό των περίφημων μπαλέτων Κίροφ του θεάτρου Μαρίνσκι, στην Αγία Πετρούπολη. Το 1944 πέρασε στις γραμμές του Μπαλσόι ως πρίμα μπαλαρίνα. Το 1960, σε ηλικία 50 χρόνων, αποσύρθηκε από τη σκηνή και άρχισε να διδάσκει νέους χορευτές στο μεγάλο θέατρο της Μόσχας.

Οπως έλεγε η ίδια σε συνέντευξή της στο "Ριζοσπάστη", στις 23/8/88, όταν επισκέφτηκε τη χώρα μας, "Οταν βγήκαμε στη σκηνή, ήμασταν όλοι πολύ νέοι. Πέσαμε στην περίοδο που έπρεπε να δημιουργηθεί από την αρχή το σοβιετικό μπαλέτο. Αμέσως μετά την επανάσταση, τα μεγαλύτερα ονόματα του μπαλέτου, είχαν φύγει στη Δύση. Εμείς δοκιμάσαμε πολλά. Επρεπε να στήσουμε το σοβιετικό μπαλέτο".

"Χόρευα, πάντα, περισσότερο με το μυαλό και την ψυχή, παρά με τα πόδια. Στη σκηνή δεν ανεβαίνουν κούκλες. Οι χορευτές είναι άνθρωποι και πρέπει να χορεύουν με το μυαλό. Με τη διδασκαλία είναι σαν να ζω μια δεύτερη δημιουργική ζωή".

Η Γκαλίνα Σεργκέγιεβνα Ουλάνοβα, τιμήθηκε δύο φορές με τον τίτλο της Ηρωίδας της Σοσιαλιστικής Εργασίας και της απονεμήθηκε το παράσημο Λένιν,η υπέρτατη διάκριση στην πρώην Σοβιετική Ενωση. Ηταν από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που τιμήθηκε τέσσερις φορές με το παράσημο Στάλιν, για τις θαυμαστές παραστάσεις της σε έργα του κλασικού ρεπερτορίου, όπως "Η Λίμνη των Κύκνων", "Η Σταχτοπούτα", "Η Ωραία Κοιμωμένη" και η "Ζιζέλ".

"Δε φταίμε εμείς" έλεγε στο "Ρ" η μεγάλη μπαλαρίνα "για το ότι στις περιοδείες μας χορεύουμε μόνο κλασικό μπαλέτο. Οταν μας καλούν μας ζητάνε ακριβώς αυτά τα έργα. Γιατί εμείς μπορούμε να χορέψουμε Μπεζάρ. Οι Δυτικοί, όμως, δεν μπορούν να χορέψουν "Ρωμαίο και Ιουλιέτα"".