Συχνά πυκνά, ο πρωθυπουργός και άλλα στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, επικαλούνται την "αντοχή της οικονομίας", για να απορρίψουν την ικανοποίηση μισθολογικών και άλλων δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων. Οταν, για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ή οι συνταξιούχοι ζητούν ονομαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων στο ποσοστό του πληθωρισμού, η κυβέρνηση, φτάνει μέχρι και του σημείου να αναγνωρίσει ως δίκαιο το αίτημα. Αρνείται όμως να τα ικανοποιήσει, τα δίκαια αιτήματα, προβάλλοντας το γνωστό επιχείρημα ότι "δεν αντέχει η οικονομία". Την "αντοχή της οικονομίας" επικαλείται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και όταν αρνείται την ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων άλλων κοινωνικών φορέων, όπως αυξήσεις των δαπανών για τους άνεργους, τους άστεγους, τους άπορους κλπ.

Η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών", όμως, δεν τηρεί την ίδια στάση, όταν πρόκειται να ικανοποιήσει την κερδοσκοπική ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών - μεγαλοεισοδηματιών. Ετσι, την ώρα που απορρίπτει το ένα μετά το άλλο τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων και άλλων πλατιών λαϊκών στρωμάτων επικαλούμενη την "αντοχή της οικονομίας", την ίδια ώρα μοιράζει απλόχερα αστρονομικά ποσά στους μεγαλοεισοδηματίες και τα κάθε είδους τρωκτικά του δημόσιου χρήματος. Μόλις πρόσφατα χάρισε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές στους κάθε είδους κερδοσκόπους (Ελληνες και ξένους) που πίεζαν και πέτυχαν υποτίμηση της δραχμής κατά 14%.

Και ενώ μέχρι χτες η κυβέρνηση του Σημίτη βάφτιζε "θωράκιση" της ελληνικής οικονομίας τη σκληρή δραχμή, τώρα το γύρισε στον... καλαματιανό, προσπαθώντας να μας πείσει ότι "θωράκιση" της οικονομίας αποτελεί η "μαλακή" δραχμή. Και φυσικά, συνεχίζει να χρυσοπληρώνει τους κερδοσκόπους της δραχμής, καθώς - μετά την υποτίμηση - δανείζεται τις δραχμές από τους μεγαλοεισοδηματίες και τους τραπεζίτες με τα επιτόκια της τάξης του 15 - 16% που δανείζεται η Τράπεζα της Ελλάδας και του 10 - 11% που δανείζεται το δημόσιο. Αδιάψευστος μάρτυρας και τα εξής δύο στοιχεία:

Πρώτον, μόλις προχτές, η Τράπεζα της Ελλάδας, προκειμένου να στηρίξει τη νομισματική πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, αγόρασε περίπου 1 τρισεκατομμύριο δραχμές από τις εμπορικές τράπεζες για 13 μέρες με επιτόκιο 15,5%. Δηλαδή, προκειμένου να περιορίσει τη ρευστότητα στην αγορά - να κρατήσει δηλαδή "στεγνή" από χρήμα την αγορά - δέχτηκε να πληρώσει τόκους συνολικού ύψους 155 εκατομμυρίων δραχμών, για να απορροφήσει το 40% των τραπεζικών καταθέσεων (περίπου 1 τρισ. δραχμές) για διάστημα 13 ημερών.

Δεύτερον, την περασμένη βδομάδα - και ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με ρυθμό γύρω στο 4,5% - το υπουργείο Οικονομικών πούλησε με τη μέθοδο της δημοπρασίας, έντοκα γραμμάτια και ομόλογα του ελληνικού δημοσίου με επιτόκιο υπερδιπλάσιο του πληθωρισμού (πάνω από 10%). Αυτό σημαίνει ότι ο κρατικός προϋπολογισμός θα επιβαρυνθεί με τόκους αρκετών δεκάδων δισεκατομμυρίων δραχμών, που θα αυξήσουν τα εισοδήματα και τα κέρδη όλων εκείνων (ιδιωτών μεγαλοεισοδηματιών και τραπεζιτών) που επενδύουν, με το αζημίωτο, σε κρατικούς τίτλους.

Για τους κάθε είδους κερδοσκόπους και τρωκτικά του δημοσίου - και για την κυβέρνηση - η οικονομία, η "αντοχή της οικονομίας" είναι λάστιχο. Δεν έχει όρια και περιορισμούς. Και άντεχε και αντέχει.