Η "Λαϊκή Αγροτική Ενότητα" καλεί τους αγρότες και τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν αγωνιστικά τη ρύθμιση των χρεών από μηδενική βάση και την αναπτυξιακή προοπτική της Ενωσης
Με νέα χρέη ύψους 1,7 δισ. δραχμών φορτώθηκε η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσσαλονίκης "Ομοσπονδία" στην περίοδο '95-'97 και ενώ κινείται στο πλαίσιο των "εξυγιαντικών" ρυθμίσεων που επιβάλλει η κυβέρνηση. Μέσα από την πορεία της αποκαλύπτεται πλέον πως στα σχέδια της κυβέρνησης είναι και η ιδιωτικοποίηση των Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και η παράδοση ολόκληρου του κυκλώματος συγκέντρωσης, διακίνησης και μεταποίησης αγροτικών προϊόντων στα χέρια του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη.
Η τακτική που ακολουθεί η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΑΣΘ, που ελέγχεται από τους γνωστούς ΠΑΣΟΚοδεξιούς αγροτοπατέρες, ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για τα σχέδια της κυβέρνησης. Παρακράτηση από τις τιμές των προϊόντων, όπως η ντομάτα, καθυστέρηση στις πληρωμές, ξεπούλημα παραγωγικών περιουσιακών στοιχείων, απολύσεις εργαζομένων, αθέτηση όρων της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, συρρίκνωση παραγωγικών δραστηριοτήτων, όπως αυτής του κυτιοποιείου, του φρουτάδικου κλπ., αποτελούν ένα μόνο μέρος του σχεδίου διάλυσης της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ. Το παζλ έρχεται να συμπληρώσει η χαλαρότητα στις οικονομικές δοσοληψίες με εμπόρους, όπου δε διασφαλίζεται η διαφύλαξη των συμφερόντων της Οργάνωσης, μα κυρίως οι τελευταίες προσλήψεις γενικού και οικονομικού διευθυντή, με μισθό που τουλάχιστον για τον ένα αγγίζει τα 20 εκατ. δραχμές το χρόνο, ενώ την ίδια ώρα εκατοντάδες αγρότες παραμένουν απλήρωτοι για την παραγωγή που παρέδωσαν.
Μπροστά στα νέα δεδομένα και την εξόφθαλμη πλέον οικονομική χειροτέρευση της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ, η "Λαϊκή Αγροτική Ενότητα" καλεί τους αγρότες και τους εργαζόμενους της Ενωσης να βγουν και να διεκδικήσουν αγωνιστικά τη ρύθμιση των χρεών από μηδενική βάση, που να εξασφαλίζει την αναπτυξιακή προοπτική της οργάνωσης. Συγκεκριμένα ζητά:
"
Καταλήγοντας η ΛΑΕ ξεκαθαρίζει ότι η ανάπτυξη και η προοπτική της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ δεν είναι ξεκομμένη από τη συνολική πολιτική που ακολουθιέται στην αγροτική οικονομία. Γι' αυτό - όπως σημειώνει - "χρειάζεται σχεδιασμός με βάση τη μικρομεσαία αγροτιά και τον παραγωγικό συνεταιρισμό στα πλαίσια εθνικού σχεδιασμού για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Η αλλαγή, λοιπόν, των συσχετισμών στο συνεταιριστικό, αγροτικό, εργατικό κίνημα, αλλά και στο συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων υπέρ των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων είναι αναγκαία προϋπόθεση για την πολιτική αυτή".