"Ερημώνουν τα χωριά. Μένουν μόνο όσοι τους ξέχασε ο χάρος". Ηταν από τα πρώτα λόγια που ακούσαμε στην Πρέβεζα. Για μια ακόμη φορά, όπως και άλλες σε αυτή την αποστολή στην Ηπειρο, νιώσαμε πόσο εγκληματικά είναι στην πραγματικότητα κάποια "αυτονόητα", όπως η εγκατάλειψη της υπαίθρου, η καταστροφή της παραγωγικής βάσης, το να παλεύεις να ζήσεις δίχως καμιά βοήθεια. Για μια ακόμη φορά έμοιαζε αντιφατική μια τέτοια φράση μέσα σε μια γόνιμη γη, που το μόνο που χρειάζεται είναι χρήματα και έργα για να αποδώσει ορθολογικά. Βέβαια ο ορθολογισμός των "εκσυγχρονιστών" ορίζεται από τελείως διαφορετικές συνιστώσες από αυτές που έχουν ανάγκη οι άνθρωποι του νομού. Για παράδειγμα, όταν η κυβέρνηση μιλάει για "ανάπτυξη", οι αγρότες του Θεσπρωτικού νομίζουν ότι θα γίνει το αρδευτικό έργο για να ποτίσουν τα χωράφια τους. Στη Μυρσίνη περιμένουν να δουν το χωριό τους να γεμίζει πάλι με - μόνιμο - κόσμο και στο Χειμαδιό αναμένουν τα μηχανήματα που θα τους ανοίξουν τον δρόμο.

Βέβαια, η Πρέβεζα δε θα έμενε πίσω και στην εξαπάτηση. Οπως για παράδειγμα τα περίφημα δάνεια για κτηνοτροφικές μονάδες και άνοιγμα αγορών ακόμη και στη Γαλλία (!), με αποτέλεσμα σήμερα να χρωστάνε ακόμα οι κτηνοτρόφοι στην ΑΤΕ και να μην μπορούν να ορθοποδήσουν.

Η κυβέρνηση όμως φαίνεται πως θεωρεί όλα αυτά σαν "αυτονόητα". Το να μένει απούλητο το λάδι, για παράδειγμα, ή να καταστρέφονται τα καλαμπόκια από τις πλημμύρες ή το να έχει υπόδικα ολόκληρα χωριά για καταπατήσεις από κτηνοτρόφους, τη στιγμή που η ίδια η κτηνοτροφία παρακμάζει. Αντίθετα, η υποθαλάσσια σήραγγα που θα ενώνει το Ακτιο με την Πρέβεζα βρίσκεται σε εξέλιξη. Ολως "τυχαίως" στο Ακτιο βρίσκεται, ως γνωστόν, η αμερικάνικη βάση...

Κλείνοντας το οδοιπορικό στην Ηπειρο με αυτό το νομό, μείναμε με τη "γεύση" της διαπίστωσης, ότι αν δεν αντιστραφεί αυτή η πορεία προς τα κάτω, τότε σύντομα θα επανέλθουμε για να κάνουμε ρεπορτάζ για τα χωριά - φαντάσματα και τους έρημους κάμπους. Ισως η ίδια η πόλη της Πρέβεζας να "σωθεί", αφού η διπλανή αρχαία Νικόπολη θα είναι ό,τι πρέπει για τουριστική "αξιοποίηση" όπως την καταλαβαίνει η κυβέρνηση. Και μόλις φύγουν και οι τελευταίες γενιές των αγροτών, όσα από τα παιδιά τους δε μεταναστεύσουν, θα μετατραπούν σε γκαρσόνια. Μια εξέλιξη που σε άλλα μέρη της χώρας είναι ήδη γεγονός.