ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΛΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,συνταξιούχος Μεταλλουργός, Αθήνα. Η μεγάλη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης της 17ης Μάη 1998, ήταν κάτι το πρωτοφανές. Η αθρόα συμμετοχή του κόσμου και μάλιστα της νεολαίας, με εντυπωσίασε και με γέμισε αισιοδοξία. Εκείνο όμως που με απογοήτευσε και με γέμισε θυμό, ήταν η απουσία των ΜΜΕ, εκτός του "Ρ" και του "902".

Η απρέπεια αυτή και η βουβή στάση των υπευθύνων των Μέσων Ενημέρωσης, τους καταδικάζει για ακόμα μια φορά στη συνείδηση όλου του προοδευτικού και φιλειρηνικού κόσμου.

Ο στρουθοκαμηλισμός του κατεστημένου δεν οδηγεί πουθενά, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα οι Ειρηνοπορείες - Μαραθωνοπορείες που άρχισαν εδώ και πολλά χρόνια, είναι αναπόσπαστα δεμένες με το γενικότερο κίνημα Ειρήνης στον τόπο μας και τη θέληση του ελληνικού λαού για ειρηνική ζωή. Ετσι εκδηλώνει κάθε χρόνο με τη Μαραθώνια Πορεία - και σε ανάμνηση και τιμή του αγωνιστή της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη που έπεσε δολοφονημένος από το παρακράτος της Δεξιάς - τη θέλησή του για αγώνα ενάντια στους νοσταλγούς των πολέμων και ό,τι κακό συνεπάγεται από αυτούς.

Πρέπει να γνωρίζουν οι "άρχοντες", ντόπιοι και ξένοι, ότι η ειρήνη δεν έχει "χρώμα", έχει τη δύναμη των λαών του πλανήτη μας, που αγωνίζονται γι' αυτήν.

ΑΝΘΙΤΣΗΣ ΑΝΘΙΤΣΗΣ, Βέροια. Οι βαλκανικοί λαοί είναι τα θύματα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που αποσταθεροποιούν την ειρήνη και δημιουργούν μαύρα σύννεφα πολέμου στον ουρανό των χωρών τους. Η γεωγραφική τους θέση, που είναι κλειδί στην Ευρώπη για τη Μέση Ανατολή, τους κάνει να γίνονται εστίες πολέμων.

Οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι, ας μην ξεχνάμε, ξεκίνησαν από τα Βαλκάνια και οι πληγές από αυτούς, ακόμα δεν έχουν κλείσει. Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τους πολεμοκάπηλους που δημιουργούν καταστάσεις κινδύνου ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου.

Με την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και στη Σ. Ενωση, στα Βαλκάνια έχουν ανάψει πόλεμοι εθνικιστικοί που τους υποδαυλίζουν και τους τροφοδοτούν οι ιμπεριαλιστές Αμερικής και Ευρώπης για τα δικά τους συμφέροντα. Ο Μαρξ έλεγε: "Οσο σε πιο λίγα χέρια συγκεντρώνεται το κεφάλαιο, τόσο πιο κοντά είναι ο πόλεμος".

Οσο κρατούσε το σοσιαλιστικό σύστημα με επικεφαλής τη Σ. Ενωση, υπήρχε ειρήνη και ησυχία στα Βαλκάνια, οι δε λαοί τους ζούσαν μονιασμένοι. Ούτε μαφιόζοι, ούτε έμποροι ναρκωτικών, ούτε έγκλημα υπήρχε σε τόση μεγάλη έκταση, ώστε να κάνουν "εξαγωγή" και στη δική μας χώρα. Ομως οι ιμπεριαλιστές ξέρουν να παίζουν καλά το παιχνίδι της αντιπαράθεσης και διχόνοιας των λαών, στο τέλος τούς ρίχνουν στην αιματηρή περιπέτεια του πολέμου.