• αυτός που ξεπερνάει όλους τους άλλους αθλητές και είναι ο νικητής των νικητών, σε ένα πρωτάθλημα,
• ο αθλητής που διακρίνεται για τις νίκες του και για τις υψηλές επιδόσεις του

Συμπερασματικά, ο πρωταθλητής,

• είναι κοινωνικός παράγοντας και η δραστηριότητά του είναι χρήσιμη για όλη την κοινωνία...
• είναι αντικείμενο βιολογικής έρευνας για τα όρια της ανθρώπινης απόδοσης...
• είναι πηγή έμπνευσης για τη λογοτεχνία και, γενικά, για την τέχνη...
• είναι πηγή υπερηφάνειας για την κοινότητα που ανήκει και που αντιπροσωπεύει στους αγώνες του, εφόσον, βέβαια, η συμμετοχή του σε αυτούς δεν αποβλέπει σε κανενός είδους προσωπικό όφελος...

Παράδειγμα: Πρωταθλητής χαρακτηρίστηκε και ο νικητής διαγωνισμού λύσης σταυρολέξου, αφού γράφτηκε στον Τύπο ότι "Εληξε το πρωτάθλημα λύσης σταυρολέξου", που σημαίνει ότι, αυτόματα, αυτοί που πήραν μέρος στο σχετικό διαγωνισμό, χρίστηκαν αθλητές, η διαγωνιστική τους διαδικασία, δηλαδή, αυτή καθαυτή η λύση του σταυρολέξου, άθλημα ή αθλητικό αγώνισμα, η περιρρέουσα τον ίδιο διαγωνισμό ατμόσφαιρα, αθλητισμός, και, βέβαια, ο ανάμεσά τους νικητής, πρωταθλητής...

Η λεκτική αυτή "εκτροπή", που ισοπεδώνει και εξισώνει τους πάντες και τα πάντα, σε ό,τι αφορά την αποδιδόμενη σε αυτούς "αθλητική ιδιότητα / χαρακτηρισμό", θα σταματήσει όταν, συνειδητοποιώντας το λάθος μας, σταματήσουμε πια, υπερβάλλοντες, να βαφτίζουμε κάθε είδους διαγωνισμό, παιχνίδι ή εργασία, ως άθλημα ή αθλητικό αγώνισμα, καθιστώντας συνώνυμα π. χ. το παίζω, το εργάζομαι και το αθλούμαι...

Ακόμα, ένας σύγχρονος πρωταθλητής μπορεί να εκτιμηθεί / μετρηθεί και ως "οικονομικό μέγεθος"... Καθώς το στέμμα του που φτιάχνεται από αριθμούς, μέτρα, εκατοστά, λεπτά, δευτερόλεπτα, κιλά κλπ. αποτιμάται, τελικά, με χαρτονομίσματα...

Επί του προκειμένου δε χωράει αμφισβήτηση...

Τα οικονομικής φύσης συμβόλαια που συνάπτονται ανάμεσα σε πρωταθλητές και σε σωματεία, ομοσπονδίες, την πολιτεία και κάθε λογής χορηγούς ("σπόνσορες"), είναι στην ημερήσια διάταξη... Ο "χρηματίτης αγώνας" είναι ο κυρίαρχος σε όλα τα επίπεδα του "αθλητικού παιχνιδιού" μηδέ εξαιρουμένων και των Ολυμπιακών Αγώνων...

Συνεπώς, το μόνο που ο ίδιος κάνει είναι να αντανακλά τη διαδικασία αντικειμενοποίησης της εργασίας, χάρη στην εφαρμογή του ποσοτικοποιημένου, του εμπορευματικού και του μισθωμένου χρόνου...

Τέλος, στην πλειονότητά τους, οι σύγχρονοι πρωταθλητές είναι ενσυνείδητοι προπαγανδιστές και διαφημιστές του μεγάλου κεφαλαίου στην "αθλητική αγορά", μέρος του οποίου καρπούνται και αυτοί, ανάλογα με τις επιτυχίες τους...

Π. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ