"Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας σχετικά με τις δημόσιου χαρακτήρα επιχειρήσεις και η έντονη προσπάθεια που γίνεται σε όλη την Ευρώπη, να φύγουν από τον έλεγχο του κράτους επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας και να περάσουν στον έλεγχο του κεφαλαίου, μας ανησυχούν βαθιά, αν πάρουμε υπόψη πως η χώρα μας εξακολουθεί να έχει ανάγκη από τον πλήρη έλεγχο των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας των τηλεπικοινωνιών και των μεταφορών". Αυτά τόνισε ο Ορέστης Κολοζώφ,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ανοίγοντας την εκδήλωση, για την "Αμυντική Βιομηχανία", που οργάνωσε το Τμήμα Αμυνας της ΚΕ του Κόμματος. Κι αφού ευχαρίστησε όλους όσοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του ΚΚΕ συνέχισε:

"Πέρα από τις ενστάσεις που το Κόμμα μας έχει γενικά για τις ιδιωτικοποιήσεις των επιχειρήσεων του δημοσίου, υπάρχει και η παράμετρος που έχει να κάνει με την ασφάλεια της χώρας και που ασφαλώς συστατικό στοιχείο της αποτελεί ο πλήρης έλεγχος των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, όπως είναι οι επιχειρήσεις ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, ναυπηγείων, μεταφορών. Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως η περιοχή των Βαλκανίων όπου ζούμε, με ευθύνη των ιμπεριαλιστών, βρίσκεται σε μια συνεχή διαδικασία αποσταθεροποίησης, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι μελλοντικές εξελίξεις.

Οι πολλαπλές εστίες έντασης στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, που έτσι ή αλλιώς εμπλέκουν σχεδόν όλες τις χώρες της Βαλκανικής, καθώς και τα ανοιχτά προβλήματα που η χώρα μας έχει με την Τουρκία και την FYROM και η όχι πλήρης ομαλοποίηση της κατάστασης στα σύνορά μας με την Αλβανία, θα πρέπει να μας κάνουν να έχουμε πιο αυξημένη την επαγρύπνησή μας. Δυστυχώς ο πυρετός των ιδιωτικοποιήσεων έχει κυριεύσει αυτή τη στιγμή τόσο την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση, που επεκτείνουν πια τις αποκρατικοποιήσεις και στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.

Το γεγονός αυτό μας ανησύχησε γιατί αφορά άμεσα πια την άμυνα της χώρας και γιατί δεν υπάρχει καμιά πειστική επιχειρηματολογία που να δικαιολογεί αυτή την επιλογή. Μάλιστα, ενώ στην περίπτωση των ναυπηγείων, της ΟΑ, των τηλεπικοινωνιών, των τραπεζών, η κυβέρνηση ισχυριζόταν πως δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, γιατί το επιβάλλει η ΕΕ, στην περίπτωση της πολεμικής βιομηχανίας δεν υπάρχει κανένας τέτοιος εξαναγκασμός.

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς κατά πόσο είναι αναγκαία η ιδιωτικοποίηση της αμυντικής βιομηχανίας και η εισαγωγή της σταδιακά στο χρηματιστήριο.

Η αλήθεια είναι πως η ελληνική αμυντική βιομηχανία όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο φτωχός συγγενής. Δεν έτυχε της προσοχής που έπρεπε από τις διάφορες κυβερνήσεις που μας κυβέρνησαν τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια. Είναι γνωστό πως σταδιακά συρρικνώθηκε χωρίς να παρθούν έγκαιρα μέτρα στήριξης και ενίσχυσής της.

Είναι χαρακτηριστικό το στοιχείο, πως ενώ τα τελευταία χρόνια οι αμυντικές δαπάνες της χώρας συνεχώς αυξάνουν, οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες στο σύνολό τους απορροφούν όλο και μικρότερο μέρος αυτών των δαπανών, μέχρι να φτάσουν να απορροφούν σήμερα μόλις το 4%.

Ο εκσυγχρονισμός τους προχωρεί βασανιστικά και ενώ θα μπορούσαν να επωφεληθούν εδώ και τόσα χρόνια από τα αντίστοιχα αντισταθμιστικά οφέλη, πολύ λίγα μπόρεσαν να αποκομίσουν από αυτά. Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε πως η έλλειψη μακροπρόθεσμου και μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού για τις ανάγκες της άμυνάς μας είχε τον αντίκτυπό της και στις αμυντικές βιομηχανίες.

Αμεσα δεμένο με τις ιδιωτικοποιήσεις είναι και το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων και της αξιοποίησης ενός έμπειρου και πολύ καλά καταρτισμένου προσωπικού, που ασφυκτιά στα στενά πλαίσια που έχουν δημιουργηθεί από τους συνεχείς περιορισμούς που υφίστανται, ιδιαίτερα το επιστημονικό και το ερευνητικό προσωπικό. Σήμερα βασιλεύει η ανασφάλεια μέσα στους εργαζόμενους και η ανησυχία για την τύχη που τους επιφυλάσσουν οι ιδιωτικοποιήσεις.

Με αυτή τη συζήτηση θα θέλαμε να συμβάλουμε σε έναν προβληματισμό που έτσι ή αλλιώς αναπτύσσεται με αφορμή το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει η ελληνική κυβέρνηση και τις δυσκολίες που έχουν σχεδόν όλες οι πολεμικές βιομηχανίες της χώρας. Ελπίζουμε να μπορέσουμε μέσα από τη σημερινή συζήτηση να αποκτήσουμε μια καλύτερη και πιο κοντά στην πραγματικότητα εικόνα της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, να φωτιστούν όσο το δυνατόν περισσότερες πλευρές του ζητήματος και να αναδειχτούν προτάσεις ικανοποιητικές για την ανάπτυξή τους".