Καθώς η απόφαση για ΝΑΤΟικό χτύπημα κατά της Σερβίας στο Κόσσοβο, θεωρείται ειλημμένη, η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να διασώσει τα προσχήματα για τη "σιωπή" της στο πλαίσιο της συμμαχίας.

Η υποκρισία με την οποία η Αθήνα προσεγγίζει την υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου, εκδηλώθηκε και το περασμένο Σαββατοκύριακο κατά τη συνάντηση του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη με τους ηγέτες της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στους Δελφούς.

Οι τρεις ηγέτες των χωρών που γειτονεύουν με τη Γιουγκοσλαβία, απέφυγαν, με μεγάλη επιμέλεια, να τοποθετηθούν αναφορικά με την αναγκαιότητα ή μη νέου ψηφίσματος του Συμβουλίου για να αναλάβει στρατιωτική δράση του ΝΑΤΟ. Προφανώς και οι τρεις χώρες, δεμένες σφικτά στο άρμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, δεν τολμούν ούτε σε επίπεδο "δηλώσεων" να εκφράσουν θέσεις που αντιβαίνουν στα αμερικανικά συμφέροντα και αποφάσεις.

Από την πλευρά του ο Ελληνας πρωθυπουργός επιχείρησε να "αξιοποιήσει" τη συνάντηση των Δελφών για να "διακηρύξει" την έντονη ανησυχία του, μην τυχόν και "χτυπήσει" το ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο. Μάλιστα, όπως διαβιβάστηκε... αρμοδίως στον Τύπο, ο πρωθυπουργός "μοιράστηκε" αυτή του την ανησυχία με τους πρωθυπουργούς της Γαλλίας και της Ιταλίας.

Στα τηλεφωνήματα αυτά εξαντλήθηκε η παρέμβαση της Αθήνας για να αποτρέψει τη ΝΑΤΟική επίθεση στο Κόσσοβο, καθώς η κυβέρνηση ούτε διανοήθηκε να ασκήσει βέτο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.