Η "μαύρη" εργασία στη Θεσσαλονίκη και κύρια στη Χαλκιδική έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα προβλήματα των εργαζομένων, κοινά λίγο - πολύ για όλες τις επιχειρήσεις, που έχουν να κάνουν με την τρομοκρατία, τις αυθαίρετες μαζικές απολύσεις, την καταστρατήγηση της κλαδικής σύμβασης εργασίας, αλλά και άλλων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Η σεζόν που πέρασε ήταν εξαιρετικά καλή για τους επιχειρηματίες, αφού η πληρότητα κατά μέσο όρο κυμάνθηκε στο 65%, το 1997 το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 70%, πράγμα οφειλόταν κυρίως στο ότι η Θεσσαλονίκη ήταν η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης και η κίνηση ήταν αυξημένη. Οι ικανοποιητικές πληρότητες, σε συνδυασμό με τις "τσιμπημένες" τιμές των ξενοδοχείων (η πόλη είναι από τις ακριβότερες της Ευρώπης, το δίκλινο σε ξενοδοχεία β και γ κατηγορίας κοστίζει 25.000 έως 30.000 δραχμές) απέφεραν σημαντικά κέρδη στους ξενοδόχους.

Για τους εργαζόμενους όμως ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη σεζόν. Η ανεργία για τους επαγγελματίες του κλάδου άγγιξε το ποσοστό - ρεκόρ του 65%,αφού στη θέση τους προσλήφτηκαν αλλοδαποί και σπουδαστές. Σε μεγάλη έκταση αυτό εφαρμόστηκε στα ξενοδοχεία "Μεντιτεράνια","Φιλίππειο" κ. ά. και βέβαια το προσωπικό αυτό αμείβεται με ένα κομμάτι ψωμί.

Η αντιπάθεια που τρέφουν οι εργοδότες για τους επαγγελματίες φαίνεται και από το ότι, όπως καταγγέλλουν συνδικαλιστές, αρνούνται να χορηγήσουν σε εργαζόμενους ακόμα τη βεβαίωση που χρειάζονται για να γραφτούν στη σχολή μετεκπαίδευσης. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που απολύονται όσοι εργαζόμενοι την απαιτήσουν! Κι αυτό, γιατί ένας απόφοιτος της σχολής αποκτά αυτόματα την υπαλληλική ιδιότητα και δικαιούται επίδομα 10%, που σημαίνει 16.000 έως 18.000 δραχμές επιπλέον στο βασικό μισθό!

Ενα άλλο "παρατράγουδο" της υψηλής ανεργίας στη Θεσσαλονίκη ήταν η δημιουργία και λειτουργία ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας, τα οποία βρίσκουν θέσεις εργασίας στον κλάδο με αμοιβή 160.000 δραχμών χωρίς ένσημα και 130.000 δραχμών με ένσημα. Οι "υπηρεσίες" τους κοστίζουν 20.000 δραχμές!

Οι απολύσεις οργίασαν και φέτος, ακόμα και σε περιόδους αιχμής. Λίγο μετά τη ΔΕΘ το ξενοδοχείο "ΚΑΨΗΣ" απέλυσε πέντε εργαζόμενους και επίκεινται σύμφωνα με πληροφορίες άλλες πέντε. Η μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, το εξτρά είναι οι πλέον διαδεδομένες σχέσεις εργασίας στο ξενοδοχείο "Μακεδονία Παλλάς",όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν 10ωρα, 14ωρα, για 30 μέρες το μήνα χωρίς ρεπό. Προτίμηση στη "μαύρη", ανασφάλιστη, εργασία δείχνει το "ΑΣΤΟΡΙΑ".Το ξενοδοχείο "ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ" κολλάει στους εργαζόμενους 50 ένσημα για δουλιά 6 μηνών! Ξεχασμένη έννοια είναι τα εργασιακά δικαιώματα για τους εργαζόμενους στο "Κάπιτολ".

Οι χρυσές δουλιές των ξενοδόχων της Θεσσαλονίκης προβλέπεται να συνεχιστούν και το χειμώνα, οπότε και η τουριστική κίνηση αυξάνεται κατακόρυφα, με δεδομένες και τις 7 περίπου κλαδικές εκθέσεις που θα γίνουν, αλλά και τα αθλητικά παιχνίδια. Ωστόσο, δε διαφαίνεται διάθεση των ξενοδόχων για προσλήψεις προσωπικού και γιατί να το κάνουν άλλωστε, αφού εξαναγκάζουν το υπάρχον να εντατικοποιεί τη δουλιά του και να δουλεύει υπερωρίες, τις οποίες ποτέ δεν πληρώνεται!

Η ίδια εικόνα επικράτησε και στη Χαλκιδική,όπου η κίνηση αυξήθηκε κατά 10% σε σχέση με πέρσι. Ομως, κι εκεί οργίασε η "μαύρη" εργασία, με εμφανή την έλλειψη επαγγελματιών από τα ξενοδοχεία. Οι σχέσεις εργασίας που συνήθως συναντώνται σε μονάδες της Χαλκιδικής διέπονται από όρους, όπως μεροκάματο 4.000 δραχμών, ωράριο έως ότου χρειαστεί, χωρίς ρεπό, χωρίς ένσημα. Το "Σάνυ Μπιτς" πρωτοπορεί στην απασχόληση αλλοδαπών υπό αυτές τις συνθήκες. Ηταν το ξενοδοχείο στο οποίο ανακαλύφτηκαν κατά τη διάρκεια ελέγχου να απασχολούνται "μαύρα" 100 αλλοδαποί! Ομως, και σε επαγγελματίες κολλάει μόνο 50 ένσημα, αν και απασχολούνται για 6 μήνες. Αθλιες συνθήκες εργασίας επικρατούν και στο "Ποσείδι Παλλάς",στο "Φιλίππειο" και γενικότερα στη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων.