Την κατ' αρχήν θετική "ψήφο" του ΣΕΒ απέσπασε ο προϋπολογισμός του 1999 και δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού πρόκειται για έναν ακόμη προϋπολογισμό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, καθώς τους διασφαλίζει - και με το παραπάνω - τη συνέχιση της συσσώρευσης υπερκερδών, σε βάρος πάντα των μισθωτών και συνταξιούχων, που για μια ακόμη χρονιά θα σηκώσουν το βαρύ φορτίο της... "αναγκαιότητας" της ΟΝΕ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), ο προϋπολογισμός είναι θετικός "διότι επαναβεβαιώνει την εμμονή της κυβέρνησης σε μια πολιτική που μπορεί να οδηγήσει στη σύγκλιση". Ωστόσο, επιφυλάσσονται και εφιστούν στους κυβερνώντες την προσοχή σε ό,τι αφορά την αποφυγή αποκλίσεων από αυτή την πολιτική, όπως λένε ότι έγινε τα προηγούμενα χρόνια. Επιπλέον, επισημαίνουν ότι η δημοσιονομική πολιτική θα μπορούσε να έχει περισσότερο δυναμισμό στον τομέα των δαπανών, κάνοντας σαφή λόγο για περαιτέρω μείωση. Μείωση απαιτούν, επίσης, και του δημοσίου τομέα, επικρίνοντας την κυβέρνηση για αναποτελεσματικότητα σε αυτόν τον τομέα, με βάση τους στόχους του προϋπολογισμού του 1998 και επισημαίνοντας ότι στον νέο προϋπολογισμό δεν μπαίνουν αντίστοιχοι στόχοι.

Για την επίτευξη του στόχου για πληθωρισμό 2% που απαιτούν τα κριτήρια της "σύγκλισης", κρίνουν ότι η προβλεπόμενη εισοδηματική πολιτική θα βοηθήσει, αρκεί να υπάρξουν αποκλίσεις. Για το μέρος που αναλογεί στους ίδιους, δηλώνουν ότι έχουν συνεισφέρει τα δέοντα, συγκρατώντας τις τιμές των βιομηχανικών προϊόντων σε επίπεδα κάτω του πληθωρισμού. Από την άλλη εκτιμούν ότι η αύξηση των δημοσίων δαπανών πάνω από τα επίπεδα του πληθωρισμού θα έχει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα τη μετατόπιση του βάρους της μείωσης του πληθωρισμού στη νομισματική πολιτική των υψηλών επιτοκίων. Τέλος, οι βιομήχανοι με τη χτεσινή ανακοίνωσή τους, που αποτελεί και το πρώτο σχόλιό τους στον προϋπολογισμό, εκφράζουν για μια ακόμη φορά την απαίτησή τους για γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις.

Καλός, αλλά μπορεί να γίνει και καλύτερος. Η φράση αυτή μπορεί να αποτυπώσει τα σχόλια των εμποροβιομηχάνων για το φετινό προϋπολογισμό για τον οποίο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε ανακοίνωση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) "ο κρατικός προϋπολογισμός για το 1999 μπορεί να χαρακτηριστεί προϋπολογισμός σύγκλισης με την προϋπόθεση ότι δε θα υπάρχει νέα διεθνής αναταραχή και ότι τα μέσα πολιτικής της κυβέρνησης (κυρίως το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης) πρόκειται να αποδώσουν σύμφωνα με τους στόχους που έχουν τεθεί". Εντοπίζουν, όμως, και αδυναμίες στην ακολουθούμενη οικονομική πολιτική που εν ολίγοις είναι οι "αυξημένες δαπάνες του δημοσίου", οι "μετοχοποιήσεις" που θα έπρεπε να είναι "ιδιωτικοποιήσεις", η κοινωνική ασφάλιση που χαρακτηρίζουν "ωρολογιακή βόμβα, που απειλεί την οικονομική και κοινωνική πρόοδο" για την... "απενεργοποίηση" της οποίας οι εμποροβιομήχανοι κρίνουν ως "ανάγκη" την άμεση υλοποίηση των αντιασφαλιστικών προτάσεων της επιτροπής Σπράου.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η διοίκηση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), η οποία με αντίστοιχη ανακοίνωση κατηγορεί την κυβέρνηση για τις σπατάλες για "συντήρηση των ζημιογόνων ΔΕΚΟ" από τις οποίες εμφανίζει "αδυναμία" να "απαλλαγεί".