Προς την εργατική τάξη, τη νέα γενιά,

Τους βιοπαλαιστές της πόλης και του χωριού,

Τους στρατευμένους,

Τους προοδευτικούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών

Το 1999 μπήκε στη ζωή μας φέρνοντας μαζί του πολλά και χρήσιμα διδάγματα της χρονιάς που πέρασε.

Επιβεβαιώθηκε περίτρανα ότι η πορεία προς το στόχο της οικονομικής ολιγαρχίας για ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ αποτελεί μια ολομέτωπη επίθεση κατά του βιοτικού επιπέδου και των δικαιωμάτων του λαού. Αυτή η αλήθεια είναι τόσο φανερή, ώστε οι υπέρμαχοι της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης και της προσαρμογής στα "σύγχρονα δεδομένα" αδυνατούν να απαντήσουν γιατί ο δήθεν μονόδρομος που διατυμπανίζουν σημαίνει συνεχή αύξηση του πλούτου για τους ελάχιστους και της φτώχειας για τους πολλούς.

Αποδείχτηκε, και σε πολλούς δύσπιστους, ότι η απόφαση του ΝΑΤΟ να δρα όπου κρίνει σκόπιμο, παρακάμπτοντας ακόμη και τα τυπικά προσχήματα, αυξάνει τους κινδύνους που επικρέμονται στο κεφάλι των λαών. Και ότι ο θόρυβος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, για την ελευθερία των λαών να επιλέγουν το δρόμο τους, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από την υποκριτική, που υπηρετεί το τσαλαπάτημα κάθε αντίστασης στην ιμπεριαλιστική θηριωδία.

Το 1998 σηματοδότησε την παραπέρα επέλαση της "νέας τάξης πραγμάτων" να επιλύσει προς το συμφέρον της αυτό που η ίδια αποκαλεί "εκκρεμότητες της περιοχής".

Η εξέλιξη με τους πυραύλους "S-300" ανέδειξε την προώθηση και της ντε γιούρε διχοτόμησης της Κύπρου. Την ίδια κατεύθυνση δείχνουν και τα σύννεφα που συσσωρεύονται πάνω από το Αιγαίο, ενώ η κατάσταση στον Περσικό Κόλπο και στην πρώην Γιουγκοσλαβία κάνει πιο αισθητή την τάση του ιμπεριαλισμού να ξεπερνά την κρίση του με τον πόλεμο και να λύνει με το αίμα των λαών τις αντιθέσεις ανάμεσα στις διάφορες μερίδες του.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ! Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΟΨΕΙ.

Η πολιτική που έχουμε γνωρίσει στις διάφορες παραλλαγές της και που οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να δέχονται στο πετσί τους, μόνο νέα βάσανα θα φέρει στο λαό. Οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι χρειάζεται να της γυρίσουν την πλάτη!

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΝΙΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ!

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι

Το 1998 έφυγε αφήνοντας σημαντικά ψήγματα από τη λαϊκή αντίσταση και πάλη. Οι αγώνες για φιλολαϊκή παιδεία, για να μείνουν οι μικροί και μεσαίοι αγρότες στον τόπο τους, η διακριτή παρουσία του ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, δίνουν το δικαίωμα να τρέφουμε όλοι μας ελπίδες και αισιοδοξία.

Το 1999 είναι και χρόνος ελπίδων. Στη λαϊκή συνείδηση συντελούνται θετικές διεργασίες, που δεν πρέπει να ανακοπούν και τελικά να εγκλωβιστούν σε συντηρητικές "λύσεις" που εκφράζονται με τη δημαγωγία και τα κροκοδείλια δάκρυα για τα λαϊκά προβλήματα, ούτε σε αντιλαϊκά σενάρια με δήθεν αριστερό προσωπείο. Μπορούν και πρέπει να τροφοδοτήσουν τις προϋποθέσεις δημιουργίας του μετώπου κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ