Του Δημήτρη ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
***
Σήμερα δεν υπάρχει καν υποψία συμφωνίας και συνεργασίας με ένα ή περισσότερα από τα σημερινά κόμματα στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων του λαού. Δε φτάνει η φλυαρία περί λαϊκών προβλημάτων, περί οικονομικής κρίσης και κρίσης αξιών και άλλα πολλά που απλώς περιγράφουν υπαρκτά προβλήματα, συσκοτίζοντας την ουσία τους, τις αιτίες που τα γεννούν, το δρόμο για να βρουν την οριστική λύση τους. Τα προβλήματα και η κρίση δεν είναι ούτε υπερκομματικά φαινόμενα, ούτε υπεράνω ιδεολογιών. Δεν υπάρχει σήμερα πρόβλημα οικονομικό, κοινωνικό που δεν είναι προϊόν της καπιταλιστικής ανάπτυξης. με κύριο μοχλό το ξένο κεφάλαιο και πιλότο τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ.
***
Οι διάφορες συζητήσεις για τις εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα, η συζήτηση για κατάργηση του δικομματισμού, έχουν κάποια σημασία, δεν ξεφεύγουν όμως δυστυχώς, από την αναζήτηση από τις ίδιες δυνάμεις της έκφρασης του διπολισμού με νέες μορφές, έτσι ώστε να μπορέσει να "διασκεδαστεί" στη συνείδηση του λαού η εκφρασμένη πλέον δυσαρέσκειά του για το κλασικό δικομματικό παιγνίδι.
Η λαϊκή παρέμβαση, η παρέμβαση των ριζοσπαστικών δυνάμεων, δεν μπορεί να είναι σε καμία περίπτωση και με κανέναν τρόπο ναυαγοσωστικό σύνεργο αυτού του συστήματος και των αδιεξόδων του, αλλά αντίθετα μπορεί και πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που αποτελεί εγγύηση ακριβώς γιατί στηρίζεται στις λαϊκές δυνάμεις, εξοπλίζει το λαϊκό κίνημα με σχέδιο και προοπτική, απεγκλωβίζει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις από την αδράνεια, την απογοήτευση, την τυφλή δυσαρέσκεια, τη μοιρολατρία ή την αυταπάτη, δημιουργεί τη μοναδικά ρεαλιστική και βιώσιμη δυνατότητα για ριζική αλλαγή της κατάστασης σε όφελος της πλειοψηφίας του λαού. Ο λαός και η χώρα δε χρειάζονται άλλους ναυαγοσώστες του συστήματος, αλλά καπετάνιους, που κυρίως μόνο "στη φουρτούνα φαίνονται".
***
Ιδιαίτερα σήμερα και με βάση τη συσσωρευμένη εμπειρία όλων δεν ωφελούν συναισθηματικές εξαρτήσεις από πρόσωπα, κόμματα και αναμονές λόγω της συνήθειας και της "κεκτημένης ταχύτητας" από το παρελθόν.
Αυτή την περίοδο, και με το τέλος του καλοκαιριού, είναι η ώρα για να πάρει ο καθένας τις αποφάσεις του και να κάνει θαρρετά το βήμα μπροστά, αφού πλέον έχει γίνει ολοφάνερο ότι η γραμμή πλεύσης που υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα, αλλά και η ίδια η πρακτική τους δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια ελπίδας για θετικά μέτρα και λύσεις υπέρ των εργαζομένων.
Ο δρόμος βρίσκεται στη συμπαράταξη και κοινή δράση όλων αυτών, άσχετα με το σε ποια κόμματα ή κινήσεις δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα. Η αναμονή, η διστακτικότητα δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε χειρότερους εγκλωβισμούς και αρνητικές εξελίξεις για την πρόοδο, αφού ουσιαστικά ισοδυναμεί με ενεργητική ή παθητική υποστήριξη καταδικασμένων αντιλαϊκών πολιτικών.
***
Τέτοια Μέτωπα, που εμείς οι κομμουνιστές θεωρούμε ότι μπορούν να δημιουργηθούν συσπειρώσεις και έχουμε καιρό τώρα προτείνει για να γίνει η αρχή, είναι όλα όσα αφορούν τα λαϊκά προβλήματα, τα προβλήματα εθνικής ανεξαρτησίας και δημοκρατίας. Οπως για παράδειγμα είναι τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα στην απασχόληση, στην ασφάλιση, ενάντια στις πολιτικές που έχουν στόχο τη μείωση του εργατικού κόστους, που συνεπάγονται μόνο πισωγύρισμα στη βαρβαρότητα των εργασιακών σχέσεων, αφού συνοδεύονται από νέες μεθόδους εντατικοποίησης και εκμετάλλευσης. Οπως είναι ο αγώνας για δημόσια δωρεάν Παιδεία, ενάντια στους αντιεκπαιδευτικούς νόμους που θέλουν να υπηρετήσουν μόνο το νέο μοντέλο, των πολυεθνικών, του σύγχρονου μισοειδικευμένου, μισομορφωμένου, μισοάνεργου εργάτη. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Οπως για παράδειγμα το κίνημα για την ειρήνη στην περιοχή, στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, ενάντια στο ΝΑΤΟ και τη "νέα δομή" του. Η πάλη κατά της διχοτόμησης και αμερικανοποίησης του Αιγαίου, της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, η δράση ώστε κανένας Ελληνας φαντάρος να μη συμμετέχει σε δυνάμεις ταχείας επέμβασης. Οπως ακόμα είναι τα κοινωνικά δικαιώματα, η υγεία, τα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες για την κοινωνική προστασία των λαϊκών στρωμάτων και τόσα άλλα ζητήματα που αναδεικνύονται καθημερινά.
Από την επόμενη βδομάδα αρχίζει έτσι κι αλλιώς η "επιστροφή", το ανασκούμπωμα μετά την καλοκαιρινή - ολιγοήμερη - χαλάρωση. Μας περιμένει όλους πολλή και σημαντική δουλιά. Πρέπει να ανταποκριθούμε!
Ο λαός και η χώρα δε χρειάζονται άλλους ναυαγοσώστες του συστήματος, αλλά καπετάνιους, που κυρίως μόνο "στη φουρτούνα φαίνονται". Η λαϊκή παρέμβαση, η παρέμβαση των ριζοσπαστικών δυνάμεων δεν μπορεί να είναι σε καμία περίπτωση και με κανέναν τρόπο ναυαγοσωστικό σύνεργο αυτού του συστήματος και των αδιεξόδων του, αλλά αντίθετα μπορεί και πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας