Το μαύρο άσπρο, επιχείρησε να εμφανίσει ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης, με τον ισχυρισμό που πρόβαλε από το βήμα της ΔΕΘ, ότι δηλαδή τα τελευταία χρόνια οι κοινωνικές δαπάνες σαν ποσοστό του ΑΕΠ "παρουσιάζουν αύξηση"! Πρόκειται για ένα ακόμη χοντρό - και συνειδητό - ψέμα, που διατυπώθηκε δημόσια, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με στόχο να εξωραϊσει την οικονομική πολιτική της ΟΝΕ και του Μάαστριχτ, την οποία ο ίδιος υπηρετεί με συνέπεια, εν γνώσει του ότι αυτή η πολιτική είναι και αντιλαϊκή και αντικοινωνική.

Στα πλαίσια αυτά και χωρίς να κοκκινίζει, ο πρωθυπουργόςυποστήριξε από το βήμα της ΔΕΘ, πως "οι κοινωνικές δαπάνες σαν ποσοστό του ΑΕΠ παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια συνεχή ανοδική πορεία".Ομως, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο και διαψεύδουν τον πρωθυπουργικό ισχυρισμό. Και τα επίσημα στοιχεία λένε πως, χρόνο με το χρόνο, σφαγιάζονται και συρρικνώνονται τα κονδύλια που διατίθενται από τον κρατικό προϋπολογισμό για κοινωνικούς σκοπούς (οι αυξήσεις των κονδυλίων αυτών στον προϋπολογισμό υπολείπονται σημαντικά της αύξησης του πληθωρισμού) με συνέπεια τα πλατιά λαϊκά στρώματα να εισφέρουν όλο και μεγαλύτερα ποσά από το υστέρημά τους για την Υγεία (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), την Παιδεία (μόρφωση - εκπαίδευση) κλπ.

Αποκαλυπτικός για τα πρωθυπουργικά ψεύδη, είναι και ο σχετικός πίνακας με τα επίσημα στοιχεία που επεξεργάστηκε και δημοσιεύει σήμερα ο "Ρ" για το πώς εξελίχθηκαν στην περίοδο από το 1990 μέχρι και το 1999 το κονδύλια που διατέθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό για κοινωνικούς σκοπούς και στην προκειμένη περίπτωση για την Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια και Κοινωνική Ασφάλιση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά - που φαίνονται στον πίνακα - προκύπτει ότι, στην περίοδο από το 1990 μέχρι το 1999, που ο πληθωρισμός αυξήθηκε 182,8%,τα συνολικά έσοδα του προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 231,7% και οι συνολικές δαπάνες κατά 157,8%:

Πρώτον, οι δαπάνες του κράτους για την πληρωμή μισθών και συντάξεων των εργαζομένων στο δημόσιο και των συνταξιούχων (μαζί με την "ωρίμανση", τις νέες προσλήψεις -που έγιναν κυρίως για ρουσφετολογικούς λόγους- την καθιέρωση του επιδόματος ΕΚΑΣ κλπ) αυξήθηκαν μόλις 119,1%. Ηταν δηλαδή 37 μονάδες κάτω από το ποσοστό αύξησης των συνολικών δαπανών του κράτους και περίπου 63 μονάδες κάτω από την αύξηση του πληθωρισμού.

Δεύτερον, τα κονδύλια που διατέθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια και την Κοινωνική Ασφάλιση - που αποτελούν την κύρια μάζα των λεγόμενων "κοινωνικών δαπανών" - αυξήθηκαν κατά 162,8%. Υπολείπονται δηλαδή 20 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες από την επίσημη αύξηση του πληθωρισμού. Αυτό σημαίνει ότι οι κοινωνικές δαπάνες, όχι μόνο δεν αυξήθηκαν όπως ισχυρίστηκε από το βήμα της ΔΕΘ ο "εκσυγχρονιστής" πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης, αλλά αντίθετα μειώθηκαν σε πραγματικές τιμές κατά 10,94%!

Τρίτον, ενώ τα συνολικά έσοδα του κράτους - η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων προέρχεται από τους φόρους που πληρώνουν οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα - αυξήθηκαν κατά 231,7%, όχι μόνο δεν ενισχύθηκε ο "κοινωνικός ρόλος" του κράτους με την αύξηση των κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό για διάφορους κοινωνικούς σκοπούς (επιχορηγήσεις σε αγρότες, στη λαϊκή στέγη, στους βιοτέχνες κλπ) αλλά, αντίθετα, οι δαπάνες αυτές κουτσουρεύτηκαν δραστικά, καθώς αυτού του είδους οι κρατικές δαπάνες θεωρούνται "πολυτέλεια" και δε χωρούν στο "λιγότερο κράτος" που επιτάσσει η ΟΝΕ, το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και το μεγάλο κεφάλαιο.

Τα δείγματα γραφής, που τεκμηριώνουν την κοινωνική αναλγησία, η οποία διακρίνει και την κυβέρνηση Σημίτη, είναι πολλά, αλλά η παράθεση στοιχείων από τον κρατικό προϋπολογισμό μάλλον είναι περιττή, καθώς τις συνέπειες της πολιτικής τού "λιγότερου κράτους" τη βιώνει καθημερινά ο εργαζόμενος ελληνικός λαός, ενώ χρόνο με το χρόνο καλείται να βάλει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του για να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες για τη μόρφωση των παιδιών του, την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη κλπ.

Και αν σήμερα είναι αισθητές οι επιπτώσεις από την πολιτική τού "λιτότερου κράτους" στους τομείς της δημόσιας Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αύριο θα είναι ακόμη πιο έντονη. Αν δε ματαιωθούν τα σχέδια για την ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων και οργανισμών κοινής ωφέλειας - αυτών που εξακολουθούν να παραμένουν υπό πλήρη ή μερικό έλεγχο του δημοσίου - είναι σίγουρο, πως αύριο θα κληθούμε να πληρώσουμε το κενό που θα έχει δημιουργηθεί με την κατάργηση της όποιας κοινωνικής πολιτικής ασκούσαν μέχρι σήμερα - και ασκούσαν - η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ, η Εργατική Εστία, η "Ολυμπιακή Αεροπορία", ο ΕΟΤ, ο ΟΣΕ, οι κρατικές τράπεζες κλπ.