Στις 26 του μήνα, ξημερώματα, στον «Ευαγγελισμό», άφησε την τελευταία του πνοή ο Νίκος Οικονομίδης - Καισαριανιώτης αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, συντάκτης της στήλης «Εμμετρος Ρίζος», με την υπογραφή: «Ο Παλιός», του νόμιμου, μεταπολιτευτικού «Ριζοσπάστη», από το πρώτο του φύλλο και επί σειρά ετών. Ο Νίκος Οικονομίδης θα ταφεί σήμερα στις 3 μ.μ., στο νεκροταφείο Καισαριανής.

Ο Νίκος Οικονομίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919. Ηταν το μεσαίο παιδί του Σοφοκλή και της Μαρίας. Αδέλφια του ήταν ο γνωστός ηθοποιός και κομφερανσιέ Γιώργος Οικονομίδης και η Νίκη. Σπούδασε Οδοντιατρική, αλλά λόγω των διώξεων που υπέστη για την αντιστασιακή του δράση στο ΕΑΜ και στον ΕΛΑΣ Αθήνας, δεν άσκησε το επάγγελμα. Το 1947 συνελήφθη, καταδικάστηκε τρις εις θάνατον, αλλά μετά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Κλείστηκε στις φυλακές Αίγινας, Κέρκυρας, Αβέρωφ, Βούρλων και μετά στο στρατόπεδο Ικαρίας, όπου γνώρισε την επίσης εξόριστη γυναίκα του. Το 1953 αποφυλακίστηκε και βιοπορίστηκε με διάφορες δουλιές, έως ότου δημιούργησε μια μικροβιοτεχνία απορρυπαντικών.

Από το 1965 μέχρι τις παραμονές της δικτατορίας, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας, νοσηλεύτηκε στη Μόσχα. Λίγες μέρες μετά την επιστροφή του, επιβλήθηκε η δικτατορία, η οποία πήγε σπίτι του για να συλλάβει. Λόγω της υγείας του, του δόθηκαν λίγες ώρες για να ετοιμαστεί. Ετσι, το έσκασε από το σπίτι του, κρύφτηκε επί τρεις μήνες και μετά διέφυγε στην Ιταλία, αργότερα στη Γαλλία και τέλος στο Λονδίνο, όπου έζησε με τη γυναίκα του και τους γιους του. Στο Λονδίνο, το παράνομο ΚΚΕ του ανέθεσε το παράνομο τυπογραφείο, όπου εκδιδόταν η εβδομαδιαία αντιδικτατορική εφημερίδα «Η Ελεύθερη Πατρίδα», που κυκλοφορούσε διεθνώς. Συντάκτες της εφημερίδας αυτής ήταν ο Τάκης Αδάμος (μετέπειτα μπατζανάκης του Ν. Οικονομίδη) και ο Θανάσης Γεωργίου.

Ο Νίκος Οικονομίδης επέστρεψε αμέσως μετά την πτώση της χούντας. Συνδέθηκε με τον «Ριζοσπάστη», από το πρώτο του φύλλο, στις 25 Σεπτεμβρίου 1974, καλωσορίζοντας με το πρωτοσέλιδο στιχούργημα, με τίτλο «Από το σκοτάδι στο φως», το νόμιμο «Ριζοσπάστη». Αξίζει να παραθέσουμε αυτούς τους στίχους του:

«Καλώς ήρθες, καλώς βγήκες!../Σ' αγαπούσαμε από τότε που 'μαστε μικρά παιδιά/ κι ασπρομάλληδες μας βρήκες!../ Ετρεξε ποτάμι το αίμα για μια στάλα λευτεριά!..

Ο λαός μας σ' έχει φέρει/ και στην κάθε σου γραμμούλα διψασμένος τη ρουφά./ Από τό 'να στ' άλλο χέρι, τόσα χρόνια.../ Πόσα χρόνια!.. Σε διαβάζουμε κρυφά./

Καλώς όρισες σου γράφω./ Σε καλωσορίζει η αγάπη και το μίσος σε μισεί./ Πόσοι μπήκανε στον τάφο, για να βγει στο φως η αλήθεια/ και να ξαναβγείς κι εσύ!..

Ρίζο

σε καλωσορίζω!..».

«Ο Παλιός»