Αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα της πολιτικής του δικομματισμού για την απελευθέρωση της αγοράς των λιπασμάτων, στο πλαίσιο των συναποφάσεων της ΕΕ, αλλά και της στήριξης αυτής της πολιτικής από τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, βρίσκονται οι εργαζόμενοι της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ) στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης. Χτες, από το πρωί, άρχισαν να μοιράζονται οι 200 απολύσεις, στις οποίες συμφώνησαν η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου, η εταιρεία και η κυβέρνηση. Και ενώ τα σχέδια κυβέρνησης και εργοδοσίας για οριστικό λουκέτο στη ΒΦΛ προχωράνε ανεμπόδιστα, η πλειοψηφία του σωματείου σχεδιάζει σήμερα κινητοποίηση στην Αθήνα με αίτημα ...την αλλαγή της λίστας των απολύσεων.

Οι ίδιοι γαλαζοπράσινοι συνδικαλιστές που μέχρι χτες κήρυτταν τη συναίνεση, διευκολύνοντας τα σχέδια κυβέρνησης και εταιρείας ώστε να μπει μια ώρα αρχύτερα λουκέτο στο εργοστάσιο, σήμερα σήκωσαν πάλι φωνή για να καταγγείλουν όχι την πολιτική που πετάει κατά εκατοντάδες τους συναδέλφους τους εκτός παραγωγής, αλλά την «ανατροπή των συμφωνηθέντων»! Είναι οι ίδιοι που μόλις την περασμένη βδομάδα συμφώνησαν να γίνουν οι απολύσεις πριν το τέλος του Δεκέμβρη και χτες έβαλαν τους εργαζόμενους να τις υπογράψουν. Στο μεταξύ, ακόμη δεν έχει ψηφιστεί στη Βουλή η σχετική διάταξη νόμου για τη δήθεν «εξυγίανση» της ΒΦΛ, στο πλαίσιο της οποίας θα προβλέπονταν μέτρα προστασίας των απολυμένων.

Διαμαρτυρόμενη εμφανίζεται και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, την ώρα που έχει βάλει τη σφραγίδα της στις αντεργατικές εξελίξεις, καθοδηγώντας μαζί με τη συμβιβασμένη πλειοψηφία του ΕΚΘ τους χειρισμούς του σωματείου. Διαμαρτύρεται υποκριτικά για τις δήθεν αιφνιδιαστικές απολύσεις, καλεί τον πρωθυπουργό να παρέμβει για να ανακληθούν και να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία της ΒΦΛ. Οι εργαζόμενοι μπορούν πλέον να βγάλουν συμπεράσματα για το τι σημαίνει να σύρεσαι πίσω από τους χειρισμούς των συμβιβασμένων πλειοψηφιών, σε διαβουλεύσεις και συμφωνίες, στο όνομα της δήθεν «εξυγίανσης» των επιχειρήσεων, των κερδών δηλαδή των εργοδοτών. Διαβουλεύσεις και συμφωνίες που, όπως έγκαιρα είχε προειδοποιήσει το ΠΑΜΕ, θα οδηγούσαν σε μαζικές απολύσεις και σταδιακά, με μαθηματική ακρίβεια, και στο κλείσιμο του εργοστασίου.

Εστω και τώρα, οι εργαζόμενοι μπορούν να προσανατολίσουν τον αγώνα τους με γνώμονα τα συμφέροντά τους. Να πουν «όχι» σε κάθε απόλυση και να διεκδικήσουν διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων για όλους, πλήρη λειτουργία του εργοστασίου, με προοπτική τη λειτουργία του στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Κρατικού Φορέα Λιπασματοβιομηχανίας.