Κεντρικό πολιτικό ζήτημα στις αρχές του χρόνου αλλά και για πολύ καιρό μετά, θα είναι το θέμα της Παιδείας, καθώς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βάζουν τις αντιδραστικές εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στην κορυφή της πολιτικής τους ατζέντας, αλλά κυρίως, γιατί πλατιές μάζες των εργαζομένων και της νεολαίας πατούν στην αγωνιστική πείρα του προηγούμενου διαστήματος και δηλώνουν ότι θα βάλουν φραγμό στα αντιδραστικά σχέδια για τη μόρφωση των παιδιών τους.

Παράλληλα με την κοκορομαχία με το ΠΑΣΟΚ για το ποιος είναι πιο συνεπής εκφραστής της αντιδραστικής μεταρρύθμισης, η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει πως έχει τη συναίνεση μιας ευρείας πλειοψηφίας προκειμένου να αναθεωρήσει το άρθρο 16, αλλά και να προωθήσει το νέο νόμο - πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση. Στην πραγματικότητα έχει μόνο τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ στο συγκεκριμένο θέμα, ενώ έχει απέναντί της το μεγαλύτερο μέρος του λαού (όπως δείχνουν όλες οι σχετικές δημοσκοπήσεις). Ετσι, αναζητάει την καλύτερη χρονική περίοδο για να προωθήσει τις αναδιαρθρώσεις, ώστε να έχει τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Η αναζήτηση αυτή εμπλέκει τα θέματα της Παιδείας με τα σενάρια πρόωρων εκλογών. Οπως και να 'χει το πράγμα πάντως, η κυβέρνηση για να επιτύχει το σκοπό της έχει ανάγκη να παραπλανήσει σημαντικές μάζες του λαού. Η υπουργός Παιδείας Μ. Γιαννάκου μετά από συνάντησή της με τον πρωθυπουργό το περασμένο Σάββατο, χαρακτήρισε τον υποτιθέμενο διάλογο για το νόμο - πλαίσιο «εξόχως εποικοδομητικό»! Το ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του δεν κρύβει τη συναίνεσή του στις αναδιαρθρώσεις, αντίθετα παρουσιάζει ένα «πακέτο προτάσεων» για την Παιδεία που βρίσκεται σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση από όσα βιάζεται να φέρει η ΝΔ. Δεν πρόκειται για καμιά «υπόγεια» συμφωνία μεταξύ των δυο κομμάτων για το άρθρο 16 όπως αρέσκονται να λένε κάποιοι, αλλά για εμφανέστατη πολιτική σύμπλευση. Από την κατάργηση του αναλυτικού προγράμματος στα σχολεία και το «άνοιγμά τους» στους τοπικούς «χρηματοδότες» (γονείς, εταιρείες, τοπική αυτοδιοίκηση), μέχρι τη σύνδεση του μισθού του κάθε εκπαιδευτικού με την «αξιολόγησή» του, τα περιβόητα 15 σημεία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτ' άλλο παρά προτάσεις μεγαλύτερης ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Είναι προτάσεις για πιο έντονα ταξική εκπαίδευση, διαφοροποιημένη για τα παιδιά του λαού και για τα παιδιά της «ελίτ».