Στην Εισηγητική Εκθεση -σημείωσε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ- αναφέρεται ότι, οι πρόσθετες δαπάνες προκαλούνται κυρίως από την ολοκλήρωση του προγράμματος πρόσληψης επαγγελματιών οπλιτών.

• Τη συμμετοχή της χώρας μας σε νέες ειρηνευτικές αποστολές και την εκπλήρωση διασυμμαχικών υποχρεώσεών της και
• τη διασφάλιση της αξιοπιστίας των οπλικών συστημάτων με την εξασφάλιση των αναγκαίων ανταλλακτικών, συντηρήσεων και της εκπαίδευσης του προσωπικού.

Οι πιο πάνω γενικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης για την αποστολή και τον προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) δε μας βρίσκουν σύμφωνους.

Η υπεράσπιση των συνόρων της χώρας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της ειρήνης δεν εξασφαλίζονται με τη μετατροπή των ΕΔ σε μισθοφορικό στρατό, ούτε με τη δράση εκτός συνόρων σαν στρατός κατοχής και με την προμήθεια εξοπλιστικών προγραμμάτων, που κυρίως εξυπηρετούν ΝΑΤΟικές ανάγκες και είναι αποτέλεσμα πιέσεων εταιρειών και κυβερνήσεων ιμπεριαλιστικών χωρών.

Το ερευνητικό Ινστιτούτο της Στοκχόλμης διαπιστώνει αυξητικές τάσεις παγκοσμίως στις στρατιωτικές δαπάνες. Το 2005 υπήρξε αύξηση 4,4% σε σχέση με το 2004 και έφτασαν στα 1.118 δισ. δολάρια. Στη δεκαετία 1996 - 2005 η αύξηση ήταν 34%. Το 50% των στρατιωτικών δαπανών παγκοσμίως διαθέτουν οι ΗΠΑ και πολύ κάτω, με ποσοστό 5%, ακολουθούν η Βρετανία - Γαλλία - Κίνα. Από τις 100 μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής στρατιωτικού υλικού στον κόσμο, οι 63 ανήκουν στις ΗΠΑ. Ομως ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στρατιωτικού υλικού είναι η Ρωσία, με 31% έναντι 30% των ΗΠΑ, 9% της Γαλλίας και 6% της Γερμανίας.

Η χώρα μας δαπανά υπέρογκα ποσά για στρατιωτικές δαπάνες. Σε αυτές οφείλεται σημαντικό ποσοστό του δημόσιου χρέους, ενώ σύμφωνα με κυβερνητικές αποφάσεις, την επόμενη 10ετία θα δαπανηθούν 26 δισ. ευρώ μόνο για εξοπλιστικά προγράμματα. Η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί το δρόμο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, αυτόν της συμμόρφωσης στις επιδιώξεις, τις πολιτικές και τα συμφέροντα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα συμφέροντα της χώρας και του λαού μας.

Θεωρούμε δυσβάσταχτα για την οικονομία της χώρας τα ποσά που διατίθενται και προγραμματίζονται να διατεθούν τα επόμενα χρόνια για στρατιωτικές δαπάνες.

Το ΚΚΕ δε θα είχε αντίρρηση, στα πλαίσια μιας πολιτικής ειρήνης και εθνικής ανεξαρτησίας, να μελετηθεί ένας σχεδιασμός για την αμυντική θωράκιση της χώρας και στα πλαίσια μιας τέτοιας πολιτικής να υπάρξει και η εξοικονόμηση των απολύτως αναγκαίων πόρων, με αποφάσεις της Βουλής μέσα από διαφανείς διαδικασίες και την απαιτούμενη ανάπτυξη της Αμυντικής Βιομηχανίας της χώρας.

Και με τον προϋπολογισμό του έτους 2007 οι στρατιωτικές δαπάνες είναι αυξημένες κατά 11% σε σχέση με το προηγούμενο έτος και καλύπτουν το 10,3%, του συνόλου. Αυξημένη είναι και η δαπάνη για τα εξοπλιστικά προγράμματα που ανέρχεται στα 1.700 εκατ. έναντι 1.500 εκατ. του προηγούμενου έτους.

Οι δαπάνες που εμφανίζονται για το ΝΑΤΟ είναι 123,26 εκατ. Βέβαια, το ποσόν αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών για τα εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά και αυτές που αφορούν τμήματα που βρίσκονται εκτός συνόρων πρέπει να ενταχθούν εκεί.

Εδώ και 15 χρόνια τμήματα των ΕΔ βρίσκονται σε διάφορες χώρες, στις λεγόμενες ειρηνευτικές αποστολές του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του ΟΗΕ, σήμερα περισσότεροι από 1.200 στρατιωτικοί βρίσκονται σε 15 εμπόλεμες περιοχές, με κινδύνους να θρηνήσουμε θύματα (αν και φαίνεται πως υπήρξαν και τέτοια, ανεξάρτητα αν χαρακτηρίστηκαν αυτοτραυματισμοί ή πιθανόν αργότερα από καρκίνους) και βέβαια το κόστος φτάνει τα 200 εκατ. ευρώ ετησίως.

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τις αποφάσεις κάθε φορά των ΝΑΤΟικών συνόδων κορυφής, δεν μπορεί παρά να σημειωθεί ότι η προσπάθεια των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία έχει αφετηρία τη Σύνοδο της Ουάσιγκτον για τα 50 χρόνια του ΝΑΤΟ και τις αποφάσεις αυτής της Συνόδου, που πάρθηκαν ομόφωνα και από τους Ευρωπαίους και τον τότε Ελληνα πρωθυπουργό.

Οι μετέπειτα σημαντικές αποφάσεις σε Πράγα - Κωνσταντινούπολη και άλλες είναι στην ίδια κατεύθυνση.

Η χώρα μας, χρόνο με το χρόνο, εμπλέκεται περισσότερο και βαθύτερα, αυτό αποδεικνύεται μεταξύ άλλων και από:

α) Το πρωτόκολλο Συμφωνίας και Συναντήληψης μεταξύ της κυβέρνησης και του Στρατηγείου Επιχειρήσεων του Ανωτάτου Συμμαχικού Διοικητή κλπ. Της συμμαχίας για υποστήριξη ασκήσεων του ΝΑΤΟ, όπου μεταξύ των άλλων προβλέπεται:

• Οι δυνάμεις θα αναπτύσσονται σύμφωνα με ΝΑΤΟικές διαδικασίες,
• η χώρα υποχρεούται να παρέχει τις απαιτούμενες διευκολύνσεις,
• εφόδια κλπ, τα οποία εισάγονται ή εξάγονται για τις ασκήσεις και
• με τη λήξη τους απαλλάσσονται δασμών και εισφορών.

β) Κύρωση Συμφωνίας μεταξύ κρατών - μελών της ΕΕ σχετικά με το καθεστώς του προσωπικού, πολιτικού και στρατιωτικού, που είναι αποσπασμένα στα όργανα της ΕΕ, των Αρχηγείων και Δυνάμεων της ΕΕ.

• Είναι περίπου αντίγραφο της συμφωνίας με Στρατηγείο του ΝΑΤΟ,
• Αφορά τη συγκρότηση Ευρωστρατού, καθορίζονται ως χώροι στρατηγικής σημασίας Ευρασία - Μέση Ανατολή - Αφρική και η Ελλάδα χώρα διαμονής και διέλευσης.

γ) Τη συμμετοχή στο ναυτικό αποκλεισμό του Λιβάνου, όπως δημόσια διατυπώθηκε από τη Γερμανίδα καγκελάριο, όπου η γερμανική ναυτική δύναμη ηγείται της συνολικής ναυτικής δύναμης. Την άσκηση που πραγματοποιήθηκε νότια της Κρήτης, με συμμετοχή τμημάτων ΕΔ της χώρας μας, των υπό ένταξη χωρών της Μ.Α., στο λεγόμενο συνεταιρισμό για την Ειρήνη (τον προθάλαμο του ΝΑΤΟ), όπου μεταξύ των άλλων συμμετείχαν και στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ και αυτό λίγες μέρες μετά την επίθεση και τα εγκλήματα στο Λίβανο και την Παλαιστίνη.

δ) Την άσκηση του ΝΑΤΟ τις προηγούμενες ημέρες στην Ανδραβίδα όπου έγιναν δοκιμές νέων οπλικών συστημάτων και τεχνικές, από τηλεκατευθυνόμενα κατασκοπευτικά αεροσκάφη, μέχρι υποκλοπές και τυφλώσεις τηλεφώνων - ραντάρ κλπ. Προετοιμάζονται νέου τύπου επιθετικές δραστηριότητες και εξοπλιστικά προγράμματα.

Οι συχνές, τελευταία, επισκέψεις των αρχηγών ΓΕΕΘΑ Ελλάδας, Τουρκίας στις αντίστοιχες χώρες και οι προσπάθειες τεχνικών διευθετήσεων, όπως και οι αντίστοιχες συναντήσεις των ΥΠΕΞ, δεν αντιμετωπίζουν την ουσία των προβλημάτων, τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας και τις απειλές.

Δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων ότι το μόνο πρόβλημα είναι η υφαλοκρηπίδα, δε σχετίζονται με την πραγματική κατάσταση.

Η Τουρκία επιμένει να διεκδικεί νησιά και βραχονησίδες, απειλεί με κήρυξη πολέμου σε τυχόν επέκταση των χωρικών υδάτων.

Και υπάρχει το ερώτημα: μπορεί να υπάρξει διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας, έξω από το δικαίωμα της χώρας για επέκταση των χωρικών υδάτων με βάση τα 12 μίλια, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ελεύθερη ναυσιπλοΐα, με βάση τους διεθνείς νόμους και πραχτική;

Θεωρούμε ότι οι συζητήσεις μεταξύ εκπροσώπων Ελλάδας - Τουρκίας κινούνται σε ΝΑΤΟικά πλαίσια, χαρακτηρίζονται από υποχωρήσεις και παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, όπως φανερώνουν παραλείψεις στον καθορισμό της περιοχής έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο, που δρομολογούν αμφισβητήσεις στα όρια του FIR Αθηνών.

Η ύπαρξη των βάσεων στη Σούδα, στο Ακτιο, το ΝΑΤΟικό Στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, το Κέντρο Θαλάσσιων Στρατηγικών Μεταφορών, η αμφίβια δύναμη στη Μεσόγειο κλπ. καθώς και οι συμφωνίες με Αρχηγείο ΝΑΤΟ και ΕΕ που προαναφέραμε, μετατρέπουν τη χώρα μας σε πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και δεν αποτελούν συντελεστές ασφάλειας, αλλά κινδύνους για τη χώρα μας.

Είναι κατανοητό ότι το ΚΚΕ εκφράζει την αντίθεσή του στην ύπαρξη και λειτουργία τους, ζητά και επιδιώκει την κατάργησή τους.

Επιγραμματικά αναφέρουμε ξανά την πλήρη αντίθεσή μας:

1. Στην ένταξη των Ενόπλων Δυνάμεων στις δομές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τη μετατροπή τους σε μισθοφορικές.

2. Στα εξοπλιστικά προγράμματα και στη διαδικασία καθορισμού τους.

3. Στην πολιτική ταύτισης με ΝΑΤΟ και ΕΕ στις υποχωρήσεις στην Τουρκία στο Αιγαίο.

4. Στην παρουσία τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων σε άλλες χώρες και ζητάμε την άμεση επιστροφή τους.

Για τους λόγους που συνοπτικά αναφέραμε, πολιτικούς και οικονομικούς, το ΚΚΕ καταψηφίζει τις στρατιωτικές δαπάνες.

Ταυτόχρονα υποστηρίζουμε:

• Τη λήψη μέτρων οικονομικών, πολιτιστικών κλπ, ιδιαίτερα στις παραμεθόριες περιοχές για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, που αποτελεί το ουσιαστικότερο στοιχείο της αμυντικής θωράκισης της χώρας.
• Το σχεδιασμό και μέτρα για γρήγορη ανάπτυξη της Αμυντικής Βιομηχανίας με κρατική στήριξη, ώστε να γίνει δυνατό να υπάρξει αυτοτελής σχεδιασμός της αμυντικής θωράκισης και οικονομικό όφελος.
• Το θεσμό των μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, αξιωματικών και υπαξιωματικών, μέσα από τις παραγωγικές σχολές, με εκπαίδευση που να προωθεί τη διαμόρφωση δημοκρατικών πατριωτικών αντιλήψεων και ανάλογης συνείδησης, καλά αμειβόμενους, με βάση τις απαιτήσεις της εποχής και των επαγγελματικών δυσκολιών.
• Την εξασφάλιση πολιτισμένου περιβάλλοντος και συνθηκών στρατωνισμού όλων των ένστολων, τον καθορισμό μισθού για τους οπλίτες θητείας τουλάχιστον, σε 200 ευρώ το μήνα.