Το νομοσχέδιο για την «πολιτιστική χορηγία» μετατρέπει «την οικονομική ικανότητα σε ηθική αξία» τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Χουρμουζιάδης, στη χτεσινή, πρώτη μέρα της συζήτησης στη Βουλή. Το νομοσχέδιο, ενταγμένο στη γενικότερη κυβερνητική πολιτική για εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, υπερψηφίστηκε επί της αρχής, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τον ΣΥΝ να καταψηφίζει... συμφωνώντας! Ξεκάθαρα το ΚΚΕ το καταψήφισε, υπογραμμίζοντας ότι παραδίδεται ο πολιτισμός στο κεφάλαιο.

Ο Γ. Χουρμουζιάδης σημείωσε ότι «και στην αρχαιότητα, εκτός από την τιμητική αναγνώριση ενός χορηγού δεν υπήρχαν άλλα ανταλλάγματα, όπως φορολογική απαλλαγή ή διαφημιστική προβολή. Το νομοσχέδιο μοιράζει τη χρηματοδότηση μεταξύ πολιτείας και κεφαλαίου» και πρόσθεσε ότι πρόκειται για «ιδιόρρυθμη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα». Στην περίπτωση των ΣΔΙΤ υπάρχει «σύμπραξη χρημάτων για την κατασκευή ενός έργου». Ομως «στην περίπτωση της χορηγίας από τη μια πλευρά συμμετέχει ο ιδιώτης με το κεφάλαιο και η πολιτεία με τον... πολιτισμό». Ετσι, «από τη σύμπραξη ανόμοιων στοιχείων προκαλείται η μετατροπή του πολιτιστικού προϊόντος σε εμπόρευμα», αφού «υπάρχει αγοραστής και πελάτης! Ο πολιτισμός, ενώ πρέπει να είναι κτήμα και δικαίωμα του λαού, γίνεται οικονομικό εργαλείο (...) με τον χρηματοδότη-χορηγό να ασκεί πολιτική», αφού αυτός «επιλέγει τι θα χρηματοδοτήσει».

Η εισηγήτρια της ΝΔ, Α. Καρύδη, είπε ότι το σ/ν ενισχύει την ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα για την ενίσχυση της πολιτιστικής παραγωγής, ενώ από το ΠΑΣΟΚ ο Χ. Λυντζέρης δήλωσε ότι υπερψηφίζει «επειδή είμαστε υπέρ της επέκτασης του θεσμού της χορηγίας».

Υπέρ της «λογικής» των «χορηγιών» τάχθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος, διαπιστώνοντας... «θετικά βήματα» από την πλευρά του ΥΠΠΟ... αν και ο ΣΥΝ «καταψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο! Είμαστε, όμως, διατεθειμένοι να στηρίξουμε μορφές χορηγίας εφόσον ανταποκρίνονται σε ορισμένα κριτήρια», αν «διαμορφωθεί ένας διαφανής, δίκαιος θεσμός» είπε και εγκωμίασε το σ/ν μιλώντας για «αξιόλογες διαφοροποιήσεις».

Αυτές οι ...«αξιόλογες διαφοροποιήσεις», που παρουσιάστηκαν χτες από τον ίδιο τον υπουργό Πολιτισμού, το κάνουν αντιδραστικότερο. Στο όνομα της λιγότερης «γραφειοκρατίας» και της συντόμευσης των διαδικασιών για το κεφάλαιο, τον τελικό λόγο θα τον έχει μόνο το «Γραφείο Χορηγιών», που εντός δέκα ημερών πρέπει να αποφασίσει επί των προτάσεων. Στους αποδέκτες της «χορηγίας» εντάσσονται και οι δήθεν «μη κερδοσκοπικές» πολιτιστικές εταιρείες. Καταργείται ο «ενδεικτικός κατάλογος» των ιδιωτικών πολιτιστικών φορέων - αποδεκτών των «χορηγιών» και διατηρείται μόνο για τους δημόσιους φορείς. Ο «χορηγός» και ο ιδιωτικός πολιτιστικός φορέας θα συνάπτουν απευθείας μεταξύ τους σύμβαση, την οποία απλά θα καταθέτουν στο Γραφείο Χορηγιών του ΥΠΠΟ για «έλεγχο». Ετσι θα «απελευθερωθεί» πλήρως η πολιτιστική «αγορά», με το κεφάλαιο να αποκτά μεγαλύτερες επιλογές ώστε να εξασφαλίζει κατά 100% φοροαπαλλαγή του ποσού της «χορηγίας» του.

Για να «γλυκάνει» το «χάπι», το ΥΠΠΟ ορίζει στο νομοσχέδιο ότι ο «χορηγός» δεν επιτρέπεται να έχει καμία παρέμβαση στο περιεχόμενο και τη μορφή της πολιτιστικής δραστηριότητας που χρηματοδοτεί, κάτι για το οποίο «πανηγύρισε» ο Α. Αλαβάνος. Ουσιαστικά, αυτή η διάταξη είναι απατηλή, αφού το κεφάλαιο δε θα χρηματοδοτεί ό,τι δεν του είναι αρεστό ή είναι εναντίον του.