Ενταγμένο στην επιχείρηση τρομοκράτησης του ελληνικού λαού και παραπέρα συρρίκνωσης των δικαιωμάτων του είναι το προβοκατόρικο χτύπημα στην αμερικανική πρεσβεία το ξημέρωμα της Παρασκευής.

Η ρουκέτα που έσκασε «στο καλύτερα φυλασσόμενο μέρος της Ευρώπης», το κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, βρήκε απόλυτα το στόχο της: Η «τρομοκρατία» επανέρχεται στο κέντρο των εξελίξεων και «παράγει» εξελίξεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Με άλλα λόγια, ξαναρχίζει «το κυνήγι της τρομοκρατίας» που δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για την επίτευξη των στόχων των ΗΠΑ στο πλαίσιο «του πολέμου κατά της τρομοκρατίας», δηλαδή του πολέμου κατά των λαών.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η επίθεση με ρουκέτα στην πρεσβεία των ΗΠΑ διευκολύνει τα έτοιμα από καιρό σχέδια της αμερικανικής κυβέρνησης για να κάμψουν το αντιιμπεριαλιστικό φρόνημα και να πλήξουν τους φιλειρηνικούς αγώνες του ελληνικού λαού, να στηθούν νέοι μηχανισμοί παρακολούθησης και καταστολής των λαϊκών αγώνων, να περιοριστούν τα δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα. Ταυτόχρονα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα αυξηθεί η «προθυμία» της ελληνικής κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στη συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ ανά τον κόσμο.

Τρανή επιβεβαίωση των παραπάνω εκτιμήσεων αποτελούν οι πρώτες δηλώσεις και αντιδράσεις της κυβέρνησης, η οποία μάλιστα πιέζεται ασφυκτικά από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που έχει κερδίσει «με το σπαθί της» την εκτίμηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Στο όνομα του να μη διαταραχτούν οι «εξαιρετικές» σχέσεις με τις ΗΠΑ η κυβέρνηση της ΝΔ εμφανίστηκε πανέτοιμη να δώσει «γην και ύδωρ».

Και πράγματι αυτό κάνει. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ήταν η ελληνική κυβέρνηση - και όχι ο Αμερικανός πρέσβης... - που έσπευσε να μιλήσει για «εγχώρια τρομοκρατία», θέλοντας να αποκλείσει το ενδεχόμενο της προβοκάτσιας από (ξένες) μυστικές υπηρεσίες...

Το πρώτο πράγμα που έκανε η κυβέρνηση ήταν να διαβεβαιώσει την Ουάσιγκτον ότι θα έχει «στενή συνεργασία» με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, πράγμα που σε απλά ελληνικά μεταφράζεται ότι η κυβέρνηση θα ακολουθήσει πιστά κάθε εντολή της CIA και του FBI.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε από την πρώτη στιγμή. Συγκεκριμένα: 1. Εθεσε αμέσως θέμα νομιμοποίησης της δράσης των χαφιεδοκαμερών για την παρακολούθηση των πάντων. 2. Επανέφερε στην ενεργό δράση τον δοκιμασμένο «στρατηγό κατά της τρομοκρατίας», τον νυν υπαρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., Στ. Σύρρο, η προσφορά του οποίου «στην εξάρθρωση της 17Ν» είχε αναγνωριστεί επίσημα από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ (όπως και του τότε πολιτικού προϊσταμένου του, υπουργού Δημόσιας Τάξης, Μιχ. Χρυσοχοΐδη). 3. Συγκροτήθηκε μια νέα «δύναμη κρούσης» στο πλαίσιο της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, στην οποία τον πρώτο λόγο θα παίζουν φυσικά οι ξένες μυστικές υπηρεσίες (διάβαζε οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ). 4. Αφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για την προώθηση στη Βουλή νέου αντιτρομοκρατικού πακέτου στο όνομα της θωράκισης από την τρομοκρατία, που θα βάζει στο γύψο δημοκρατικά δικαιώματα, στο πλαίσιο των τρομομέτρων που υποδεικνύουν ΗΠΑ και ΕΕ. 5. Στήνεται στο εδώλιο ο αντιαμερικανισμός του ελληνικού λαού και ενοχοποιούνται οι αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες και οι πορείες στην αμερικανική πρεσβεία, που από ορισμένους «φίλους των ΗΠΑ» καταγγέλλονται ότι «υποθάλπουν τρομοκρατικά χτυπήματα κατά των ΗΠΑ»! «Αριστερές οργανώσεις» και «αναρχικές ομάδες» μπαίνουν ευθέως στο στόχαστρο των (αντι)τρομοκρατικών επιχειρήσεων.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Αμερικανός πρέσβης θα τρίβει τα χέρια του μετά το προχτεσινό συμβάν. Πλέον δεν ακούγεται ως «γραφική» η αξίωσή του «να μειωθεί ο αντιαμερικανισμός» στην Ελλάδα και «να εκτιμήσουν οι Ελληνες το έργο των ΗΠΑ», δηλαδή «να πιστεύουν ότι εργαζόμαστε σκληρά για να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο»!...

Εκτός από την κυβέρνηση η πρεσβεία υπολογίζει και στην υποστήριξη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, που πράγματι στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων στην πρώτη αντίδρασή της, καλώντας την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει τις μεθόδους που και η ίδια χρησιμοποίησε για την «εξάρθρωση της 17Ν».

Ο ελληνικός λαός δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί το σίριαλ των αστυνομικών ερευνών και να χάνει το κυρίαρχο, ότι δηλαδή τα (αντι)τρομοκρατικά μέτρα στοχεύουν τον ίδιο: Το δικαίωμά του να στοχάζεται ελεύθερα και να αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον με τον ίδιο αφέντη στον τόπο του.