Πλησιάζουν 115 χρόνια από τότε που ο Α. Γκαλίσκιτζ δημιούργησε αυτή την πολύ όμορφη σύνθεση. Πώς γίνεται ματ σε (2) δύο κινήσεις ο μαύρος Ρήγας; Παίζουν τα λευκά.

Λευκά: Ρζ1, Βδ7, Ιζ7, Αα2,

Στρ. γ2, ε5, ζ2, η2 (8)

Μαύρα: Ρε4, Ιγ1, Ιγ7, Στρ. ζ4 (4)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρα2, Ββ5, Ιδ6, Ιη5,

Στρ. δ2, η2 (6)

Μαύρα: Ρδ4, Ιβ2, Αη4,

Στρ. α3, β6 (5)

Μια καλλιτεχνική σύνθεση του Β. Πάχμαν από το 1954, με τα λευκά να παίζουν και να κάνουν ματ σε (4) τέσσερις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρα5, Βδ2, Πδ6, Ιη5, Ιθ6, Στρ. δ5 (6)

Μαύρα: Ρε5, Αδ7, Στρ. ε7 (3)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε (2) δύο κινήσεις. 1. Ιε6 (απειλεί 2. Βζ4). 1...Ρε4 2. Βε2+ ματ. Αν 1...Ρδ6 ή 1...Ρζ6 τότε 2. Ιζ7 ή 2. Βη5+ ματ! Αν 1...Αε6 ή 1...εδ6 έχουμε αντίστοιχα ματ με 2. Πε6 ή 2. Βδ4 + ματ.

-- Συνεχίζουμε με δυο ακόμα από τις οκτώ Βασικές Αρχές του Στάινιτς:

4η. Η παράταξη που υπερέχει όχι μόνο έχει δικαίωμα να επιτεθεί, αλλά είναι και υποχρέωσή της να το κάνει, αλλιώς κινδυνεύει να χάσει το πλεονέκτημά της.

5η. Η επίθεση πρέπει να κατευθυνθεί στο πιο αδύνατο σημείο της αμυνόμενης παράταξης.

Η λύση του ισχυρού:

Μια πολύ έξυπνη κίνηση αναμονής το 1. Βα7 1...ζ4 2. Αζ3 Βθ7 3. Βθ7+ ματ! Αν 1...Βθ7 τότε 2. Βη1+ ματ!