Ο μεγάλος Γάλλος σκακιστής και αναλυτής Φιλιντόρ, δημιουργός της ομώνυμης άμυνας, είχε διατυπώσει την άποψη ότι το πιόνι είναι η «ψυχή της παρτίδας». Στην εποχή του πολλοί σκακιστές θεωρούσαν ασήμαντα τα πιόνια και τα θυσίαζαν προκειμένου να ανοίξουν τις γραμμές και να αναπτύξουν σε αυτές τα κομμάτια τους.

Υπάρχουν όμως και στις μέρες μας σκακιστές, που υποτιμούν την αξία ενός πιονιού και τις δυνατότητες που μπορεί να έχει, ειδικά στο φινάλε. Στην πραγματικότητα, το πιόνι όχι μόνο δεν είναι ασήμαντο, αλλά συχνά κρίνει την έκβαση της παρτίδας και στις τρεις φάσεις του παιχνιδιού.

Στη θέση του διαγράμματος αυτού του κειμένου παίζουν τα μαύρα και με ένα απροσδόκητο χτύπημα «θυσιάζουν» κομμάτι για πιόνι, πραγματοποιώντας πολλές αλλαγές μεταφέροντας έτσι το παιχνίδι σε κερδισμένο φινάλε λίγο δύσκολο αλλά τελικά αποτελεσματικό. Στη δεύτερη θέση που ακολουθεί με αλγεβρικά σύμβολα, τα λευκά έχουν θυσιάσει σκόπιμα ένα πιόνι, με αντάλλαγμα τον έλεγχο των ανοιχτών γραμμών. Στη συνέχεια, έχοντας την κίνηση, δημιουργούν ένα συνδυασμό διπλής απειλής, παίρνουν πίσω το υλικό και βελτιώνουν τη θέση τους. Δύσκολη αλλά πολύ αξιόλογη περίπτωση. Λευκά: Ρη1, Βδ1, Πα1, Πζ3, Ιθ5, Αα3, Αε2, Στρ. γ2, γ3, δ4, ε5, ζ4, η2, θ2 (14) Μαύρα: Ργ8, βα5, Πε8, Πη8, Ιβ8, Ιε7, Αα4, Στρ. α7, β7, γ4, δ5, ε6, ζ5, η7, θ7 (15). Οι απαντήσεις στο θέμα «πατροπαράδοτες συνταγές»: Στο διάγραμμα, 1. ζ7+ Ρζ7 2. Πε4 Πε4 3. Ιη5+ Ρη7 4. Ιε4 και 1-0. Στο δεύτερο. 1. Πζ6+ ηζ6 2. Βθ7+ Πη7 3. Βη7+ Ρη7 4. Ιε6+ 1-0.