Το ονόμασαν με στόμφο «Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης», στην πράξη αποδεικνύεται ένα «παγκάρι» που θα μοιράζει σε ελάχιστους ανέργους λίγα ψίχουλα, αλλά και θα αξιοποιείται κατάλληλα για ρουσφετολογικά κόλπα από την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Οπως προκύπτει από το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε χτες στη Βουλή, το Ταμείο αυτό θα δύναται να καλύπτει ετησίως μάξιμουμ 2.500 - 3.000 ανέργους. Δηλαδή, ούτε έναν στους 100 ανέργους. Μάλιστα, είναι τόσες οι προϋποθέσεις που ένας απολυμένος πρέπει να διαθέτει για να τύχει της εισοδηματικής ενίσχυσης, που εξαιρείται η συντριπτική τους πλειοψηφία.

Συγκεκριμένα, για να ενταχθεί κάποιος στο Ταμείο πρέπει σωρευτικά να είναι:

• Ασφαλισμένος στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και να έχει 7.500 μέρες ασφάλισης.
• Από το χρόνο αυτό, οι 900 μέρες ασφάλισης, πριν την απώλεια της εργασίας, πρέπει να έχουν γίνει σε επιχειρήσεις του κλάδου που έχει χαρακτηριστεί «φθίνων κλάδος».
• Η παραγωγική μονάδα πρέπει να βρίσκεται σε περιοχές, στις οποίες το ποσοστό ανεργίας είναι διπλάσιο του εθνικού μέσου όρου ανεργίας. Με τα σημερινά δεδομένα, το ποσοστό ανεργίας σε αυτήν την περιοχή να ξεπερνά το 17%.
• Να έχει συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας του.

Τα έσοδα του Ταμείου δε θα ξεπερνούν τα 40 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία μάλιστα τα 15 εκατομμύρια προέρχονται από τον Ειδικό Λογαριασμό του ΟΑΕΔ για την επιδότηση στρατευσίμων, δηλαδή από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων. Οσο για το ύψος του επιδόματος που θα παίρνουν οι ελάχιστοι από τους απολυμένους, που θα πληρούν την πληθώρα των προϋποθέσεων, αυτό δε θα ξεπερνά το 60% του καταβαλλόμενου μισθού που έπαιρνε ο εργαζόμενος πριν απολυθεί. Τίθεται όρος ότι η αποζημίωση δεν πρέπει να ξεπερνά το 80% του καταβαλλόμενου ποσού - και σε καμιά περίπτωση τα 900 ευρώ - ενώ από αυτό το ποσό θα πρέπει να αφαιρεθούν όλες οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου, για να συνεχίσει να έχει ασφαλιστική κάλυψη.

Σε ένα πράγμα ο νόμος αποδεικνύεται ευέλικτος και ανοιχτός: Στη δυνατότητα που δίνει στον εκάστοτε υπουργό Απασχόλησης να διαμορφώνει με αποφάσεις του, τις προϋποθέσεις απόδοσης αυτού του επιδόματος, δηλαδή της δυνατότητας να παίζει ψηφοθηρικά και ρουσφετολογικά παιχνίδια. Μόνο που αυτό καμιά σχέση δεν έχει με την προστασία των ανέργων και με τη λεγόμενη κοινωνική αλληλεγγύη.