Τετάρτη 28 Μάρτη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ
«Ανεπαρκές» το ενιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα...

«Ο πρώτος στόχος που θέτει η κοινωνία του 21ου αιώνα για την αλλαγή του σχολείου, είναι η εκπαίδευση να αρχίζει με βάση τις ανάγκες του μαθητή. Αντί δηλαδή το παιδί να προσαρμόζεται σε ένα πρόγραμμα σπουδών, θα πρέπει το πρόγραμμα αυτό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του παιδιού. Οι πολυπληθείς τάξεις παιδιών με το ενιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα και σύστημα βαθμολόγησης, κρίνονται πλέον ανεπαρκείς και ζητούνται αλλαγές που θα επιτρέψουν την κάλυψη των αναγκών κάθε παιδιού, τώρα και στο μέλλον».

Νεοελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου, 4η Ενότητα, σελ. 61.

Μπορεί η ενότητα να είναι αφιερωμένη στο να εξετάσουν οι μαθητές τις διαθέσεις των ρημάτων ωστόσο το παραπάνω κείμενο μάλλον τις διαθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου για πολυδιάσπαση της εκπαίδευσης εκφράζει. Πρόκειται για απόσπασμα από διασκευασμένο κείμενο που δημοσιεύτηκε σε καθημερινή εφημερίδα και αναφέρεται στις αλλαγές που φέρνουν στην εκπαίδευση οι νέες τεχνολογίες και ανάμεσα σε άλλα παρουσιάζονται και τα σχέδια για κατάργηση της ενιαίας παροχής εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά αλλά και περιγράφεται το μοντέλο της οικοδόμησης της γνώσης από το ίδιο το παιδί που, παρά το ότι ακούγεται όμορφο, στην πραγματικότητα είναι συνώνυμο της κατάργησης της επιστημονικής γνώσης και της καλλιέργειας τελικά σύγχυσης στα μυαλά των μικρών μαθητών.


Η κατάργηση του ενιαίου χαρακτήρα του σχολικού προγράμματος είναι ένα από τα θέματα που βρίσκονται σε αναμονή για να εφαρμοστούν, αφού ΕΕ και ΟΟΣΑ πιέζουν για ένα τέτοιο σύστημα με πρόσχημα την ικανοποίηση των «αναγκών του κάθε μαθητή», στην πραγματικότητα όμως επειδή κάτι τέτοιο υπηρετεί καλύτερα το εκπαιδευτικό μοντέλο που θέλει η αγορά. Τέτοιοι σχεδιασμοί αποτυπώνονται στο πόρισμα του ΕΣΥΠ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση όπου προβλέπει πως το σχολικό πρόγραμμα του Γυμνασίου θα διχοτομείται σε δύο ζώνες, όπως γίνεται ήδη στο Δημοτικό, όπου η μία περιλαμβάνει κοινά για όλους μαθήματα, ενώ η άλλη (ευέλικτη ζώνη) θα διαμορφώνεται «τοπικά» σε κάθε σχολείο. Η πρώτη ζώνη θα αποτελείται από ένα βασικό προσδιοριζόμενο «κεντρικά» κορμό μαθημάτων, η δε ελεύθερη ή ευέλικτη ζώνη θα διαφοροποιείται «τοπικά» και «θα λειτουργεί υποστηρικτικά με σκοπό την ανάλυση σε μεγαλύτερο βάθος των θεμάτων που εξετάζει το κυρίως πρόγραμμα». Ολα αυτά σημαίνουν ότι το σχολικό πρόγραμμα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Δημοτικό, Γυμνάσιο) θα διαμορφώνεται στην πραγματικότητα σε ευθεία αντιστοιχία με την οικονομική δυνατότητα και την ταξική προέλευση του μαθητικού πληθυσμού. Στην «ανοιχτή» ζώνη, οι κοινωνικά και μορφωτικά αδύναμοι μαθητές θα ψευτοαπασχολούνται σε ένα φτηνό πρόγραμμα «ευκολότερων» και πιο προσιτών στις κοινωνικές εμπειρίες τους δραστηριοτήτων όπως π.χ. ιχνογραφία, ωδική, κατασκευές ή και σε τίποτα από όλα αυτά. Αντίθετα οι γόνοι των ευνοημένων κοινωνικών στρωμάτων - όντας από το περιβάλλον τους εξοικειωμένοι ή υποστηριζόμενοι από τα «ιδιαίτερα» μαθήματα - θα ακολουθούν ένα απαιτητικό θεωρητικό πρόγραμμα που θα συμπληρώνει τις γνώσεις τους και θα ενισχύει τις επιδόσεις τους στη γλώσσα, στα μαθηματικά και σε άλλα μαθήματα της γενικής παιδείας.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ