Η «ποιοτική βελτίωση των μηχανισμών στήριξης των πολιτικών απασχόλησης», είναι ο τίτλος ενός ακόμη σημείου, που η κυβέρνηση θέτει στον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης. Μηχανισμοί, όπως ο ΟΑΕΔ, που εξελίσσεται αυτή την περίοδο στη βάση ενός εντελώς νέου «μοντέλου», το Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Κατάρτισης, τα παρατηρητήρια απασχόλησης, τα ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και πολλοί άλλοι ένα κοινό σημείο έχουν: Τον εντοπισμό όλων όσοι ζητούν εργασία (εξατομικευμένη παρέμβαση) και τον έλεγχο των κινήσεών τους. Στο μεταξύ, δεδομένο είναι ότι τεράστια ποσά θα διοχετεύονται στους εργοδότες και κυρίως στο μεγάλο κεφάλαιο, στο όνομα της επαγγελματικής κατάρτισης των ανέργων και των εργαζομένων.

Από την πρώτη στιγμή που οι καινούριοι μηχανισμοί άρχισαν να λειτουργούν, έγινε ξεκάθαρο ότι σκοπός τους ήταν να προωθήσουν τις νέες μορφές απασχόλησης. Για παράδειγμα, ο ΟΑΕΔ δημιούργησε τα Κέντρα Παρακολούθησης της Απασχόλησης (ΚΠΑ). Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης γέννησαν ερωτήματα, καθώς ο ΟΑΕΔ πάντα είχε υπηρεσία εύρεσης εργασίας και μια βελτίωση της υποδομής της δε δικαιολογούσε το θόρυβο. Την ίδια ώρα όμως που τα ΚΠΑ πολλαπλασιάζονταν, ο ΟΑΕΔ υιοθετούσε ως έναν από τους σκοπούς του την προώθηση της «απασχολησιμότητας»! Ετσι, τα κέντρα αυτά δεν περιορίζονται μόνο στο να φέρουν σε επαφή τους άνεργους με τις επιχειρήσεις που ζητούν προσωπικό. Μέσα από τα τμήματα του επαγγελματικού προσανατολισμού, οδηγούν τους άνεργους σε συγκεκριμένα αντικείμενα κατάρτισης και σε επιχειρήσεις που αξιοποιούν προγράμματα απασχόλησης του υπουργείου Εργασίας. Το υπουργείο Εργασίας τα τελευταία χρόνια επιδοτεί και τη μερική απασχόληση, την εργασία στα πλαίσια των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης και, φυσικά, προγράμματα διά βίου μάθησης!

Μόλις «εξατομικευτεί» η παρέμβαση στους άνεργους, θα μπορούν ένας προς ένα να καθοδηγηθούν και να ελεγχθούν, ώστε οι μηχανισμοί της κυβέρνησης να ορίζουν πότε, πού, για πόσο και με ποιους όρους θα εργαστούν. Πόσο καιρό και πότε θα ξαναμείνουν άνεργοι. Πότε και σε ποιο αντικείμενο θα ξανακαταρτιστούν. Με ποιον εργαζόμενο θα μοιραστούν και για πόσο καιρό την ίδια θέση εργασίας. Η εξατομικευμένη παρέμβαση δεν αφορά στη «φροντίδα» του κράτους για κάθε άνεργο, αλλά τον απόλυτο έλεγχό του. Και μηχανισμοί όπως τα ΚΠΑ και οι υπόλοιποι έχουν σκοπό να κάνουν πράξη αυτόν τον έλεγχο.