Αυτό βοηθούσε και τη μεγάλη ανάπτυξη του διεθνούς κινήματος ειρήνης με ποικίλο αλλά σαφή αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό. Η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, μέσα σε όλα τα διεθνή προβλήματα που δημιούργησε, έγινε αφορμή να διαρραγεί αυτή η σχέση. Τα ποικίλα εσωτερικά κι εξωτερικά προβλήματα κάθε χώρας, φάνηκε να απομακρύνονται από την προηγούμενη άμεση σχέση τους με την ανάπτυξη των πυρηνικών εξοπλισμών.

Οι πυρηνικοί εξοπλισμοί των ΗΠΑ και των ισχυρών συμμάχων της Ευρωπαϊκής Ενωσης πέρασαν ουσιαστικά στο απυρόβλητο, λόγω της προσωρινής κυριαρχίας της νέας τάξης. Τα ιμπεριαλιστικά καπιταλιστικά κράτη όπως π.χ. οι ΗΠΑ απεργάζονται την πυρηνική ομπρέλα «Πόλεμος των Αστρων» σαν λυδία λίθο αντιμετώπισης μιας διεθνούς λαϊκής απειλής.

«Τα πάντα ρει» σε μια νέα τροχιά. Ομως ταυτόχρονα αυτή η τροχιά γίνεται αιτία και αφορμή μιας καθολικής επανεξέτασης των όρων του διεθνούς κινήματος ειρήνης. Διαπιστώσεις ήδη υπάρχουν. Η μια είναι ότι ο ιμπεριαλισμός εξακολουθεί να αναπτύσσει την πολεμική οικονομία και να στηρίζεται σ' αυτή. Αποδεικνύεται ότι αυτό είναι απόρροια της φύσης της καπιταλιστικής οικονομίας παραγωγής ανταλλακτικών αξιών, δηλ. εμπορευμάτων. Ας μην ξεχνιέται ότι τα οπλικά συστήματα είναι τα πλέον ισχυρά εμπορεύματα και δεσμεύουν τις οικονομίες κρατών. Η άλλη είναι ότι όταν το λαϊκό κίνημα ειρήνης εστιάζεται αποκλειστικά στην αντιμετώπιση των πυρηνικών εξοπλισμών κορυφής των ισχυρών, χάνει την επαφή του με τη βάση παραγωγής κι αντιμετώπισης του φαινομένου στην ουσία του. Ομως κι όταν εστιάζεται αποκλειστικά στην αντιμετώπιση των εσωτερικών προβλημάτων, χάνει την επαφή του με την πυραμίδα της ιμπεριαλιστικής εξουσίας που στην κορυφή της βρίσκεται η εσαεί ανάπτυξη των πυρηνικών εξοπλισμών που αποτελούν την ομπρέλα της πυρηνικής απειλής κατά εθνών, κρατών και λαών δηλ. κατά του διεθνούς λαϊκού κινήματος.