Για άλλη μια φορά, η αμερικανική διπλωματία διεμήνυσε στην τουρκική πλευρά ότι το ζήτημα της αντιμετώπισης του «Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν» (ΡΚΚ) εναποτίθεται «στον υπάρχοντα μηχανισμό συνεργασίας ανάμεσα στην Τουρκία, τις ΗΠΑ και το Ιράκ», ο οποίος «είναι επιτυχής» και «προτιμητέος». Αυτό δήλωσε ο Λόρενς Μπάτλερ, στέλεχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ισως να είναι αργά: «στρατιωτικά, είμαστε έτοιμοι» για εισβολή στο Ιράκ, απειλούσε την Πέμπτη ο αρχηγός του Στρατού, Γιασάρ Μπουγιούκανιτ.

Ο στρατηγός Μπουγιούκανιτ άσκησε αφόρητες πιέσεις στην κυβέρνηση Ερντογάν, να δώσει την εντολή για εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στο βόρειο Ιράκ, θέτοντας ευρύτερο ζήτημα από αυτό του ΡΚΚ: «θα κάνουμε κάτι για τον Μπαρζανί;», διερωτήθηκε, αναφερόμενος στους «πολιτικούς στόχους» μιας τέτοιας επιχείρησης - θέτοντας, με άλλα λόγια, για πρώτη φορά ανοιχτά ζήτημα πολέμου όχι μόνο εναντίον της τουρκικής κουρδικής ένοπλης αυτονομιστικής παράταξης, αλλά και της ιρακινής κουρδικής μειονότητας. Με άλλα λόγια, μιλώντας για έναν παρατεταμένο πόλεμο.

Ο Μπουγιούκανιτ εξακόντισε σκληρές κατηγορίες εναντίον των ΗΠΑ, χωρίς να τις κατονομάσει, αλλά «φωτογραφίζοντάς» τες: «σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ στηρίζουν την τρομοκρατία. Η τρομοκρατία υποστηρίζεται από εκείνους που μας κάνουν μαθήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα». Και το πήγε ακόμα παραπέρα: «τις νάρκες που χρησιμοποιούνται στην Τουρκία και εκρηκτικά όπως C4, A3, A4», είπε, «δεν τις ψωνίζει κανένας στα σούπερ μάρκετ». Η αναφορά στους τύπους των εκρηκτικών υπονοεί ότι οι ΗΠΑ στηρίζοντας το ΡΚΚ υπήρξαν συναυτουργοί της βομβιστικής επίθεσης στην Αγκυρα!

Ο Μπουγιούκανιτ μάλιστα έδωσε και «ιδεολογική» χροιά στην επαπειλούμενη σύρραξη: «το διεθνές περιβάλλον ασφαλείας έχει καταστεί πολύ αβέβαιο και απρόβλεπτο. Οι κοινωνίες που δεν μπορούν να αντιληφθούν τις αλλαγές δυστυχώς θα μείνουν θεατές των εξελίξεων. Δεν ξέρουμε πώς και πότε θα αντιμετωπίσουμε νέες απειλές. Οι απειλές μοιάζουν αδύναμες μπροστά στις κρατικές δυνάμεις και δυνατότητες, αλλά έχουν ασύμμετρη δύναμη που μπορούν να δημιουργήσουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα στον επιθυμητό χρόνο, χώρο και με τον επιθυμητό τρόπο».

Η κεντροδεξιά γερμανική εφημερίδα Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ έγραψε πρόσφατα ότι στην Τουρκία διεξάγεται «σύγκρουση για την εξουσία ανάμεσα στο στρατό και την κυβέρνηση» και ότι «παρατηρητές και επενδυτές αμφιβάλλουν για τη σταθερότητα της χώρας», και πρόσθεσε πως «δεν είναι μυστικό πως οι στρατηγοί επιθυμούν διακαώς το να περάσουν παρελαύνοντας τα σύνορα για να ψάξουν τα μέλη του ΡΚΚ που κρύβονται στο βόρειο Ιράκ». Αυτό, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα - η οποία εκφράζει σαφώς κυβερνητικές θέσεις - «θα ήταν μοιραίο». Καθώς «θα θεωρούνταν αναμέτρηση της Τουρκίας με το σύμμαχό της στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ... και θα μπορούσε να κλιμακώσει την κατάσταση στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, όπου ζουν κυρίως Κούρδοι».

Οι Τούρκοι στρατηγοί, έγραψε η Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ, «μπορούν να πετύχουν αυτό που το ΡΚΚ ποτέ δεν κατάφερε: να διχάσουν την Τουρκία, να προκαλέσουν πόλεμο ανάμεσα στους Κούρδους και τους Τούρκους. Είναι προεκλογική περίοδος και υπάρχει κλίμα έντασης, αλλά η Βουλή πρέπει να αντισταθεί στον πειρασμό να εγκρίνει την ανάπτυξη στο βόρειο Ιράκ», κατέληξε η εφημερίδα.

Παραμένει άγνωστο εάν η κούρσα εθνικιστικής πλειοδοσίας στην οποία επιδίδονται οι δύο κυρίαρχοι μηχανισμοί της αστικής τάξης, οι «υπερασπιστές του κοσμικού κράτους» του μετακεμαλικού κατεστημένου και οι «ισλαμοδημοκράτες», θα οδηγήσει σε μια καταστροφική - σχεδόν αυτοκτονική, για την Τουρκία - κλιμάκωση του 25ετούς πολέμου στη ΝΑ Τουρκία. Ο Ερντογάν βρίσκεται μπροστά στο μεγαλύτερο ρίσκο της πρόσφατης ιστορίας της χώρας που κάποτε αποκαλούνταν «ο επιτήδειος ουδέτερος», αλλά κινδυνεύει να γίνει άθυρμα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών παρότι, θεωρητικά, είναι πολύτιμο γρανάζι τους.