Οι οπαδοί, για τους διοικούντες το ποδόσφαιρο, είναι απλά μια τεράστια καταναλωτική μάζα

Το καινούριο επεισόδιο που αφορά τη νέα ημέρα που ευαγγελίστηκε ο Μισέλ Πλατινί μοιάζει βγαλμένο από τα παλιά. Ο Γάλλος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής άρχισε να ασχολείται με το ζήτημα της G-14, της περίφημης λίγκας των ισχυρών ομάδων που έχουν χρόνια κόντρα με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Αρχισε να ασχολείται όχι όμως σε πολεμικό κλίμα, αλλά το άκρως αντίθετο. Σε συμβιβαστικό. Ο Πλατινί την προηγούμενη εβδομάδα κάλεσε τη Λίγκα να αυτοδιαλυθεί και τα μέλη της να ενταχθούν στους κόλπους της ΟΥΕΦΑ. Μάλιστα ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ, προκειμένου να βάλει τις καλύτερες προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό, αποκάλυψε το σχέδιο για την ίδρυση μιας εκτελεστικής διαχείρισης των πεπραγμένων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, με τη συμμετοχή όμως και των μεγάλων αντιπάλων. Και είναι φυσικό, αφού κανείς δεν έχει την πρόθεση για τη μητέρα των μαχών. Μπορεί η μεγάλη διαφωνία να εστιάζεται στη διαχείριση των κερδών και όχι σε πιο ουσιαστικά ζητήματα, αλλά και έτσι ο συμβιβασμός είναι λύση, παρά η οριστική κόντρα με αβέβαιο το αύριο.

Associated Press

Χαμόγελα, συμμαχίες, αλλά και λυκοφιλίες μεταξύ ΟΥΕΦΑ και ΦΙΦΑ, με στόχο τη διαχείριση των κερδών

Οι πρώτες σκέψεις για το καινούριο πείραμα φέρνουν τους συλλόγους να αναβαθμίζουν το ρόλο τους, που πλέον από μεγάλοι αντίπαλοι γίνονται οι έχοντες τον πρώτο λόγο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι και η ΟΥΕΦΑ θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια περιμένοντας τους... βαρβάρους. Σίγουρα και αυτή θα έχει λόγο στις ισχυρές αποφάσεις. Στο ερώτημα πάντως, γιατί η συμμαχία γίνεται τώρα, η απάντηση είναι πολύ απλή: Οτι το επιβάλουν οι συνθήκες. Τα χτυπήματα που έχει δεχτεί για διάφορα θέματα η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία την οδηγούν στο μονόδρομο που λέγεται συμμαχία. Η απόφαση για παράδειγμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αξίωνε αποζημίωση στους συλλόγους, όταν αυτοί δίνουν ποδοσφαιριστές τους για συμμετοχή σε διοργανώσεις εθνικών ομάδων (ΕURO, Μουντιάλ), η αναμενόμενη κατάργηση του ορίου ξένων - εγχώριων παικτών (σχετική υπόθεση του Μαροκινού Ούλμερς της Σαρλερουά), έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τόσο την ΟΥΕΦΑ όσο και τη... μαμά ΦΙΦΑ (την Παγκόσμια Ομοσπονδία). Οταν οι αποφάσεις θα είναι από κοινού μεταξύ συλλόγων - Ομοσπονδίας τότε θα αλλάξουν και οι ισορροπίες όσον αφορά τους εχθρούς, που το πιο πιθανό πλέον είναι να είναι οι παίκτες μεμονωμένα (και όχι κόντρα συλλόγων - ΟΥΕΦΑ). Και, βέβαια, μια συμμαχία με τους κορυφαίους συλλόγους της Ευρώπης δίνει πλεονέκτημα στην ΟΥΕΦΑ και σε έναν άλλο κρυφό πόλεμο που έχει για τους δικούς της λόγους με τη ΦΙΦΑ. Δείγμα αυτού του πολέμου αποτέλεσαν οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της ΦΙΦΑ, Γιόζεφ Μπλάτερ, που εξέφρασε την ανησυχία του όσον αφορά την απόκτηση πολλών ευρωπαϊκών ομάδων από επιχειρηματίες που εμφανίζονται από «το πουθενά»...

Η ισχυροποίηση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας με συμμάχους τους κορυφαίους συλλόγους της Ευρώπης (άρα και τους επιχειρηματίες ιδιοκτήτες) ουσιαστικά αφήνει εκτός παιχνιδιού τη ΦΙΦΑ όσον αφορά τα ποδοσφαιρικά πεπραγμένα (τουλάχιστον για αυτά που είχε λόγο σαν ανώτερο όργανο) στη Γηραιά ήπειρο.

Το ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει από το παιχνίδι συμφερόντων ίσως να ήταν παρακινδυνευμένο να το πει κάποιος. Εκείνο όμως που φαίνεται σίγουρο είναι το γεγονός ότι το άθλημα του ποδοσφαίρου βρίσκεται μπροστά σε ένα νέο δρόμο εμπορευματοποίησης. Η μετατροπή σε προϊόν ακόμα και μιας διοργάνωσης όπως είναι το Τσάμπιονς Λιγκ, που έγινε το καλύτερο όπλο της ΟΥΕΦΑ στην αρχή της μάχης της με τη Λίγκα των ομάδων, φαίνεται να μην αρκεί. Εάν επιτευχθεί η συμμαχία τότε θα πρέπει να μελετηθούν και νέα δεδομένα. Την ίδια ώρα οι εκατομμύρια φίλαθλοι του λαοφιλέστερου των αθλημάτων θα βλέπονται από τους διοικούντες του ποδοσφαίρου σαν μια καταναλωτική μάζα, που θα πρέπει να απορροφήσει τα πάντα γύρω από το προϊόν. Με το πρόσχημα της παραγωγής θεάματος θα κληθούν να πληρώσουν υπέρογκα ποσά για να δουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, με τη γενικότερη πλύση εγκεφάλου -σε συνδυασμό με τους ανθρώπινους μηχανισμούς ταύτισης- θα ξοδέψουν εξίσου πολλά λεφτά για απόκτηση φανελών, αντικειμένων κλπ που συσχετίζονται με μια ομάδα ή έναν παίκτη και θα πρέπει να στηθούν μπροστά στις τηλεοράσεις για να βομβαρδιστούν από τις διαφημίσεις. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που κάποιοι πότε θα ερίζουν και πότε θα συμμαχούν για τη διαχείριση των κερδών.