Την τροποποίηση του Προεδρικού Διατάγματος 67/2000, με το οποίο καθορίζονται οι υποχρεώσεις των Ασφαλιστικών Οργανισμών, των θεραπόντων και Ελεγκτών Ιατρών και των Φαρμακοποιών για τη χορήγηση φαρμάκων από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, ανακοίνωσε χτες ο υπουργός Απασχόλησης Β. Μαγγίνας, μετά τη συνάντησή του με το προεδρείο του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, το ΠΔ, στη νέα μορφή του, οριοθετεί πλήρως την ευθύνη ιατρών και φαρμακοποιών, εισάγει κλιμάκωση και αυστηροποίηση στις σχετικές κυρώσεις, ρυθμίζει τη διαδικασία προχορήγησης φαρμάκων και οριοθετεί τις υποχρεώσεις των φαρμακοποιών κατά την εκτέλεση συνταγών των Ταμείων, αλλά και τις υποχρεώσεις των εντεταλμένων για έλεγχο οργάνων του υπουργείου και των Ασφαλιστικών Οργανισμών.

Αυτά βέβαια στο επίπεδο των εντυπώσεων. Γιατί η πραγματικότητα είναι άλλη. Πρώτον, στα πλαίσια της «αυστηροποίησης» στη χορήγηση των φαρμάκων προαναγγέλλονται νέες περικοπές, τις οποίες θα πληρώσουν οι ίδιοι οι ασθενείς. Αλλωστε, αυτό το σκοπό εξυπηρετούσε το ΠΔ και στην αρχική του μορφή, όπως συντάχθηκε από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να παίξει το ρόλο ενός απέραντου ποινολογίου, με την απειλή του οποίου θα κόβονταν παροχές.

Δεύτερον, καμία τροποποίηση ΠΔ δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι το φάρμακο έχει μετατραπεί από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού σε χρυσοφόρο εμπόρευμα στα χέρια των φαρμακοβιομηχάνων, οι πωλήσεις των οποίων αυξήθηκαν μέσα στη δεκαετία 1996 - 2005 κατά 224%! Την ίδια ώρα, πάνω από 1,5 δισ. ευρώ καταλήγουν από τα Ταμεία (δηλαδή από τις τσέπες των εργαζομένων) στα χρηματοκιβώτια των πολυεθνικών του φαρμάκου. Σ' αυτή την κατεύθυνση, οι όποιες παρεμβάσεις της ΝΔ, όπως προηγούμενα και του ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες των ασφαλισμένων, για το καλό των οποίων καμώνονται ότι νοιάζονται.