Τη μονότονη πολιτική ομοιότητα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιβεβαιώνουν οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την τουριστική ανάπτυξη που «κουμπώνουν» μ' αυτές της κυβέρνησης, όχι μόνο σε «τεχνικά» ζητήματα και επιμέρους κατευθύνσεις, αλλά στον «πυρήνα» της πολιτικής που ήδη υλοποιείται. Ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί την ανάδειξή του σε κυβέρνηση προβάλλοντας τις θέσεις της... ΝΔ, ενώ η κυβέρνηση ασκεί «πολιτική ΠΑΣΟΚ». Αυτό συμβαίνει για έναν πολύ απλό λόγο: Σε κάθε περίπτωση, και τα δύο κόμματα, στο παρελθόν και τώρα, ταυτίζονται με την πολιτική που χαράζει η Ευρωπαϊκή Ενωση, τόσο για τα ειδικά, όσο και για τα γενικά οικονομικά και αναπτυξιακά θέματα. Μια πολιτική που στο κέντρο της προσοχής της έχει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, με εμφανή και έντονη κατάχρηση κάθε όρου που παραπέμπει στο «συλλογικό» όφελος. Στο πλαίσιο αυτό, το ζήτημα της τουριστικής πολιτικής αντιμετωπίζεται αυστηρά ως ζήτημα οικονομικής ανάπτυξης που πριμοδοτεί το κεφάλαιο ως ικανή και αναγκαία συνθήκη για την... κοινωνική ευημερία. Η τουριστική ανάπτυξη ταυτίζεται με την κερδοφορία του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον τομέα και με την οικονομική ευμάρεια του... λαού! ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υποβαθμίζουν την κοινωνική διάσταση του τουρισμού και την υπονομεύουν χρησιμοποιώντας τα σχετικά προγράμματα ως αναγκαίο κακό ή ευκαιρία «εκδούλευσης» προς μικρά καταλύματα στο πλαίσιο της 12μηνης τουριστικής περιόδου.

Ετσι, το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του δηλώνει ότι «ο τουρισμός είναι η "ανανεώσιμη πηγή ενέργειας" της Εθνικής Οικονομίας» σε... αντιδιαστολή με την ορολογία της κυβέρνησης που δηλώνει ότι ο τουρισμός είναι «η βαριά βιομηχανία» της χώρας. Στην τελευταία της τοποθέτηση, στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού (5/6/07), η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Φ. Πάλλη - Πετραλιά, ήταν μάλιστα κατηγορηματική: «Είναι λοιπόν δεδομένο ότι η πιο σωστή στρατηγική επιλογή για την Ελλάδα του 21ου αιώνα είναι η έμφαση στην τουριστική ανάπτυξη κι αυτή ακριβώς τη στρατηγική επιλογή έκανε αυτή η κυβέρνηση». Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, και εισηγητής στην ΚΤΕ Τουρισμού, βουλευτής Π. Σγουρίδης, είχε επισημάνει απευθυνόμενος στην υπουργό ότι «στις γενικές αρχές δε διαφωνούμε» και ότι «η κριτική μας εστιάζεται στα θέματα διαδικασιών και χρονοδιαγραμμάτων».

Για του «λόγου το αληθές», ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε να χαρακτηρίσει το προκλητικά αντιλαϊκό χωροταξικό σχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ για τον τουρισμό, «γραφειοκρατικό» επειδή απαιτεί 60- 70 αποφάσεις για να ενεργοποιηθεί. Με αυτό τον τρόπο, μια προκλητική και ισοπεδωτική για το περιβάλλον - και το λαϊκό συμφέρον κατ' επέκταση - δέσμη μέτρων που κινείται στη λογική «όλα για το κεφάλαιο», που επιτρέπει οικοδόμηση και σε προστατευόμενες περιοχές ιδιαίτερου και σπάνιου φυσικού κάλους, που ακυρώνει μια σειρά από προϋποθέσεις και περιορισμούς για την ανέγερση τουριστικών και μη εγκαταστάσεων, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο την εγκρίνει, αλλά επαυξάνει ζητώντας περισσότερες διευκολύνσεις από την κυβέρνηση για την υλοποίησή της!!!

Ετσι, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο συμφωνεί με την κυβέρνηση στις «γενικές αρχές», αλλά από ό,τι φαίνεται και σε αρκετές... «ειδικές αρχές» και μέτρα περί της τουριστικής πολιτικής και γενικότερα την «εγκαλεί» στο μέτρο που αυτή εμφανίζεται να καθυστερεί να υλοποιήσει τις ρυθμίσεις υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου στον τουριστικό τομέα. Παρ' όλο που το ΠΑΣΟΚ προβάλλει ένα «νέο πρόγραμμα», οι θέσεις του προέρχονται από το παρελθόν, αποτελούν φυσική συνέχεια του ΠΑΣΟΚ που ως κυβέρνηση έκανε την πρώην «Εταιρεία Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» εργαλείο εκχώρησης της δημόσιας τουριστικής περιουσίας στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Εξάλλου, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ανέδειξαν με την ίδια θέρμη τον μονοδιάστατο οικονομικό χαρακτήρα του τουρισμού, προώθησαν τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, διαλάλησαν ότι «το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας» και στην πράξη τον έκαναν ιδανικό συνέταιρο επιχειρηματιών, με το να τους δίνει ανεκτίμητα δικαιώματα έναντι ευτελών τιμημάτων. Επί της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ «ανδρώθηκαν» μεγάλες ξενοδοχειακές αλυσίδες και έθεσε τις βάσεις με τους Ολυμπιακούς του 2004 για τη μεταστροφή και της τουριστικής τάσης.

Εδώ και πολλά χρόνια το ΠΑΣΟΚ υιοθέτησε τους στόχους για 12μηνη τουριστική περίοδο. Αυτό διατυμπανίζει και η κυβέρνηση της ΝΔ. Στο «νέο» πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έχει ρόλο επικεφαλίδας. Και οι δύο μιλούν επίσης για εξάντληση των περιθωρίων του μοντέλου ανάπτυξης «ήλιος - θάλασσα».

Ενα μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης «βιώσιμο» και «ανταγωνιστικό» πρεσβεύει το ΠΑΣΟΚ, με διεύρυνση της «εθνικής βάσης της πελατείας», ένα σημείο στο οποίο επιμένει και για λόγους εκλογικής σκοπιμότητας, αλλά και για να ακολουθήσει την κυβέρνηση που τελευταία δημαγωγεί με το σλόγκαν «Μένουμε Ελλάδα». Μάλιστα το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης ενίσχυσε το πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού του ΕΟΤ προκειμένου να ενισχύσει τις προσπάθειές του για παράταση της τουριστικής περιόδου, κάτι που πρόβαλε όμως ως ενδιαφέρον για τις διακοπές των Ελλήνων, οι οποίοι κάθε χρόνο μειώνουν τη διάρκεια των διακοπών τους λόγω κόστους και έρχονται αντιμέτωποι με την προσδοκία της κυβέρνησης για προσέλκυση τουριστών, μέσων και ανώτερων εισοδημάτων. Αυτοί βεβαίως θα μπορούν να πληρώνουν αντίστοιχα καταλύματα που θα είναι απλησίαστα για πολλούς Ελληνες εργαζόμενους.

Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να κρύψει την ομοιότητα των πολιτικών του θέσεων με αυτές της ΝΔ, αν και προσπαθεί να διαφοροποιηθεί υπερτονίζοντας την «κοινωνική διάσταση». Ετσι επισημαίνει ότι η πολιτική του θα:

• «Επαναπροσανατολίζει τις μεγάλες επενδύσεις και σε νέες περιοχές της χώρας για να σταματήσει την υπερσυγκέντρωση σε ορισμένες περιφέρειες». Αντίστοιχα η κυβέρνηση, πέρα από το ότι ενισχύει τους επιχειρηματίες της περιφέρειας, πριμοδοτεί και μέσω του «αναπτυξιακού» και μέσω του νέου χωροταξικού @@@@@@@@, μεγάλες επενδύσεις στα «φιλέτα» της περιφέρειας.
• «Δημιουργεί ευνοϊκό - σταθερό και διαφανές περιβάλλον τουριστικών επενδύσεων για επενδύσεις εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων, προσφορά ποιοτικών υπηρεσιών, αυξημένη χρήση του διαδικτύου, διευκόλυνση της δικτύωσης και των κοινοπραξιών τους καθώς και των εξαγορών και των συγχωνεύσεών τους ώστε να αποκτούν ανταγωνιστικό μέγεθος». Για άλλη μια φορά το ΠΑΣΟΚ «κλείνει το μάτι» στους επιχειρηματίες του τουρισμού, δημιουργώντας προσδοκίες για τους μικρούς και βεβαιότητες για τους μεγάλους ότι θα εξασφαλιστούν χρηματοδοτήσεις για τα σχέδιά τους.
• «Αναδεικνύει νέες διεθνοποιημένες επιχειρήσεις». Αποτελεί την ειδικότερη δέσμευσή του ότι θα υποστηρίξει το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο.
• «Προσφέρει οργανωμένη τουριστική κατοικία για αγορά ή ενοικίαση σε διεθνείς πελάτες για μόνιμη ή ημι-μόνιμη διαβίωση». Ο συναγωνισμός με την κυβέρνηση επαναλαμβάνεται σε ένα κρίσιμο ζήτημα που σχετίζεται με την πρόθεση να εξασφαλιστεί «γη και ύδωρ» σε τουριστικούς κολοσσούς που απαιτούν ασυδοσία για τη δημιουργία ανάλογων συγκροτημάτων. Αποτελεί εξάλλου και τον βασικό πυρήνα του νέου χωροταξικού,@@@@@@@@ η διευκόλυνση αυτών των επιχειρηματικών εγχειρημάτων.

Το ΠΑΣΟΚ στοχεύει στην «αναβάθμιση της τουριστικής εκπαίδευσης» και μεταμορφώνεται σε... ΝΔ όταν επισημαίνει: «με βάση διεθνή τουριστικά πρότυπα σε στενή συνεργασία με την τουριστική βιομηχανία». Η ίδια βιομηχανία που διαχρονική της θέση είναι ότι το εργατικό κόστος είναι υψηλό, η «ευελιξία» των εργασιακών σχέσεων μικρή, οι ασφαλιστικές εισφορές μεγάλες και που την ίδια στιγμή εκμεταλλεύεται έντονα και πολύμορφα τους εργαζόμενους στον κλάδο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του για την τουριστική ανάπτυξη, δεν αναφέρει τίποτα για την κατάσταση και το μέλλον των εργαζομένων στον τουρισμό. Δημαγωγεί για την προσφορά διακοπών «δώδεκα μήνες το χρόνο σε όλους τους Ελληνες και τις Ελληνίδες σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας» - χωρίς να λέει πώς θα το κάνει- πέρα από το ότι θα αναδιοργανώσει τις... άδειες και τις σχολικές εκδρομές, αλλά αγνοεί επιδεικτικά τους εργαζόμενους του κλάδου.

Τέλος, υιοθετεί την αντιδραστική λογική «ότι και οι τουρίστες "ψηφίζουν"» για να ζητήσει τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης στις επιλογές του, όπου τα πάντα θα πρέπει να γίνουν δεκτά εφόσον φέρνουν χρήμα. Χρήμα που πάει στις τσέπες των πλουτοκρατών και υποδομές που υπάρχουν και συντηρούνται υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι ενισχύουν τις κερδοφορίες τους, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Κάτι που αποτελεί «σημαία» και της κυβέρνησης που σε πολλές περιπτώσεις συναντά τοπικά εμπόδια στην επιβολή του «νόμου του τουριστικού κέρδους».