Κάποιος πολιτικός χαρακτήρισε «χυδαίο έντυπο» το «Ριζοσπάστη». Αφήστε τα «κύμβαλα αλαλάζοντα» να θορυβούν μανιωδώς και ακατάπαυστα. Αλλωστε, ποτέ η «φωνή» του «Ρ» δεν ακούστηκε στην ησυχία. Πάντα του δημιουργούσαν «χοντρά παράσιτα». Παλιότερα, ήταν πολύ πιο δύσκολα. Τον απαγόρευσαν και τον έβγαλαν στην παρανομία. Εστελναν ανθρώπους του στην εξορία, τους έκλειναν στη φυλακή, τους βασάνιζαν, τους δολοφονούσαν. Αντεξε «στο σίδερο και στη φωτιά». Δε θα λυγίσει «στο φύσημα τ' ανέμου». Τα 'βαλε με «στρατηγούς». Δε θα τον δειλιάσουν οι «κολονέλοι». Προσπέρασε «Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες». Στηριζόμενος πάντα στο ΚΚΕ, τραβάει μπροστά, χωρίς λοξοδρομήσεις και παραστρατήματα.

Τούτο το μετερίζι στέκεται πολύ ψηλά για να το φτάνουν οι ύβρεις, να το αγγίξουν οι ύβρεις και οι συκοφαντίες. Το ανέβασαν εκεί, τιτάνες του λαϊκού αγώνα, γίγαντες της προοδευτικής σκέψης. Σ' αυτόν κατέγραψε τα όνειρά του για ελεύθερη και σοσιαλιστική Ελλάδα ο Βελουχιώτης. Από δω ξεκίνησε το ταξίδι, απ' τη θυσία στην αθανασία, ο Βιδάλης. Μεταλαμπάδευσαν το φως των ιδεών και των οραμάτων τους, για μια καλύτερη ανθρώπινη κοινωνία, ο Γληνός και ο Βάρναλης, η Αλεξίου και ο Ρίτσος. Κατέθεσαν την ψυχή τους και το πνεύμα τους καλλιτέχνες, όπως ο Κατράκης και ο Θεοδωράκης. Μετέφεραν τις αγωνίες και τις ελπίδες τους, τις χαρές και τις λύπες τους, χιλιάδες απλοί κι ωραίοι άνθρωποι του λαού.

Ποιος πήρε στα σοβαρά τα λόγια του συκοφάντη; Ουδείς, ή μη μόνον οι συγκάτοικοί του στο βούρκο του αντικομμουνισμού. Ακόμα και ιδεολογικοί και πολιτικοί αντίπαλοι του ΚΚΕ αναγνωρίζουν το δημοσιογραφικό κύρος του «Ρ», σέβονται και εκτιμούν την πολύχρονη αγωνιστική ιστορία του. Πιο πολύ τον εκτιμούν οι άνθρωποι του λαού. Ο εργάτης τον θεωρεί εφημερίδα της τάξης του, δύναμη στην καθημερινή πάλη για το μεροκάματο, καθοδηγητή στον αγώνα για την ταξική απελευθέρωση. Ο φτωχός αγρότης τον έχει απαντοχή και στήριγμα στη μάχη να μην ξεκληριστεί. Ο φοιτητής τον κρατάει στα χέρια του σαν «ευαγγέλιο» της Παιδείας των ονείρων του. Ο πατριώτης τον χρησιμοποιεί ως «όπλο» για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και της περηφάνιας της πατρίδας.

Αφήστε, λοιπόν, το συκοφάντη του «Ρ». Η περίπτωσή του δεν επιδέχεται πολιτική κριτική. Ας τον χαίρονται στο κόμμα του κι ας το ξανασκεφτούν εκείνοι που, με την ψήφο τους, του δίνουν την ευκαιρία να συνεχίζει τις πολιτικές αθλιότητες. Κι αντί δικού μας επιλόγου, λίγα μόνο από όσα δήλωσε για δαύτον, στον «Ρ», ο συνάδελφος Βαγγέλης Δεληπέτρος, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕΣΥ: «Πάντοτε στην κατηφόρα τα άδεια δοχεία κάνουν θόρυβο, καθώς τα σπρώχνει ο αέρας, ή τα κλοτσούν οι περαστικοί...».