Το μήνυμα της ταξικής αλληλεγγύης και ενότητας, της κοινής δράσης απέναντι στα κοινά προβλήματα της εργατικής τάξης «εκπέμπεται» εδώ και δύο ημέρες από το πάρκο του ΦΙΞ (Πατησίων 307), όπου πραγματοποιούνται από την Παρασκευή και ολοκληρώνονται σήμερα οι πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις του ΚΚΕ για Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Ιδιαίτερα φέτος, οι πολύμορφες εκδηλώσεις αναδεικνύουν έντονα το κοινό συμφέρον Ελλήνων και μεταναστών να δυναμώσει η πάλη στο σήμερα που θα δίνει προοπτική στους αγώνες του αύριο και ταυτόχρονα την ανάγκη να βγει στις εκλογές ενισχυμένο το ΚΚΕ, το μεγάλο στήριγμα των αγώνων τους.

Πολλές οι «απαντήσεις» που δίνονται στο τριήμερο του ΚΚΕ για Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Προβληματισμός και πλούσια εμπειρία μεταφέρεται στο χώρο του φεστιβάλ. Ελληνες και μετανάστες εργάτες συζητούν για τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους. Σχετικά με το «αν ευθύνονται οι οικονομικοί μετανάστες για την ανεργία και την εγκληματικότητα». «Ποιος είναι υπεύθυνος για το ξεκλήρισμα των μεταναστών» και «ποια κόμματα ψηφίζουν αντιμεταναστευτικούς νόμους». Ποια κόμματα και ποιες «ευρωπαϊκές» πολιτικές ευθύνονται για την ποιότητα ζωής τους που συνεχώς χειροτερεύει. Ποιοι υψώνουν τους ταξικούς φραγμούς στην Παιδεία; Ποιος καρπώνεται όλο αυτό τον πλούτο που υπάρχει, για ποια «ανάπτυξη» τους μιλάνε;

Η προσφορά και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού θα μπει σήμερα στο προσκήνιο στη συζήτηση που θα γίνει με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από την Οχτωβριανή Επανάσταση. Στο φεστιβάλ ντόπιοι και ξένοι εργάτες, νεολαίοι και γυναίκες ψάχνουν και βρίσκουν διέξοδο στα προβλήματά τους. Τη διέξοδο που λέει: Οργανωμένη πάλη στο σήμερα, που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μεγάλες αλλαγές αύριο. Αγώνας στα σωματεία, στη γειτονιά, που θα θέτει τις βάσεις για μια λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό.

Αυτές οι τρεις μέρες στο πάρκο του ΦΙΞ αποτελούν ένα αντάμωμα εργατών και νέων από κάθε γωνιά της Γης. Ενώνουν τα χέρια τους και χορεύουν. Ενώνουν τις φωνές τους και τραγουδούν. Ενώνουν τη μεγάλη δύναμη που έχουν και αντεπιτίθενται. Συνεννοούνται με τη «γλώσσα» της διεθνιστικής αλληλεγγύης, χορεύουν και τραγουδούν με ήχους «ξένους» και οικείους ταυτόχρονα. Ερχονται σε επαφή με πολιτισμούς άλλων χωρών, με την παραδοσιακή λαϊκή κουζίνα τους.

Από κοντά και τα παιδιά των μεταναστών, που έχουν επισκεφτεί το φεστιβάλ με τους γονείς τους. Πολλά, «αποκλεισμένα» από τους παιδικούς σταθμούς. Τα μεγαλύτερα νιώθουν ήδη στο «πετσί» τους τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, στον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Στο φεστιβάλ έχουν την ευκαιρία να παίξουν, να απασχοληθούν δημιουργικά, να έρθουν σε επαφή με πολιτιστικές εκδηλώσεις, χωρίς... «τσουχτερό» αντίτιμο. Κυρίως όμως, έχουν την ευκαιρία να πάρουν από τους γονείς τους ένα από τα σημαντικότερα «μαθήματα» για τη ζωή τους. Κι αυτό είναι να τους βλέπουν να αγωνίζονται με το κεφάλι ψηλά, όχι μόνο για το μεροκάματο, μα και για το μέλλον, για μια καλύτερη ζωή, για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.