Την ίδια ώρα η κυβέρνηση της ΝΔ και η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ έκαναν λόγο για το «καλοκαίρι» της Ελλάδας, έβαζαν στοιχήματα επιτυχίας υψηλών στόχων (καθώς ακολουθούσαν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας) κάνοντας παράλληλα λόγο για τη νέα ημέρα που ξημερώνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Μάλιστα έφθασαν τότε σε σημείο να επικρίνουν το ΚΚΕ, όταν εκείνες τις ημέρες κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή για το θέμα της καθυστέρησης των επιχορηγήσεων στα ερασιτεχνικά σωματεία (χρόνιο πρόβλημα που δεν έχει λυθεί ακόμα και σήμερα), με το σκεπτικό ότι χαλάει το κλίμα της γιορτής.

Τρία χρόνια πέρασαν και η πραγματικότητα ήρθε για να διαψεύσει τα προσπάθησαν τότε να διαφημίσουν οι εκπρόσωποι ενός συστήματος που στόχο έχει μόνο το κέρδος και όχι την ουσιαστική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής.

Τρία χρόνια μετά η κατάκτηση του τροπαίου όσο και να προσπάθησαν κάποιοι δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα που θέλει τίποτα να μην έχει αλλάξει στην εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Καμία αλλαγή δηλαδή όσον αφορά το κέρδος για το λαό. Η δημιουργία της ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑΣ στο ελληνικό πρωτάθλημα απλώς άλλαξε τις αναλογίες στη διαχείριση της πίτας των κερδών (με τους συλλόγους της πρώτης κατηγορίας να παίρνουν τη θέση της ΕΠΑΕ). Και φυσικά από αυτή την αλλαγή δεν ευνοήθηκε ούτε ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός ούτε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο που μένει στη μιζέρια του, όπου το θέλουν κάποιοι ακριβώς επειδή δεν πουλάει. Τα οποιαδήποτε νομοσχέδια έχουν προωθηθεί από τότε μέχρι σήμερα και ευαγγελίζονται την αναβάθμιση του ποδοσφαίρου, στόχο έχουν μόνο τη διευκόλυνση των μεγαλοεπιχειρηματιών που υπάρχουν στο χώρο, προκειμένου έτσι να ανοίξει ο δρόμος για τα συμφέροντά τους ή να πληρώσει ο ελληνικός λαός τα χρέη που οι ίδιοι δημιούργησαν. Και από την άλλη, ποτέ δεν περισσεύουν χρήματα από τον κρατικό κορβανά για τα ερασιτεχνικά σωματεία.

Την ίδια ώρα που ο Δήμος Αθηναίων διαθέτει μόλις δυο γήπεδα για τα ερασιτεχνικά σωματεία (ΡΟΥΦ, Αλεπότρυπα) και το πρόβλημα έλλειψης χώρων είναι εμφανές, η πολιτεία υπογράφει συμφωνίες με τις ΠΑΕ για τη δημιουργία γηπέδων. Τόσο μετά την κατάκτηση του τροπαίου στην Πορτογαλία από την Εθνική ομάδα όσο και πριν από αυτή, η όποια λογική στον αθλητισμό εφάρμοζε η εκάστοτε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ είχε να κάνει με τη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, τη λογική της αγοράς και όχι την κάλυψη της ανάγκης και του δικαιώματος του λαού και της νεολαίας για άθληση και ψυχαγωγία. Η απουσία προγραμμάτων λαϊκής άθλησης, αλλά και οργανωμένου σχολικού αθλητισμού μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

Ακόμα και στο φαινόμενο της βίας η τακτική που εφάρμοσαν χαρακτηρίζεται από την υποκριτική στάση του ξεκομμένου φαινομένου που δημιουργείται από περιθωριακούς «χούλιγκαν», βγάζοντας παράλληλα αθώα την επαγγελματική λογική που διέπει το ποδόσφαιρο και παράγει τη βία. Αλλωστε είναι γνωστό το πόσο χρήσιμοι είναι οι ιδιωτικοί στρατοί που λέγονται οργανωμένοι οπαδοί στον εκάστοτε επιχειρηματία, όταν κρίνει ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντά του. Μόνο αφού τα πράγματα φθάσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις για αυτούς (όπως ο νεκρός οπαδός φέτος στον αγώνα βόλεϊ γυναικών Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού) ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα και «αποφασίζουν να δράσουν». Πάντα όμως στα μέτρα ενός συστήματος με αποφάσεις που δεν αγγίζουν τις ευαίσθητες πλευρές του.

Το ΚΚΕ έχει διατυπώσει αρκετές φορές τις θέσεις του για τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο ειδικότερα. Και αυτές είναι ξεκάθαρες και βασίζονται στη λογική του αθλητισμού για το λαό και όχι για τα συμφέροντα. Δεν μπορεί κανείς να μιλάει για αναβάθμιση του ποδοσφαίρου την ώρα που οι πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ συνθλίβουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ο οποίος αποτελεί τη μήτρα του λαϊκού μαζικού αθλητισμού.

Το διώξιμο των επιχειρηματιών που λυμαίνονται το χώρο του ποδοσφαίρου αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Οπως και η δημιουργία κρατικών χώρων άθλησης, προκειμένου κάποιος να μπορεί να αθληθεί χωρίς να πληρώνει (πχ ιδιωτικά γήπεδα 5Χ5, ιδιωτικά γυμναστήρια, κολυμβητήρια κλπ). Το ΚΚΕ, επειδή θεωρεί το ποδόσφαιρο μια πολύ σημαντική υπόθεση, που πρέπει να πάρει στα χέρια του ο λαός... Επειδή εκτιμά ότι τίποτα δε θα αλλάξει, αν δε βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις ο λαός, οι άνθρωποι που αγαπούν και χρόνια συντηρούν στις γειτονιές το ποδόσφαιρο σαν λαϊκό αθλητικό παιχνίδι. Γι' αυτό καλεί τους πολίτες να γυρίσουν πλάτη σε όλους όσοι εκμεταλλεύονται την ανάγκη τους για αθλητισμό ή την ανάγκη τους για ψυχαγωγία μέσω αυτού και τους βλέπουν απλά σαν μια καταναλωτική μάζα.