Τα αισθητικά αισθήματα είναι η συγκινησιακή κατάσταση, που δημιουργείται από έργα τέχνης, αλλά και από φαινόμενα στην πραγματικότητα γύρω μας. Είναι βίωμα του ωραίου, του υψηλού, αλλά και του κωμικού και του τραγικού. Η εκπομπή «Από τη σμίλη στο Γουτεμβέργιο», που επιμελείται και παρουσιάζει η Αννεκε Ιωαννάτου, θα σεργιανίσει στο χώρο του ωραίου, αύριο Κυριακή, στις 12-1 το μεσημέρι, στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Η αισθητική πρωτοεμφανίστηκε στην Αρχαία Ανατολή και αναπτύχθηκε παρά πολύ στην Αρχαία Ελλάδα. Στο Μεσαίωνα επικράτησε στη μορφή του «θείου κάλλους» και στην Αναγέννηση βλέπουμε μια ανάπτυξη των ανθρωπιστικών, ρεαλιστικών τάσεων. Επειτα οι Γερμανοί ποιητές Σίλλερ και Γκαίτε «ξεκαθάρισαν» με την αντιδραστική, την αριστοκρατική αισθητική και υποστήριξαν ότι τέχνη και κοινωνική ζωή δένονται στενά μεταξύ τους. Η γερμανική κλασική φιλοσοφία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της αισθητικής ως επιστήμης.

Για το μαρξισμό, η δημιουργική ενέργεια των ανθρώπων στη μεταμόρφωση της φύσης και της κοινωνίας αποτελεί την αντικειμενική βάση της αισθητικής θεώρησης του κόσμου. Τι είναι η στράτευση στην τέχνη; Το «γούστο» είναι κάτι το εντελώς υποκειμενικό ή έχει σχέση με τη θέση μας στην κοινωνία; Υπάρχει «καθαρή» τέχνη; Ποια η σχέση «μάζας» και ελίτ; Αυτά είναι μερικά από τα ζητήματα, με τα οποία θα ασχοληθεί η εκπομπή, που θα είναι και η τελευταία πριν από το καλοκαιρινό διάλειμμα.

Στον Νικηφόρο Βρεττάκο θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 1 με 3 το μεσημέρι, στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Ενα πρόσωπο που οι ρυτίδες του θυμίζουν τη σοφία του Ταϋγέτου και μια ψυχή ζεστή και επιβλητικά σεμνή, όπως το μαγικό βουνό κάτω από τη σκιά του οποίου φτερούγισε ο ποιητής.

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος γεννήθηκε στις Κροκεές Λακωνίας την 1η Γενάρη 1912. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Πλούμιτσα, κοντά στον Ταΰγετο, και τα μαθητικά του στις Κροκεές και το Γύθειο. Νέος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για σπουδές που δεν πραγματοποίησε και άσκησε διάφορα επαγγέλματα ως ιδιωτικός υπάλληλος (1930-1938) και έπειτα ως δημόσιος υπάλληλος (1938-1947) και ως φιλολογικός συντάκτης περιοδικών και εφημερίδων. Πήρε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 και στην Εθνική Αντίσταση. Το 1954 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά. Την περίοδο της δικτατορίας αυτοεξορίστηκε στην Ευρώπη.

Η πρώτη του ποιητική συλλογή «Κάτω από σκιές και φώτα» εκδόθηκε το 1929. Ολο του το έργο, που ευωδιάζει από τις πορτοκαλιές της γενέθλιας γης του, είναι μια οδύνη για να ανθίσει, επιτέλους, στη γη η συναδέλφωση των λαών.

Ο ποιητικός κόσμος του είναι ένα διαυγές σύμπαν όπου συνδυάζεται η αριστουργηματική χρήση της γλώσσας με τη βαθύτερη φιλοσοφική ανησυχία και την αναζήτηση τού τόσο αναγκαίου στους άγριους καιρούς μας ανθρωπισμού. Ο ποιητής άφησε την τελευταία του πνοή στην αγαπημένη του Πλούμιτσα στις 4 Αυγούστου 1991.