«Εδώ η ψυχή πικρότερο αγροικά της εγκατάλειψης τον πόνο, εδώ βλέπει τι έχασε, τι έχει, τι της πρέπει». Σ' αυτή τη φράση ενός Βολιμιάτη αντανακλάται η πλήρης εγκατάλειψη από όλους τους εκάστοτε κυβερνητικούς «θεούς και δαίμονες» των ορεινών χωριών της Ζακύνθου, όπως η Βολίμα. Τη φράση αυτή επαληθεύει «Η Φωνή της Βολίμας» (εφημερίδα του Συλλόγου Βολιμιατών Ζακύνθου) με πολλά από τα περιεχόμενα του φύλλου 71.

Από την πρώτη σελίδα του φύλλου 71 εκφράζεται η «φωνή» του πόνου για το χαμό ενός ακόμα νέου Βολιμιάτη από τη μάστιγα των ναρκωτικών. Μάστιγα, με «υψηλά ποσοστά» στη νεολαία της Ζακύνθου, ενώ υψηλά είναι και τα ποσοστά αναλφαβητισμού της, όπως αναφέρει (σελίδα 3) κείμενο για τους «χουλιγκάνους» λαθροκυνηγούς και εμπρηστές των ζακυνθινών βουνών. Μεταξύ άλλων, η εφημερίδα, για πολλοστή φορά, καταγγέλλει την εγκατάλειψη του φημισμένου, διεθνώς, «Ναυαγίου», στην πανέμορφη, ομώνυμη παραλία και κάνει έκκληση για κατεπείγοντα μέτρα προστασίας του. Στη σελίδα 9 παρατίθεται κείμενο του δημοσιογράφου Αρη Καρρέρ, για αποκατάσταση των εγκαταλειμμένων κτιρίων της Βιβλιοθήκης και της Κινηματογραφικής Λέσχης Ζακύνθου, με παράθεση και ολόκληρης της σχετικής Ερώτησης του ΚΚΕ προς τον υπουργό Πολιτισμού (κατατέθηκε στη Βουλή στις 30/1/2007).

Το φύλλο, όμως, έχει και ενδιαφέροντα πολιτιστικά θέματα, μεταξύ των οποίων τα εξής: Η πρωτοχρονιάτικη πίτα - μουσική εκδήλωση του συλλόγου. Η έκθεση τριών νέων Ζακυνθινών ζωγράφων. Οι παρουσιάσεις βιβλίων σχετικών με τη Ζάκυνθο. Και τα κείμενα για τον Ούγκω Φώσκολο και τον Διονύσιο Σολωμό.