Η ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο, το καλοκαίρι του 2006, είναι, ίσως, η πιο πρόσφατη, αλλά και γλαφυρή περίπτωση «ταύτισης» των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ως προς τη στάση της Ελλάδας απέναντι στο αμερικανικό σχέδιο για την «Ευρεία Μέση Ανατολή» και στους ενδο-ιμπεριαλιστικούς διαγκωνισμούς που αυτό έχει πυροδοτήσει. Ενώ ο ισραηλινός στρατός σφυροκοπούσε το Λίβανο ανηλεώς, από άκρη σε άκρη, επί πλέον των 30 ημερών, αιματοκυλώντας το λιβανικό λαό και ισοπεδώνοντας το νότο, η κυβέρνηση της ΝΔ και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ αρκέστηκαν σε ευχολόγια για την «ανάγκη επικράτησης ηρεμίας και αυτοσυγκράτησης» και κλαυθυρισμούς για το λιβανικό λαό, αναγνωρίζοντας το ...«δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ».

• Ουδείς εκ των δύο καταδίκασε απερίφραστα την ισραηλινή εισβολή.
• Ουδείς τόλμησε να αποσαφηνίσει ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα του συγκεκριμένου μακελειού, ποιες είναι οι ευθύνες της συνεχιζόμενης ισραηλινής κατοχής σε μερίδα του λιβανικού εδάφους, ποιος είναι ο ρόλος του ιμπεριαλισμού στην κρίση που προέκυψε. Αντίθετα, τήρησαν ίσες αποστάσεις και δε δίστασαν και να τις εκφράσουν ανοιχτά.
• Συντάχθηκαν πλήρως με την απόφαση 1701 του ΟΗΕ, όπου οι ευθύνες «μοιράζονταν» μεταξύ της «Χεζμπολάχ», που αποτέλεσε τον κορμό της λιβανικής αντίστασης και της οποίας οι μαχητές πλαισιώθηκαν από μαχητές πολλών άλλων εντελώς διαφορετικών πολιτικών χώρων, όπως είναι το Λιβανικό ΚΚ, και του Ισραήλ. Απέκρυψαν επισταμένα το ότι η απόφαση 1701, εκτός από τον τερματισμό των εχθροπραξιών, επί της ουσίας άνοιγε το δρόμο για την ολοκλήρωση του έργου που άρχισε η ισραηλινή εισβολή, δηλαδή την εξόντωση κάθε είδους διαφορετικής φωνής απέναντι σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που η Ουάσινγκτον «επιθυμεί» να διοικούν τη χώρα και να προωθούν τα σχέδιά της.
• Ενδεικτικό, ίσως, είναι ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κάλεσαν τη «Χεζμπολάχ» να απελευθερώσει τους Ισραηλινούς στρατιώτες αιχμαλώτους πολέμου και το Ισραήλ να αποφύγει την υπέρμετρη βία «για να αποσοβηθούν τα χειρότερα».
• Τα δύο κόμματα της πλουτοκρατίας συνέταξαν πλήρως την Ελλάδα με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, συναινώντας στη συμμετοχή της στην «πολυεθνική δύναμη του ΟΗΕ», στην πραγματικότητα κατοχική, που αναπτύχθηκε στο νότο του Λιβάνου, με τη συμμετοχή ελληνικών πλοίων στο ναυτικό αποκλεισμό.

Η δύναμη αυτή στοχεύει στην προώθηση του ιμπεριαλιστικού σχεδίου για την «Ευρεία Μέση Ανατολή» σε βάρος των αποφάσεων και της θέλησης των λαών της περιοχής. Ενός σχεδίου που είναι ξεκάθαρο ότι στοχεύει στην αναχάραξη συνόρων ή και στην αλλαγή κυβερνήσεων, με τρόπο τέτοιο ώστε να απομυζηθούν από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και να ελέγχονται πλήρως οι ενεργειακές πηγές και οι δρόμοι τής, γεωστρατηγικά, πολύτιμης περιοχής. Ενός σχεδίου που είναι αντίθετο με τα συμφέροντα των λαών της περιοχής, του ελληνικού συμπεριλαμβανομένου, και βαραίνει τις τσέπες μας περαιτέρω των 250 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, που ήδη πληρώναμε για τη «διεθνή παρουσία της χώρας» σε διάφορα άλλα σημεία του κόσμου ως «χωροφύλακα» υπό τις εντολές του ΝΑΤΟ.