Μ ου το έλεγε φίλος. Στην προεκλογική περίοδο βρέθηκε σε χωριό των Αγράφων και, σε συνάντηση που είχε με κατοίκους της περιοχής, μίλησε για την ανάγκη εκλογικής ενίσχυσης του ΚΚΕ, αλλά και για την κοινωνική αναγκαιότητα του κομμουνισμού. Μια ηλικιωμένη γυναίκα που τον άκουσε, του είπε: «Τι λες, παιδάκι μου, δε μας φτάνει η φτώχεια μας, θέλουμε και κομμουνισμό;» Είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη γυναίκα δε γνωρίζει τι σημαίνει κομμουνισμός. Στο μυαλό της, μάλλον, τον έχει σαν κάτι το «κακό», κάτι σαν «αρρώστια». Τι δείχνει αυτό; Οτι υπάρχουν, ακόμα, πολλοί απλοί άνθρωποι, που παραμένουν δέσμιοι της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας. Κι ότι χρειάζεται πιο επίμονη, πιο οργανωμένη, πιο αποτελεσματική προσπάθεια για να «ξεριζωθεί» από το μυαλό των λαϊκών ανθρώπων αυτή η αντικομμουνιστική προπαγάνδα.

Η σημαντική ενίσχυση του ΚΚΕ στις προχτεσινές βουλευτικές εκλογές, εκτός των άλλων, δείχνει ότι η κομμουνιστική ιδεολογία βρίσκει απήχηση σε περισσότερους ανθρώπους. Εχει, δε, σημασία ότι αυτή η αυξημένη ιδεολογική επιρροή εμφανίζεται, ιδιαίτερα, στην εργατική τάξη, τον «σκαπανέα» της κοινωνικής αλλαγής και στη νεολαία, την ελπίδα του «αύριο». Αυτή η διαπίστωση στηρίζεται και στο γεγονός ότι η ψήφος στο ΚΚΕ δεν είναι «αποϊδεολογικοποιημένη», ούτε προϊόν εκβιασμών και ρουσφετιών, αλλά, σε μεγάλο βαθμό, συνειδητή πολιτική και ιδεολογική επιλογή. Αλλωστε, το ΚΚΕ δεν κρύβει το πραγματικό του πρόσωπο, ως κόμμα που πιστεύει στην κομμουνιστική ιδεολογία και παλεύει για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Τ ο γεγονός, όμως, ότι τα αστικά και τα μικροαστικά κόμματα διατηρούν τεράστια πολιτική δύναμη στη χώρα μας, αποδεικνύει πως η αστική ιδεολογία είναι ισχυρή και παραμένει κυρίαρχη. Κι αυτό αναδεικνύει την ανάγκη οι κομμουνιστές να εντείνουν τις προσπάθειές τους στο πεδίο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι η επανάσταση και η κοινωνική αλλαγή δεν μπορούν να προχωρήσουν και να στεριώσουν χωρίς να έχει πειστεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, που προϋποθέτει ριζικές ιδεολογικές ανατροπές στις λαϊκές συνειδήσεις. Η σοσιαλιστική κοινωνία, για να γίνει πραγματικότητα, δε φτάνει να τη θέλει και να παλεύει γι' αυτήν το ΚΚΕ. Χρειάζεται να γίνει συνειδητή και αμετάκλητη απόφαση της εργατικής τάξης, υπόθεση του λαού.

Η καθημερινή δράση των κομμουνιστών για τη λαϊκή ενεργοποίηση στους αγώνες κατά της αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων, δεν πρέπει ν' αδυνατίζει το ιδεολογικό τους μέτωπο. Τουναντίον, αυτό χρειάζεται να είναι όσο γίνεται πιο δυνατό και πιο δυναμωμένο και κάθε μάχη στο πεδίο των λαϊκών διεκδικήσεων να συνδυάζεται με τη συνεχή αντιπαράθεση ανάμεσα στην κομμουνιστική και την αστική ιδεολογία. Αυτός ο συνδυασμός θα βοηθάει να δίνεται ουσιαστικό περιεχόμενο και προοπτική στη λαϊκή πάλη. Ετσι θ' αλλάζουν οι συνειδήσεις και θα δημιουργείται το ιδεολογικό υπόστρωμα, πάνω στο οποίο θα μπορούν να στηριχτούν οι αναγκαίες και αναμενόμενες ριζοσπαστικές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές....