Με δεδομένο το στόχο να επισπευστεί η συγκρότηση ενός συστήματος τριών πυλώνων, όπου το βάρος της ασφάλισης και της σύνταξης θα σηκώνουν εξολοκλήρου οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, δύο είναι τα πεδία στα οποία το επόμενο διάστημα θα επικεντρωθούν οι αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις»:

Πρώτον, στην ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση και υποβάθμιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και των παροχών της. Η καθιέρωση της λεγόμενης «εθνικής σύνταξης», καθώς και το βάθεμα της εμπορευματοποίησης της Υγείας, στοχεύουν ακριβώς στο να καταστήσουν δηλαδή εντελώς ανεπαρκές στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης για την επιβίωση εργαζόμενων και συνταξιούχων και να ενισχυθούν μ' αυτόν τον τρόπο οι άλλοι δύο πυλώνες, που καθορίζονται με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Δεύτερον, στην επέκταση και γενίκευση της ιδιωτικής Ασφάλισης και των λεγόμενων Επαγγελματικών Ταμείων, τα οποία έχουν σαν βασική αρχή λειτουργίας τον τζόγο με τις εισφορές των εργαζομένων και την εξασφάλιση ασφαλιστικών παροχών ανάλογα με την απόδοση της επένδυσης. Την ίδρυση των Επαγγελματικών Ταμείων προέβλεπε ο 3029/02 του ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνοντας ότι αποτέλεσε νόμο - τομή στο Ασφαλιστικό από την πλευρά των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Σύμφωνα με το νόμο Ρέππα (άρθρο 7) τα ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης αποτελούν Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ιδρύονται προαιρετικά ανά επιχείρηση ή κλάδο ή κλάδους εργαζομένων, με πρωτοβουλία των εργαζομένων ή των εργοδοτών ή με συμφωνία των εργοδοτών και των εργαζομένων, υπό την προϋπόθεση ότι ο αριθμός των ασφαλιζομένων κατά επιχείρηση ή επαγγελματικό κλάδο υπερβαίνει τους 100.

Πόροι των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης είναι οι τακτικές και έκτακτες εισφορές των ασφαλισμένων, οι τακτικές και έκτακτες εισφορές των εργοδοτών, οι πρόσοδοι περιουσίας, η απόδοση των κεφαλαίων και αποθεματικών και κάθε άλλο έσοδο. Κίνητρο για την ίδρυση και λειτουργία των επαγγελματικών ταμείων είναι και οι φορολογικές απαλλαγές που απολαμβάνουν ασφαλισμένοι και εργοδότες, αφού τόσο οι εισφορές, όσο και τα έσοδα των Ταμείων εκπίπτουν της φορολογίας.

Η εισφορά του μέλους διαμορφώνεται προαιρετικά και ποικίλλει από 60 μέχρι και 1.500 ευρώ ανά τρίμηνο, τουλάχιστον με τη μέχρι τώρα ελληνική εμπειρία από επαγγελματικά ταμεία όπως αυτό του Ερυθρού Σταυρού, των εφοριακών, του Οικονομικού Επιμελητηρίου και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου...

Η λειτουργία των Ταμείων είναι απλή: Οι εισφορές των εργαζομένων σχηματίζουν ένα κομπόδεμα, το οποίο αναλαμβάνει να διαχειριστεί κάποιος από τους εκατοντάδες επενδυτικούς και χρηματιστηριακούς ομίλους. Οι παροχές σε είδος και χρήματα που επιστρέφουν στον ασφαλισμένο είναι συνάρτηση του ποσού που καταθέτει σε εισφορές και της απόδοσης της επένδυσης.

Να σημειωθεί ότι κανένας περιορισμός δεν υπάρχει στο ποσοστό των αποθεματικών που τζογάρεται, σε αντίθεση με τους «περιορισμούς» του 23% που θέτει για τα αποθεματικά των άλλων Ταμείων η ισχύουσα νομοθεσία. Με λίγα λόγια, η λειτουργία τους στηρίζεται στον τζόγο και μόνο. Η σύνταξη, δηλαδή, και οι παροχές Υγείας εξαρτώνται από το αν θα «πιάσει» η επένδυση ή όχι! Μια κατάρρευση του χρηματιστηρίου ή η καταπόντιση μιας μετοχής μπορεί να αφήσει χιλιάδες εργαζόμενους χωρίς ασφάλεια, χωρίς σύνταξη.

Θυγατρική μεγάλης ελληνικής τράπεζας, η οποία δραστηριοποιείται στην «αξιοποίηση» της περιουσίας που συσσωρεύουν τα επαγγελματικά ταμεία, αναζητώντας πελατεία, διαφημίζει τις αρχές λειτουργίας τους, προκρίνοντας τα εξής:

• Την ελευθερία διαπραγμάτευσης και συμφωνίας για την ποσοστιαία συμμετοχή όσον αφορά τις εισφορές των δύο εταίρων.
• Την ανεξαρτησία από την κρατική κηδεμονία με την εφαρμογή της αρχής της ισομερούς συμμετοχής των δύο κρατικών εταίρων στη διοίκηση (paritarisme).
• Το αφορολόγητο των εισφορών. Η βασική αιτιολόγηση γι' αυτό είναι ότι η συμπληρωματική σύνταξη απαλλάσσει το κράτος από την ευθύνη καταβολής υψηλότερης δημόσιας σύνταξης».