Τακτικισμοί και στο θέμα του «διαλόγου» για το Ασφαλιστικό. Να πετάξουν τις προτάσεις της πλειοψηφίας στα σκουπίδια και να μαζικοποιήσουν τους ταξικούς αγώνες καλεί τους εργαζόμενους το ΠΑΜΕ
Με μια πρόταση που διαφυλάσσει σαν «κόρη οφθαλμού» την υψηλή κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, καθηλώνει τους μισθούς και ανοίγει πόρτες στη νομιμοποίηση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας (κατάργηση οχταώρου) και μάλιστα μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις, αλλά και την επέκταση της μερικής απασχόλησης, καθώς και απελευθέρωση των απολύσεων, κατέβηκε στην ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ η πλειοψηφία. Αν σ' αυτό προστεθεί και η πρόθεσή της να παραμείνει στο «διάλογο» - απάτη για το Ασφαλιστικό - διατυπώνοντας τους γνωστούς τακτικισμούς της - οι εργαζόμενοι έχουν μπροστά τους ολόκληρο το «πακέτο» του συμβιβασμού και της υποταγής της στα κελεύσματα της πλουτοκρατίας.
«Στο κείμενο αυτό αποτυπώνονται οι αξιώσεις του ΣΕΒ... Είναι για τα σκουπίδια!», ήταν η άμεση αντίδραση του στελέχους του ΠΑΜΕ Γιώργου Πέρρου, που ζήτησε άμεσα να αποσυρθεί το κατάπτυστο «πόνημα» της πλειοψηφίας. Ταυτόχρονα, ξεκαθαρίζοντας ότι «το ΠΑΜΕ είναι στους δρόμους», κάλεσε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στα συλλαλητήρια που οργανώνονται από τις ταξικές δυνάμεις στις 7 Νοέμβρη. Αλλά να δώσουν και τη μάχη της απεργίας στις 12 Δεκέμβρη (αποφασίστηκε χτες) με το πλαίσιο των αγωνιστικών αιτημάτων του ΠΑΜΕ, με προοπτική κλιμάκωσης μέσα στο χειμώνα.
Παρά τις έντονες αντιδράσεις των στελεχών του ΠΑΜΕ, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αυτή που το 2006 υπέγραψε τη σύμβαση των 77 λεπτών «αύξηση», επιχειρεί από τώρα να διαμορφώσει τους όρους, όπου η εργατική τάξη θα περιορίζεται στο ρόλο του ζητιάνου και του υμνητή της «ανταγωνιστικότητας». Ετσι, στο λεγόμενο οικονομικό σκέλος αναπαράγει τη γνωστή λογική του «τρεις το λάδι τρεις το ξίδι»... Δηλαδή, η πλειοψηφία, όχι μόνο δεν παίρνει σαν κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων, αλλά περιορίζεται σε κάποια ψίχουλα κάλυψης του πληθωρισμού, της παραγωγικότητας και της σύγκλισης, που όλα μαζί, ακόμα και αν ικανοποιηθούν, θα διατηρήσουν τους κατώτερους μισθούς και τα μεροκάματα στα σημερινά επίπεδα.
Είναι ενδεικτικό ότι σημείο εκκίνησης της διαπραγμάτευσης με τις εργοδοτικές οργανώσεις - το οποίο συνήθως συρρικνώνεται τουλάχιστον κατά το ήμισυ - η πλειοψηφία θέτει ένα ποσοστό περί του 10%, την ίδια στιγμή που η ίδια η πλειοψηφία - σύμφωνα με τα δικά της κριτήρια - αναγνωρίζει ότι ο κατώτερος μισθός των 657 ευρώ μεικτά, είναι το 50% του μέσου όρου των μισθών «στην ΕΕ των 15».
Εξίσου όμως επικίνδυνες είναι οι θέσεις της πλειοψηφίας για ορισμένα θεσμικά αιτήματα:
Μετά από αυτό το περίφημο πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο που η πλειοψηφία περιορίστηκε να προτείνει μία 24ωρη απεργία στις 12 Δεκέμβρη για την ακρίβεια και τον προϋπολογισμό. Οσο για την «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ), η οποία υποτίθεται πρόβαλε την ανάγκη για «ένα πολύ τολμηρό πλαίσιο διεκδικήσεων», αυτό που τελικά πρότεινε ήταν να γίνει μήνυση στους υπουργούς Οικονομίας και Απασχόλησης γιατί δεν αποδίδεται η χρηματοδότηση του κράτους στο ΙΚΑ!
Για το «διάλογο» - απάτη για το Ασφαλιστικό, στον οποίο συμμετέχει η ΓΣΕΕ, χτες η πλειοψηφία, με τους γνωστούς τακτικισμούς της, είπε ότι για να προσέλθει στη δεύτερη συνάντηση στη Βουλή, η κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει εκ των προτέρων τις θέσεις της για τα θέματα του πρώτου κύκλου στον οποίο περιλαμβάνεται η χρηματοδότηση του συστήματος. Σχολιάζοντας την τοποθέτηση της πλειοψηφίας, ο υπουργός Απασχόλησης είπε ότι κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με «συμμόρφωση της κυβέρνησης σε προαπαιτούμενα και όρους, που η κυβέρνηση δε θέτει σε κανέναν...».
Στον αντίποδα της λογικής της πλειοψηφίας ήταν οι θέσεις που ανέπτυξαν στην Ολομέλεια τα στελέχη του ΠΑΜΕ. Χαρακτηρίζοντας την πρότασή της ως κείμενο που είναι ενσωματωμένο στη στρατηγική του ΣΕΒ και που ως κριτήριο έχει τις αξιώσεις του, υπογράμμισαν ότι «τα κέρδη στη χώρα μας είναι τεράστια. Εχουν ξεχειλίσει από κερδοφορία τα ταμεία των μεγάλων επιχειρήσεων. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων...». Πάνω σε αυτή τη βάση το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν και να παλέψουν για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.