Στην προγραμματική του ομιλία ο υπουργός, κ. Παυλόπουλος, ανέφερε: «...Τα Σώματα Ασφαλείας να ενταχθούν και να λειτουργήσουν στο πλαίσιο της έννομης τάξης και της νομιμότητας, σε συνεργασία με όλες τις πτυχές του κρατικού μηχανισμού». Αραγε, στο μέχρι πρόσφατα ξεχωριστό ΥΔΤ δε λειτουργούσαν τα Σώματα Ασφαλείας (ΣΑ) στο πλαίσιο της νομιμότητας και της έννομης τάξης; Ο κ. υπουργός έρχεται έμμεσα να παραδεχτεί στην τοποθέτησή του στη Βουλή τον αυταρχικό, αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό προσανατολισμό των Σωμάτων Ασφαλείας, προσπαθώντας να δείξει ότι παίρνει αποστάσεις από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία, προκειμένου να καλλιεργήσει αυταπάτες.

Οι ξυλοδαρμοί, οι παρακολουθήσεις, οι απαγωγές, το χτύπημα κάθε διεκδίκησης των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των φοιτητών και μαθητών ήταν αποτέλεσμα του αντιλαϊκού προσανατολισμού των ΣΑ, προσανατολισμού που διατηρείται και ενισχύεται. Τα πρώτα σχέδια Προεδρικών Διαταγμάτων που παρουσίασε η κυβέρνηση, καθώς και η θέση της για την «αναβάθμιση της Πολιτικής Προστασίας», αυτό επιβεβαιώνουν.

Πρόκειται για συρματοπλέγματα ή για τοίχους μεταλλικούς στη θέση των οχημάτων της Αστυνομίας, αποκλείοντας οδικούς άξονες για πολλές ώρες, παραλύοντας μεγάλο κομμάτι της πρωτεύουσας. Δημιουργούνται έτσι οι κατάλληλες προϋποθέσεις ν' ανοίξει ο δρόμος για περιορισμό των διαδηλώσεων στο πεζοδρόμιο, ή σε μια λωρίδα κυκλοφορίας, όπως άλλωστε δήλωσαν κατά το παρελθόν από κοινού ο κ. Κακλαμάνης, δήμαρχος Αθηναίων και πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, και ο κ. Σκανδαλίδης σε συνάντηση που είχαν.

Αυταρχισμός και καταστολή που εκφράζονται στη συγκεκριμένη περίπτωση με τη μεγαλύτερη αύξηση του αριθμού συνοροφυλάκων αλλά και με την ίδρυση τμημάτων Δίωξης Λαθρομεταναστών, όπως προτείνει το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα.

Οσο, όμως, θα παραμένουν οι αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν το μεταναστευτικό ρεύμα, που είναι οι πολύμορφες πολιτικοστρατιωτικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε διάφορες χώρες, η πείνα και η εξαθλίωση που τις συνοδεύουν, τόσο εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο θα αναζητούν «καλύτερη τύχη» ως μετανάστες.

Ο κ. Παυλόπουλος τόνισε επίσης στη Βουλή την ανάγκη ενίσχυσης της Πολιτικής Προστασίας στα πλαίσια της προσπάθειας που καταβάλλει η ΕΕ για τη δημιουργία ενιαίου φορέα Πολιτικής Προστασίας για ολόκληρη την Ευρώπη.

Για την εξαγγελία αυτή χρειάζεται να επισημάνουμε ότι:

• Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1995 ψήφισε το νόμο 2344 περί «Οργάνωσης της Πολιτικής Προστασίας»
• Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2001 αποφάσισε τη δημιουργία «Κοινοτικού μηχανισμού για τη διευκόλυνση της ενισχυμένης συνεργασίας στις επεμβάσεις βοήθειας της Πολιτικής Προστασίας»
• Το 2002 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην ψήφιση του νέου νόμου 3013 περί «Αναβάθμισης της Πολιτικής Προστασίας»
• Το Γενάρη του 2005, το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων αποφασίζει να διευρύνει τη δυνατότητα ανάπτυξης ικανότητας ταχείας επέμβασης της ΕΕ. Τα αιτήματα αυτά συμπίπτουν με τα αιτήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη «δημιουργία ομάδας εξειδικευμένων πολιτικών μονάδων Πολιτικής Προστασίας»

Οι αποφάσεις αυτές αποτυπώνονται και στο Σχέδιο του «ευρωσυντάγματος». Στο Σχέδιο αυτό ενισχύεται η ιδέα της συνεργασίας μεταξύ κρατών - μελών στον τομέα της πρόληψης και της προστασίας από φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές (εδώ εντάσσουν τις «τρομοκρατικές»). Ετσι επιπλέον υπογραμμίζεται η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών - μελών σε περιπτώσεις τρομοκρατικών επιθέσεων και φυσικών καταστροφών.

Τα αποτελέσματα όμως της πολιτικής των κυβερνήσεων που πέρασαν, στους τομείς της Πολιτικής Προστασίας, έδειξαν τις τραγικές τους διαστάσεις, στις πυρκαγιές του καλοκαιριού. Ούτε τα τότε νομοθετικά μέτρα είχαν στόχο την προστασία του πληθυσμού, ούτε τώρα.

Σήμερα, τέσσερα περίπου χρόνια μετά, η κυβέρνηση, αξιοποιώντας την τραγωδία του καλοκαιριού με τις ανυπολόγιστες καταστροφές, προωθεί μέσω της αναβάθμισης της Πολιτικής Προστασίας την προσαρμογή της χώρας στις κατευθύνσεις της ΕΕ, που έχουν γνώμονα την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» (δηλαδή, της λαϊκής πάλης) και όχι την προστασία του λαού από τις φυσικές καταστροφές.

Η διέξοδος της πάλης και σε αυτά τα προβλήματα βρίσκεται στην ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής, στην προοπτική της λαϊκής συμμαχίας και της λαϊκής εξουσίας.

Συμπερασματικά, οι αλλαγές που φέρνει η κατάργηση του ΥΔΤ αφορούν πριν απ' όλα στην ανάγκη καλύτερου συντονισμού των ΣΑ, των κάθε λογής παλιών και νέων μηχανισμών που έχουν συγκροτηθεί και ενισχύονται για τις ανάγκες καταστολής της λαϊκής πάλης (ΣΑ, Δημοτική Αστυνομία, ιδιωτική αστυνομία, τα Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας σε ειδικό ρόλο, κλπ.). Για να ανταποκριθούν επίσης στο περιεχόμενο, στον προσανατολισμό και στη δράση του ευρωενωσιακού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας.