Με σημαία την αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων 2525/97 για το Ενιαίο Λύκειο και 2640/98 για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση οι μαθητές σε όλη τη χώρα αγωνίστηκαν συντονισμένα και δυναμικά τα τελευταία τρία χρόνια.

Η αντίδραση των μαθητών σε όλη τη χώρα ήταν άμεση και δυναμική. Δεν μπορούσαν και δεν ήθελαν να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. Το Δεκέμβρη του 1997 έκαναν τα πρώτα βήματα συντονισμού τους. Τότε συγκρότησαν δικά τους αντιπροσωπευτικά όργανα, τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων τα όποια κέρδισαν την εμπιστοσύνη της συντριπτικής πλειοψηφίας των μαθητών και των λαϊκών στρωμάτων. Εβγαλαν τα οξυμένα προβλήματα της εκπαίδευσης έξω από τους τοίχους των σχολείων, ένωσαν τον αγώνα τους με το λαϊκό κίνημα απαιτώντας την κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων. Οι διεκδικήσεις τους για ολόπλευρη μόρφωση χωρίς φραγμούς και διακρίσεις για ενιαίο 12χρονο, βασικό, υποχρεωτικό, δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους, συνεγείρανε τις συνειδήσεις χιλιάδων αγωνιστών.

Ο αγώνας τους πολύμορφος, συντονισμένος και δυναμικός. Το Νοέμβρη του 1998 μέχρι και το Φλεβάρη του 1999 έγιναν οι πρώτες μαζικές καταλήψεις σε σχολεία σε όλη τη χώρα. Το ίδιο διάστημα πραγματοποιήθηκαν σχεδόν καθημερινά πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, «μπλόκα» στους δρόμους, παραστάσεις, συγκεντρώσεις.

Η απάντηση της κυβέρνησης στους αγώνες των μαθητών ήταν άμεση. Χρησιμοποιεί κατασταλτικούς μηχανισμούς, βία και αυταρχισμό, ποινικοποιώντας τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Στέλνει εισαγγελείς στα σχολεία και τα ΜΑΤ και την αστυνομία στα συλλαλητήρια.

Ομως η τρομοκρατία και ο αυταρχισμός δε σταμάτησαν και δεν πτόησαν τους μαθητές. Γρήγορα ο αγώνας για καλύτερη παιδεία για όλους πήρε χαρακτήρα πανεκπαιδευτικής - παλλαϊκής αντίδρασης και πάλης ενάντια σε αυτή την αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική. Με τις δυναμικές τους κινητοποιήσεις κατάφεραν να αφήσουν την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση στα χαρτιά.

Και ο περσινός χειμώνας ήταν πολύ θερμός. Από την πρώτη μέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς συνεδρίασε το Συντονιστικό Αγώνα για τον καθορισμό του τρόπου δράσης, και στις 10 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε το πρώτο συλλαλητήριο, που αμέσως πήρε πανελλαδικό χαρακτήρα. Και τα επόμενα συλλαλητήρια που ακολούθησαν δυνάμωναν ακόμα περισσότερο. Καθένα απ' αυτά αποτελούσε βήμα διαμαρτυρίας, καταδίκης και διεκδίκησης ενός καλύτερου σχολείου.

Η περσινή σχολική χρονιά σημαδεύτηκε και πάλι από ένα «όργιο» τρομοκράτησης. Η κυβέρνηση βλέποντας την ανάπτυξη και το δυνάμωμα του μαθητικού κινήματος τρομοκρατήθηκε. Ξέθαψε τη φασιστικού έμπνευσης πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Και πάλι οι εισαγγελείς στάλθηκαν στα σχολεία που τελούσαν υπό κατάληψη, απείλησαν μαθητές, προσπάθησαν να τους τρομοκρατήσουν, τους συνέλαβαν, τους έσυραν στα δικαστήρια.

Ομως οι μαθητές έχοντας μαζί τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς τους, φοιτητές και σπουδαστές, εργαζόμενους, όλο το λαό συνέχισαν το μεγαλειώδη αγώνα πιο αποφασιστικά, πιο συντονισμένα καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Και ο φετινός χειμώνας, όπως όλα μαρτυρούν, θα βρει πάλι τους μαθητές στο προσκήνιο. Ηδη με το άνοιγμα των σχολείων προσανατολίζονται σε συνεδριάσεις των τοπικών Συντονιστικών Αγώνα, για συντονισμό και καθορισμό της δράσης τους το επόμενο διάστημα. Το τριήμερο 11, 12 και 13 Σεπτέμβρη συμμετέχουν στις εξορμήσεις μαζί με τους φορείς της παιδείας στα σχολεία τους, ενώ στις 19 του μήνα συμμετέχουν στο συλλαλητήριο στην Κάνιγγος, στις 7.30 το απόγευμα.